Compathy

Suadade

Malakas na hangin ang sumalubong sa akin. Napapikit na lang ako nang tinangay nito ang mahaba kong buhok. I smiled. I miss this place.

Ilang oras na lang ay mag gagabi na. Naghahalo sa kalangitan ang asul at kahel na kulay. Itinaas ko ang dalawang kamay at dinama ang malamig na simoy ng hangin na tumatama sa aking balat.

"Aurora!" Beads of sweat are forming on your forehead. Bakas ang pag aalala sa mukha mo.

Puting sando at asul na khaki shorts lang ang suot mo pero naguumapaw parin ang iyong kaguwapuhan.

"Andito ka lang pala. Pinag alala mo ako." You cupped my face then kissed me on my forehead.
I looked at you then rolled my eyes.

"Masyado ka namang nerbyoso,Gab."

"Tara na nga at hinahanap na tayo nila tita. " We ran, while our fingers are intertwined. I secretly smiled because of the feeling I just can't contain when I'm with you.

"Ma, sorry. Nagpahangin lang naman kasi ako sa labas eh."

Malapit ang bahay namin sa dagat. Laking probinsya ako at hindi pa masyadong sibilisado sa lugar namin. Konti pa lang ang mga bahay kaya't lahat ay magkakakilala.

"Hija, dapat nagpaalam ka. Nagaalala ng sobrang yang nobyo mo. Halos isang oras ka niyang hinahanap." You looked away trying to hide the redness of your face.

"Talaga? Oh ang sweet mo naman, love."

You glared at me and I just chuckled. Nakakatuwa ka talagang asarin.

"Oh siya,kumain na tayo at nagluto si mahal ng paborito mo, Riyang"

"Niluto niyo po ako tita? Ako ang paborito ni Aurie eh." Binelatan mo lang ako at nagpatuloy sa pang iinis.

"Di naman kita paborito eh."

"Ano sabi mo? Tita oh!"

Natawa na lang ako sa pagiging isip bata mo. Napanguso ka na lang at inismiran ako. Cute.

"Di kita paborito, mahal kita eh." Hinawakan ko ang mukha mo at pilit na pinaharap sa'kin. Pinipigilan mong ngumiti pero di mo na nagawa. You smiled at me.

"Ehem. Tara na kain na tayo,mamaya na yan." Napatingin si papa sa atin. Nakakahiya. Nagkaiwasan tayo ng tingin. I blushed.

Sabay-sabay tayong kumain at masaya akong nakakasundo mo ang pamilya ko.

"Opo tita, makulit talaga yan si Aurie eh."

Ngumiti ka lang nang makitang nakatingin ako sayo.

"Tita,tito mahal na mahal ko po ang anak niyo. Hayaan niyong ibigay ko sa kaniya ang lahat. Nais ko pong pakasalan siya,nais ko pong pakasalan si Aurelia. "

No words can express how happy I am today. Pormal ka na ngang humingi ng basbas sa mga magulang ko habang nakaluhod sa harap nila.

"Hijo, hindi dapat kami ang sabihan mo niyan. Si  Riyang ang papakasalan mo,hindi kami. Alam mong boto na kami sayo kahit di mo sabihin." Napangiti ka na lang sa tuwa at tumingin sa akin.

Ito ang araw ng kaarawan mo. Nakakakaba dahil pormal na ipapakilala mo na rin ako sa pamilya mo.

"Relax love,alam kong matatangap ka nila." Sana nga.

"Ma,pa this is Aurelia. Ang babaeng mahal ko na gusto kong pakasalan." I smiled nervously. Mukhang istrikto ang ama mo at mukha namang mabait ang asawa nito.

"Dear, I am dying to meet you! Pinapahirapan ka ba ng bunso namin? Medyo maloko yan pero alam kong mahal na mahal ka niya." Alam ko din yun, mahal na mahal mo ako.

"Ma naman eh!"

"Pleased to meet you hija, so should we talk about engagement?" Nagulat ako sa sinabi ng papa mo. Akala ko di sila boto sakin.

"Uhm,masyado pa po atang maaga Mr. Medina."

"Call me dad hija,masyadon ka namang pormal." I laughed.

"Besides, magiging daughter in law na rin naman kita. " I nodded repeatedly. I can't wait to be part of their family!

"And mom, di pa po kasi ako nakakapagpropose eh." You scratched your nape.

"My god son, are you even my son?" Natawa na din ang ibang bisita sa sinabi ni dad.

"I didn't proposed to her dad kasi plano kong gawin yun ngayon." You kneel in front of me and showed a box with ring inside.

Napatakip ako ng bibig at pumatak ang mga luha sa mata. Damn you surprised me!

"Aurelia, you are the most wonderful thing that happened to my life. You painted my dull and lifeless world with beautiful colors. Because of you I learned the word love." Pumatak na din ang luha sa mga mata mo pero nagpatuloy ka.

"I can't imagine my world without you. You're my life and without you, I am nothing. You're my strength as well as my weakness. I love you so much that I want you—only you to be the mother of my children. I l-love you so much baby,will you marry me?" Napangiti ako at dahan dahang tumango.

"Y-yes,yes! Yes Gab I will marry you!"  Inilagay mo ang singsing sa nanginginig kong daliri at niyakap ako. Nagpalakpakan ang mga taong nakakita ng proposal mo.

I opened my eyes and looked at the sky. I can't help to reminisce. Ilang taon na ang nakalipas pero yung alaala, sariwa parin.

"Hon!" Napatingin ako at napangiti sayo. Napatigil ka at ngumiti sa akin.

Mali. Ang taong nasa likod ko ang nginitian mo.

"Damn, Leigh kung saan saan kita hinanap andito ka lang pala."

De javu. But this time, hindi na ako ang sinabihan mo.

"Binisita ko lang si bestie hon. You know birthday niya ngayon."

I smiled bitterly. Leigh is my bestfriend and she's more beautiful than me, smarter and lastly— she's alive. And I'm not.

Your dad, he raped me then killed me afterwards. Wala siyang puso! Akala ko pa naman boto siya sa atin pero may maitim pala siyang balak. Ilang buwan pagkatapos nang pagkamatay ko, pinagkasundo ka nila kay Leigh. Siya ang pumalit sa puwesto ko. At ngayon nga,alam kong siya na ang mahal mo,at hindi na ako.

"Oh. Tara gusto ko din puntahan sila Mrs. Hererra."

Napatingin ako sa kanila habang palayo nang palayo. Napangiti ako pero pumatak na ang mga luha ko.

"I hope you'll be happy with her, love."