"Tekrar görüşebildiğimize sevindim Yuta."
Emin ol ben de, küçüğüm. Sen olmasan burada tek bir gün bile geçmez.
"Ben de sevindim Mark. Kitabı bitirdim bu arada."
"Tahmin etmiştim! O yüzden ikincisini getirdim."
Heyecanı beni gülümsetiyordu. Mark Lee beni çok değişik bir adam yapmıştı ve ben giderek bundan korkmaya başlıyordum.
"Pekala Mark, bugün ne yapacağız?"
"Bugün soru cevap. Bir farklılık olsun dedim."
Kafamı sallayıp onay verdiğimde her zaman yanında getirdiği defteri açmıştı.
"Pekala, saygı duyulmak sana iyi hissettirdi mi?"
"Herkese iyi hissettirir, ufaklık."
"Annen ve babana kızgın mısın hala?"
"İkisini de kendi ellerimle öldürdüm Mark. Onlara kızgın olmamam bir noel mucizesi olurdu."
"Aşık oldun mu hiç?"
"Neden?"
Sorusuna soruyla cevap vermem onu afallatmış olacak ki defterini kapattı.
"Duygulara olan bakış açını öğrenmek istiyorum."
"Bilmiyorum, oldum sanırım."
Burada heyecanlanmış gibiydi, sanırım bir açığımı bulduğunu sanmıştı.
Ah küçüğüm, keşke bir bilsen tek açığımın sen olduğunu. Hoş, bilsen belki beni bununla vurmaya çalışırsın ve ben srnin o güzel, aşık olduğum boynunu tek seferde gövdenden ayırmak zorunda kalırım.
Tam bana bir şey sormak için hareketleniyordu ki elimi kaldırıp durmasını sağladım.
"Anlatmamı istiyorsun, biliyorum. Anlatacağım ama aradığın cevabı bende bulamayacaksın Mark Lee."
Kafasını sallayıp arkasına yaslandı.
"Buraya ilk geldiğimden beri garip şeyler hissetmeme sebep oluyorsun."
Bir anda gözleri kocaman açılmıştı. Bunu hiç beklemediği o kadar belliydi ki.
Kim bir katille beraber olmak ister ki?
"Bu hiç doğru değil, bir hastamla çıkamam. Hasta etiğine aykırı bir kere."
Kahkaha atmıştım.
"Yani benimle çıkmayı düşünebilirsin."
Kıpkırmızı olmuştu. Benim güzel bebeğim...
"Hasta etiği, yasalar, hayat,getirdikleri, götürdükleri hiç sikimde değil ama sana sormak istiyorum."
Gözlerine odaklandım, gözlerime odaklandı.
"Hayatımın Harley Quinn'i olmakla ilgilenir misin Mark Lee?"
