SONRA SEN GÜLDÜN (Tamamlandı)

45.Bölüm - Anne Yarısı

Merhaba,
 

Bol bol yorum yapmayı unutmayalım 😍

Keyifli okumalar 🧡

🎈
  

beranur1999

Geçmiş doğum günün kutlu olsun çiçeğim 🌸

🎈

Ruhumun kayıp bir parçasını bulmuş gibiydim sanki.

Mahalledekiler bana türünün son örneğisin derken, benden başka birinin daha olduğunu görmekten duyduğum mutluluğun tarifi yoktu.

Aella, dövüş sporları ile uğraştığından bahsederken yatağın başına yaslanmıştı, ben de onun dizlerine uzanmıştım.

Nicolas bizi alt kattan kovduktan sonra, benim kaldığım odaya geçmiştik.

'Neden bir daha gelmedin annemi görmeye?' diye sordum o benim saçlarımı karıştırırken.

'Gelecektim, ama ' dedi.

'Ama?' diye sordum.

'O zamanlar sen çok küçüktün, 13 yıl önceydi. Ben 22.25 yaşlarımda falandım.'

Olduğum yerden kalktım bir anda.

'Benim gibi sayıyorsun.' dedim heyecanla.

'Sana böyle saymayı ben öğrettim.' dedi gözlerimin içine bakarak.

Silik silik hatırladığım anıları geçirdim zihnimden. Böyle bir anı hatırlamıyordum.

Eğer Aella ile az da olsa bir anım varsa, hatırlamalıydım.

Hatırla Ahu.
   

'Sen daha 7 yaşının bahar aylarındaydın.'

O yıllara geri dönmeye zorladım kendimi.

Işık belki beşlerinde, Uzay 1 yaşında ya var, ya yoktu.

'Yok, senin yüzünü hatırlıyorum ama başka bir şey yok kafamın içinde, sanki hafızam silinmiş gibi.'

Aella bana  ışıltılı gözleriyle tekrar baktı.

'Sen bugün yedi nokta yirmi beş yaşındasın yavrum. Sana söz, -'

'Sekiz nokta çift sıfır olduğunda yine geleceğim.' diye tamamladım sözlerini.

Ama gelmemişti.

Hatırlamıştım.

Bana böyle söylemiş ve bir daha gelmemişti.

'Benim saçlarım da senin gibi kırmızı olsun mu teyze? Ben kırmızıyı çok severim.' dedim hemen peşinden.

Bir cümle ile sanki geri kalan bütün sözleri sakladığım hazine açılmıştı birdenbire.

'Ve sana yine söz, geldiğimde saçların kınalar yakacağım, kınalı kuzum.' dedi Aella durgunca.

Doğrulduğum yerde, biraz geri çekildim.

'Sen de hiç bir sözünü tutmamışsın be.' dedim yüzümü buruşturup.

Söz verip tutmayan insanlara hâlâ neden kırıldığımı bilmesem de, kötü hissediyordum.

Belki de küçükken unutmak daha kolaydı.

'Ben tutamadım, ama Nana tuttu. Ben o sene gelemediğim için sen çok ağladın diye saçlarına kınalar yaktığını söyledi. Seni bana benzediğine ikna etti, bir süre sonra da neye ağladığını unuttun. Hâlâ kına yaptığınızı bilmiyordum.'