Chapter 39

235 23 1
                                    

-Orion's Point Of View-

"ORION, you need to finished your study at U.S."I coldly look at him.

"But Dad kakalipat ko palang sa WPU."I gave him a disapproving look. Hindi pa ako nakaka adjust sa WPU aalis na kaagad ako?

"Kailangan ka ng kompanya natin sa U.S Orion, Hindi naman pwede si Owen dahil hindi yun maasahan sa kompanya natin, baka ma-bankcrupt pa dahil sa mga kalokohan niya."Hindi ko pinansin ang pag pang uuyam niyang tingin. Kaya lagi silang nag aaway dahil kahit minsan ay hindi siya nagkaroon ng tiwala kay Owen. Simula nung aksidenteng yun ay naging ganyan na ang turing ni Dad kay Owen.

"Please, trust Owen just this once. I'm tired with your childish act, dad. Ako ang laging naiipit sa pag aaway niyo!"I helplessly look at him but he just ignore me.

"No, In the end of this month dapat nandun ka na para ipag patuloy and pag aaral mo ang no more buts."napahinga ako ng malalim dahil wala na akong magagawa sa pagiging isip bata niya.

"Do w-what ever you you want."Tumayo ako mula sa pagkaka-uupo at padabog na ibinagsak ko ang pintuan ng kanyang offiice. Dahil sa inis ay hindi ko pinapansin lahat ng empleyado ni dad na bumati sakin. Marami akong naririnig na bulungan tunkol sa ugali ko but I just ignore them, they are not worth of my time.

Bakit ba ganito ang reaksyon ko ng sinabi ni Dad na pupunta ako ng US? Sanay naman na akong mag palipat lipat sa ibang bansa dahil sa kompanya ni dad pero nung lumipat ako sa WPU ang bilis kong maging komportable, pakiramdam ko may maiiwan pag umalis ulit ako. Biglang pumasok sa isip ko ang pag mumukha ng malditang si Sabrina, Tsaka yung pag simangot niya pag nakikita niyang nagbabasa ako ng mga BL books.

Actually ayoko talagang basahin yan, nung first day ng school kasi ay aksidenteng naidala ko lang ang librong yun, I'm curious that's why I read that book, hindi ko naman inaasahan na makikita niya yun tsaka I just wanna tease her and I like the way she make face when I'm reading, kaya nakasanayan ko ng basahin yung ganung libro. Ginawa ko lang na dahilan yung pag bibigay ng libro sakin ni Bianchi para hindi niya ako kulitin, umipekto naman dahil pag katapos nun ay hindi na niya ako kinulit.

Bakit ba madalas kong naaalala yung babaeng yun? Nababaliw na ako.

---

Pag kadating ko sa WPU ay dumiretso ako sa Cafeteria, sigurado akong nandun na silang lahat. Bago ako pumunta sa usual spot namin ang bibili muna ako ng pagkain.

"Orion!"Napatingin ako sa nag tawag sakin. Oh si Bianchi pala, nasa kabilang parte siya ng counter. Hindi ko siya pinansin dahil baka sakanya ko pa maibunton ang inis ko kay Dad.

"Hey Orion, look I'm sorry i didn't mean to leave you i--"pinutol ko ang sasabihin niya dahil sa bored na bored na ako.

"Okay."she confusely look at me.

"Ganun lang? Hindi ka back galit sa ginawa ko?"tinanguan ko lang siya. kulang nalang ay lumuwa ang mata niya sa sagot ko. Nang maka recover siya sa pag tango ko ay masaya siyang kumapit sa braso ko. Kahit naasar ay hinayaan ko nalang siya, nakakapagod mag saway sakanya dahil siguradong babalik ang mga kamay niya sa braso ko.

Naglakad na kami papunta kung saan naka upo silang lahat. Nang mapansin nila kami ay natigil sila sa kanilang ginanawa. Nang kukuhanan sana ni Owen ng upuan si Bianchi ay tumayo si Nerisa para umalis ganun din ang ginawa ni Sabrina.

Susunod at aalisin ko sana ang kamay ni Bianchi sa braso ko nang makita kong paalis na si Sabrina ng hilain ako ng malakas ni Bianchi tsaka malayo na din si Sabrina kaya hindi ko na siya mahabol.

----

Pag katapos kumain dito sa Cafeteria ay nag kwento si Bianchi tungkol sa mga nangyare sakanya nung lumipat sila. Tawa lang ng tawa si Owen, maya maya ay tumingin sa labas ng Cafeteria si Owen kaya napatingin din ako sa labas --nag lalakad sina Sabrina papuntang Cafeteria--maya maya ay siniko naman ako ni Owen.

"What?"I boredly ask.

"Ngumiti ka naman Orion, para kang tanga jan na tulala habang nag tatawanan kami sa harap mo."inirapan ko siya at pilit na ngumiti.

"Happy?" tumango lang si Owen. Habang nag kekwentuhan kami--ay sila lang pala.

Nagulat kami biglang may tumamang bola ng volleyball sa ilong ni Bianchi. Napatingin ako agad kung saan nanggaling yun. Galing sa mga nag va-volleyball kasama si Sabrina na abot tenga ang ngiti habang naka tingin kay Bianchi na nasasaktan dahil sa sakit ng tama ng bola sa ilong niya. Oh, alam ko na kung sinong may kasalanan sa nangyare kay Bianchi.

Nakita ko pang kumindat si Sabrina dun sa lalaking pink ang buhok medyo natulala pa yung lalake sa ginawa ni Sabrina. Dahil dun ay parang gusto kong tusukin ang mata ng lalaking yun.

To be Continued...

Seducing Mr. Fudanshi✔️ (Unedited) Où les histoires vivent. Découvrez maintenant