40.Bölüm - Kalp Atışı

4.6K 508 868
                                    

Merhaba

evedallas bebeğim için💙

Bu arada 40 bölüm olmuşuz 🔥

Bu kadar hızlı bölüm yazdığım için biirsürüü yorum bekliyorum 🙅‍♀️

Bir de uzun bir bölüm oldu ve sıfır kontrol ❌

Keyifli okumalar 🎈

Bol bol etkileşimi unutmayalım 🧡

🎈

Aksilikleri çektiğim mıknatıs, doğumumda içimde yerleştirmiş olmalıydı ki peşimi bir türlü bırakmıyordu. Attığım her adım, felaketi de beraberinde getirirken, herşeyin üst üste gelişi ve benim üstesinden gelemeyişim vardı avucumun içinde yalnızca.

Hastanenin müşahede odasının içine iki adım atıp girmiştim ki Ege tarafından durduruldum.

'Dışarı çık, lütfen.'

Lütfen dediğine bakmayın, bana öyle sinirliydi ki, bu kızgın sesi kulağımda çınlıyordu resmen.

İki adımla kapı eşiğinden tekrar dışarı çıktım ve beklemeye devam ettim. Burası da dışarısı sayılırdı nihayetinde. İçerideki hemşire kadın Ege'nin yüzüne pansuman yapmış ve yanından ayrılmıştı, bense hâlâ kapının önünde bekliyordum.

Ege durakta bayılan amcaya müdahale etmemiş, üstüne bir de şoka girip öyle hareketsiz ve cevapsız kalınca...

Arkadaşlar,

Ben korkudan ne yaptığımı biliyor muyum!?

Bilemedim.

Önce Ege'yi biraz sarstım ama cevap alamayınca üst üste vurdum.

Tamam, susun.

Korkudan nasıl vurduysam, hırpalanmaktan yüzü gözü çizik içinde kalmıştı.

İşe yaradı mı diye sorarsanız;


Bir kaç saat önce...

'Ege bana bak, bana bak. Ege. Çocuğum. Ege bana bak.'

Ege dikkatini bana vermiyordu ve ben yerde yatan amca ölecek diye korkudan ne yapacağımı şaşırmıştım.

Ege'nin yüzünü avuçlayıp bana bakmasını sağladım.

'Bak, baban için üzgünüm. Üzgünüm ama ambulans gelene kadar çok geç olabilir, bir şey yap. Doktorsun sen, yapabilirsin.'

Kafasını iki yana salladı.

'Değilim.' dedi. Aynı anda yüzüne tokadı yapıştırdım. Sanki hissetmiyor gibi, gözünü bile kırpmadı.

Diğer tarafına daha hızlı vurdum bu sefer, bana mısın demiyordu.

Hızımı alamayıp Allah ne verdiyse vurmaya başladım ama Ege ne bir santim hareket etti ne de kirpiğini oynattı.

'İyi, öylece izle tamam mı? Ben hallederim. En azından, en azından bir şey olsa bile elimden geleni yaptım derim. Sen burda kal, izle tamam mı gerizekalı, korkak!' diye bağırdım, amcanın başına toplanan gereksiz ve meraklı ama asla bir işe yaramayan kalabalığa koştum çığlık atarak.

'Çekiliiinn! '

' Ölmüş, nefes almıyor. '

' Çekil şuradan. ' diye bağırdım orta yaşlardaki adama.

Yerde yatan amcanın nabzını kontrol ettim önce. Yok gibiydi ama ellerim titrediği için anlamıyordum.

Üzerindeki yeleğin içindeki gömleğin düğmelerini açtım ve kalbini dinledim.

SONRA SEN GÜLDÜN (Tamamlandı) Where stories live. Discover now