Zhan bu sefer uyandığında büyük bir salonda küçük bir hasırın üzerindeydi.
Odanın içinde ayakta dikilen iki kişi vardı
- Xue Yang!! Xua Yanggg gege...
- Ne var Wei Wuxian ??
Yine silinik yüzler. Xiao Zhan bunun nedenini merak etti.
"Neden sadece onun yüzünü görebiliyorum ki?"
- Bu yerin çok fazla kuralı olduğunu söylememiştin!! Kocaman bir duvarı kaplayacak kadar hemde!!! Gege beni bilirsin sanatçı adamım ben, özgür bir ruhum var. Kural falan dinlemem ben...
Xue Yang elinin tersiyle yanındakinin koluna bir tane patlatı
-Wei Wuxian bu işi eline yüzüne bulaştırırsan seni Nülüfer rıhtımında boğarım.
Wei Wuxian cevap vermeden odanın sürgülü kapısı açıldı ve içeriye Lan Wangji ve Amcası girdi.
Xue Yang hemen saygıyla eğildi. Wei Wuxian'ın hala dikildiğini görünce dirseği ile onu dürtü.
Wuxian sıkıntıyla iç çekip Xue Yang'ı taklit etti.
- Efendim bu size bahsettiğim sanatçı arkadaşım.
Lan Qiren keçi sakalını okşadı ve Wei Wuxian baştan aşağıya süzdü.
- Xue Yang senden çok bahsetti umarım onu ve size güvenen bizi hayal kırıklığına uğratmazsın.
Wei wuxian gerildiğini hissetti
- Yiğenim Lan Wangji resim yaptığınız süre boyunca yanınızda olacak. Bir isteğiniz olursa ondan tahsis etmesini isteyebilirsiniz ve lütfen kurallara uyun!!
Wei wuxian, Lan Wangji'ye baktı...
-Aaa.. şey teşekkürlerr efendim ?
Lan Qiren bir baş saelamı verip arkasını dönerek gitti.
Wei Wuxian her şeyin bu kadar hızlı olmasını beklemiyordu. Nasıl çizim yaptığına bile bakmamıştılar.
Bu mantıklı mı?? Yoksa Xue Yang gegesi sandığından daha mı ünlüydü burada....
- Wangji değil mi? Eyy amcan çok ciddi ve korkutucu.. yaptığım işe bile bakmadı. Sanırım yaşlı olduğu için unutu haha.. eyo ee bana neden öyle bakıyorsun??
- İnsanların arkasından konuşmak bulut kovuğunda yasaktır.
Xiao Zhan ve Wei Wuxian Lan Wangji''nin bir geri kafalı olduğunu düşündü.
/////////////////////////////////////////////////////////////////
- Yibo!!
- Efendim Jonginciğim
Yibo yapmacık bir sesle cevap verdi.
- Ben... ben kim Jongin kalkıp senin için Xiao Zhan'ı araştıran bana böyle yapmacık bir sesle cevap verdin ya yazıklar olsun sana...
Yibo, Xiao Zhan'ın adını duyunca Jongin'in kolundan tuttu ve oturduğu koltuğa çekti.
- İlgilendiğimden değil ama o kadar araştırma yapmışsın anlat bakalım
Jongin ona yav yeme beni der gibi baktı
- Aynen çok düşünürsün sen beni. Geçen gün ölüyordum arabanı vermedin hastaneye gitmem için... Neyse neyse konumuz bu değil. Senin çocuk sanatçı. Resim çiziyormuş hatta önümüzdeki ay bir sergisi olacakmış.
Yibo bu detayı kafasına not etti.
- Eee ??
- Merak etmeyene de bak... Xie Lian diye biriyle yaşıyor. Baya sessiz bir tip evden okula gidiyor. İnsanlar tarafından çok seviliyor baya baya seveni var.
Yibo sinir olduğunu hisseti.
- Ne gerek var o kadar sevilmeye ki..
Jongin kahkaha attı
- Çocuğu mu kıskanıyorsun sen???
- Alakası yok Jongin
- Aa birde 4 yıllık bir ilişkisi varmış. Bu yaza evlenicek... Kız baya güzel Allah yaratmış yani.
-Ne?? Ne demek evlenicek??
Jongin omuz silkti
- Kaynağım böyle söyledi.. hem sen neden takıldın ki buna?
- Hiç..
Ama içinde anlam veremediği bir kızgınlık vardı. Yibo'nun yüzü beyaz ve kırmızı arasında gidip geliyordu.
Jongin içinden düşündü
"Bu arabanı bana vermediğin için sana küçük bir ceza bobo~"
