A Girl In My Dream

Chapter 11: Flummox

Me, Rhea and Cassiel are setting in the same coach and in the front of us, my mother is there standing crossing her arms as her fingers constantly tapping.

"Gusto ninyo ba talagang akoy magtanong, oh kayo nalang mismo ang magsabi" aniya ni mama. "Zill" at pinandilatan niya ako nang napakalaking mata.

"Hindi ko inaasahan sa iyo ito. Magdala nang babae dito sa bahay nang hindi nagpaalam! Dinamay mo pa talaga itong si Rhea sa kagaguhan mo! At nagsinungaling pa kayo kay Kumari!"

"Tita ganito kasi ang nang_" pinatigil ni mama si Rhea sapamamagitan nang sinyas kamay.

"Rhea hayaan mo ang anak ko ang magsabi nang katutuhanan." at binalik ang tingin niya sa akin. "Pawang katutuhanan lang ang gusto kong marinig!" masungit na bigkas ni mama.

Katutuhanan ba kamo? Well hindi ko talaga alam ang katutuhanan. But accounting sa aking mga haka haka I doubt na maniwala siya. Why? Dahil it's beyond comprehension. And for sure she'll considered it a lie.

Kaya instead of telling her my assumptions because the truth is still blurry ang aking sinabi nalang ay ang sinabi sa akin ni Cassiel na I really doubted na totoo.

"She's a kidnapped victim na nakatakas and then our path crossed. Wala siyang matuluyan kaya as the person nakakita sa kanya I took the responsibility of giving her roof but with the supervision with Rhea" straight to the point Kong sabi.

Pinanliitan ako nang mata ni mama na para bang hindi naniniwala sa aking sinabi. I sighed, dahil alam kong hindi siya naniniwala at alam ko din na wala na akong magagawa doon dahil if I know pinangungunahan na siya sa kanyang sariling opinion. Tumingin siya kay Cassiel na naupo lang at nakikinig sa akin, wala sa mukha nito ang pagkabahala o ano mang kaba na nararamdaman namin ni Rhea ngayon.

"Pagpasensyahan mo lang ako binibini. Hindi sa tinatakwil kita oh anoman gusto ko lang maliwanagan ako nang anak ko. Mabuti kung naintindihan mo" malumanay na sabi ni mama kay Cassiel at tumango tango lang si Cassiel.

"Zill hindi kita pinalaking sinungaling!" balik sa akin na sumbat ni mama.

"Yun po talaga too tita" pagsali ni Rhea.

Biglang bumukas ang pinto at nakita kong pumasok si tita ang Ina ni Rhea. She have a worry face at umupo siya sa tabi ko. 

"Mari, pakinggan natin ang mga bata. Baka dahil sa awa nila iyon nagawa." At kinumpas kumpas niya ang kanyang kamay sa likod ko na para bang nangingiyak ngiyak na ako at saka pinatahan niya ako.

"May nang nangyari sa kanila Mari, Hindi magtatagal_. Kaya dapat malaman ko katutuhanan"

Nanlaki ang mga mata ni Rhea at tumingin sa akin naparabang nagtatanong kung mayroon ba or wala. Tinignan ko si Cassiel para makita ang kanyang reaction but only see a plain. Ni hindi man ito napakunot at hindi din nagreact. Wala akong maaasahang tulong sa kanya, parang hindi siya affected sa nangyayari.

"Mari i-mposible naman siguro yung iniisip mo." pagdepinsa nang mama ni Rhea sa akin.

Tumayo ako at saka akmang aalis pero tinawag kaagad ni mama ang aking attensyon.

"Zill saan ka pupunta hindi pa tayo tapos!"

Tiningnan ko siya nang blankomg tingin. "Kwarto. There's no sense of explaining kung masyado kang kumbinsado sa opinion mo." then nagwalk out ako.

***

Zill's Mom POV

Nakatingin lang ako sa anak ko na umaakyat sa hagdanan patungo sa kanyang silid. Hindi ko na siya ulit tinawag dahil naramdaman ko na galit siya sa akin. His blank space na ipinalita kanina convince me to believe in his reasonings, that he is telling the truth.