A Girl In My Dream

Chapter 4: Dispersion of Paradise

The Dispersion of Paradise

Zill Point of View

Ngayon ulit akong napatitig sa bintana kung saan tanaw na tanaw ko ang napakamalaki at matayog na acacia sa burol na di kalayuan. Siya lang mag-isa ang nakatumbok doon na napakamatayog pero mayroon din namang mga ibang kahoy pero hindi pa ito gaanon kalaki. I turned back my eyes sa guro naming nasa harap na nagtuturo nang pinakaboring na subject sa buong pilipinas ang asignaturang filipino. Don't get me wrong I am proud to be filipino pero I'm not fun of studying Filipino na asignatura dahil talambuhay nang mga Tao lang naman palagi naming lesksyon at I'm not interested in those kind of things.. Ipinatong ko ang aking siko sa mesa ko at ipinatong ko ang mukha ko sa kamay ko pilit na nakikinig sa pinaka-interesadong topic sa hapong ito, pero hindi ko mapigilan ang pagpikit ng aking mga mata. Narinig ko pa ang pagtawag sa akin ni Rhea sa likuran ko pero wala talaga knock down na ako.

Sa hindi malamang kadahilanan ang panaginip ko na parang paraiso ay unti unting nagbabago. Unti unting naging malungkot at nawawalan buhay. Mga napakaputing ulap ay palagi nang makulimlim ang mga puno ay simula nang nalagas, ang mga bulaklak ay nalalayas, ang madamong paligid ay nawala puro nalang lupa ang naaapakan. Mga maaamong mga hayop at mga ibon ay nag-alisan. At ang pinakamasakit ay ang babaeng palaging kumakanta at sumusuklay sa akin ay nang-iwan. Sa madaling salita aking kabilang mundo na paraiso ay dumating na sa katapusan. Hindi ko alam pero naiiyak ako kasabay nang malakas na pagbuhos nang ulan. Tinitignan ko ang mga bundok na nakapaligid sa dating paraiso ay isa isang nawala dahil sa pagkabilisang pagkasira nito dahil sa napakalakas na kulog at kidlat. At biglang lumakas ang hangin sa harapan ko at nakita ko ang aking babaeng minahal ko sa mundonv ito. Dala dala nang hangin at mayroon ding kakaibang-bagay sa likod niya mga mapuputing balahibo na parang nawawalan nang buhay. Tinignan ko lang siya nang maigi habang pinipilit siyang abutin. At biglang nakita ko ang pagdilat nang kanyang mga mata.

"I'm not, and I won't be your's"

Narinig kung sabi niya at tuluyang dinala siya nang hangin pataas.

Napadilat nalang ako nang aking mata at nakabalik na ako sa realidad. Nararamdaman ko parin ang pagdaloy ng aking mga luha sa aking mga mata. Dam it, bakit ba ako na-iiyak. I wiped my tears dahil parang.... bakit nakatingin lahat nang kaklase sa akin? Tinignan ko ang pisara pero wala akong nakitang guro, I see tapos na ang klasi namin.

"Mr. Zill! Binangungut ba kita sa panaginip mo?" Nagulat ako ang may narinig akong magsalita sa aking kanan, na parang nagtitigpi sa galit. I moved my head slowly para tignan si ma'am Valdez at naroon nga siya nakatayo. I smiled her akwardly.

"Squat in the front for the rest of the afternoon period!" sigaw ma'am sa akin.

***

"Zill may sasabihin daw sa iyo si Jack" sabi ni Rhea sa akin. Ano na naman ang kailangan nang gagong iyon sa akin. Sinamahan ako ni Rhea patungo sa Student Council Office, dahil doon naman siya palaging nagsta-standby.

"Pwede mahiram ko si Zill, Rhea?" pamamaalam ni Jack sa aking kasama. Kahit kitang kita na gusto sanang malaman ni Rhea kung ano ang pag-uusapan namin ay tumango lang ito at lumabas.

"Tu-tulungan mo ako Zill"

"Saan?" simple kung sagot sabay kamot sa ulo ko, dahil malamangmagpapatulong lang siya sa kanyang mga experimentasyon. Pero nararamdaman ko na iba ang pakay nang idiot na ito sa akin ngayon.

"Kay Faith" mahina niyang sagot.

"Na ano si Faith" pagmamaangan kong tanong, pero may nararamdaman ako kung ano ang kanyang ipinupunto.