Bölüm 1:Toplantı Çıkışı

170 17 4
                                    

Yine bir BM toplantısındaydım. Ermenistan her zaman ki gibi "Anlamıyorsunuz Türk'ler bize soykırım yaptı!" diye bağırıp sinirlerimi tepeme çıkarıyordu. Ben kendimi sakinleştirmeye çalışırken BM "Karar alındı toplantı bitmiştir!" dedi . Aynı anda bu ara çok sık gördüğüm o kıvılcımlardan bir tane daha görmüştüm; ne olduklarını bilmiyordum ancak oldukça hoş şeylere benziyorlardı.

Sonunda toparlanıp dışarı çıkmayı başarmıştım. Yağmur yağıyordu ancak şemsiyem olmadığı için ıslanıyordum. O ara Ermenistan'ın sesini duydum. Kafamı sesin geldiği yöne doğru çevirdiğimde "Türkiye beni dövdü " diyen Ermenistan ile onu dinleyen aralarında Amerika , Rusya ve Japonya'nın da bulunduğu 7-8 ülkeyi gördüm. Onları umursamayıp yoluma devam ediyordum ki Amerika önümü kesti ve " Nereye gittiğini sanıyorsun" dedi . O anda şu hoş kıvılcımlardan o kadar çok artmıştı ki önümü göremiyordum. Canım yanıyordu , her yerim kanıyordu fakat ben tepki vermek yerine istemsizce gülüyordum...

"Türkiye! Türkiye! Gözünü seveyim aç şu gözünü!" diye ağlamaklı bir ses geliyordu. Gözümü hafifçe araladığımda babamı gördüm. "Baba" dedim. Fakat babam Osmanlı ölmüştü, yani bende ölmüştüm! Ağlamaklı bir sesle "Öldüm mü ben şimdi?" dedim. "Ne ölmesi yaşıyorsun!" dedi ağlamaklı ses. O anda sesin sahibinin babam değil de Azerbaycan olduğunu anladım. "Azerbaycan?" dedim. "Evet abicim" dedi Azerbaycan. "N-neredeyim ben?" diye sordum. "Hastanedeyiz abicim. Bir ağrın sızın olursa söyle tamam mı?" dedi bende "Tamam kardeşciğim " diye cevap verdim gülerek. "Ziyaret saati bitmiştir" diye bağırdı hemşireye ait olduğunu düşündüğüm ses. Bir süre sonra derin bir uykuya daldım...

Tuhaf bir bahçedeydim. Etrafımda çam ağaçları vardı. Yağmur çok şiddetli bir şekilde yağıyordu. Nereye doğru koşsam önüme yıldırım düşüyordu. O anda babamı gördüm, "oğlum" dedi. Gözümden akan yaşları hissedebiliyordum. Babama doğru koşmaya başlamıştım ki, tam kalbime bir yıldırım düştü...

Gözümü açtığımda yanımda doktor ve polis vardı. Ne olduğunu anlamaya çalışırken polis "Ne hatırlıyorsunuz Türkiye Bey?" diye sordu. Bende beni dövmelerine kadar olan biteni anlattım. Polis odadan ayrılır ayrılmaz "Yarın taburcu oluyorsunuz" dedi ve gülümsedi doktor. Doktorun çıkmasıyla beraber kat görevlisi olduğunu düşündüğüm bir kadın tuhaf gözüken masayı önüme çekip üstüne de çorba ile bir bardak su koydu. "Teşekkürler" dedim. Gerçi cevap vermesini de beklemiyordum; öyle de oldu. Yemeğimi bitirdikten sonra odadaki televizyonu açtım. Güzel bir program bulmak amacıyla kanaları geziyordum ancak hepsinde aynı haber "BM binasının önünde büyük patlama 5 yaralı". En sonunda bir kanalda durdum. Muhabir "Evet Ermenistan Bey olay nasıl gerçekleşti?" diye sordu. Ermenistan "BM toplantısı bitmişti herkes dışarı çıkmış sadece Türkiye ile ben kalmıştık. O anda beni durduk yere dövmeye başladı, zor kurtuldum elinden!" diye yakınıyordu. Yanından bile geçmediğim halde onu dövdüğümü iddia ediyordu! Aynı anda şu kıvılcımlardan da görmeye başlamıştım. Sakin olmaya çalışıyordum ama muamma. O sinirle televizyonu kapattım ve uyumaya çalıştım. Ama gözüme bir türlü uyku girmiyordu. "Seni bir elime geçirirsem Ermenistan" diye geçirdim içimden...

ERTESİ GÜN

Akşama doğru taburcu oldum. Azerbaycan'ın bir işi çıktığı için beni almaya gelememişti. Bende taksi ile dönmüştüm taksici bana ölen kızını anlattı yol boyunca. Kızı bir manyağa aşık olmuş manyakta ona. Sonra da kız adamdan hamile kalınca dayanamayıp av tüfeği ile adamı vurmaya gitmiş peşlerine fakat mermi adama değil de kızına çarpınca kızı ölmüş. Geriye de iki çocuğu kalmış. "Başınız sağ olsun" dedim. "Sağ olun" diye cevap verdi taksici. Eve vardığımda parayı verip indim taksiden. Kapının önüne geldiğimde etrafıma baktım. Üstüme bir ağırlık çökmüştü. Düşüncelerimin okunduğunu hissedebiliyordum. Gölgeme baktım. Gölgemin üzerinde bir çift beyaz göz bana bakıyordu. Korku ile gölgeme bakarken gölgem bir anda bir insana dönüştü ve "Bö!" dedi ardından gülme krizine girdi. Ben hala ne olup bittiğini anlamaya çalışırken karşımdakinin Nazi olduğunu anlayınca ayrı bir şoka girdim.

Bu benim ilk hikayem umarım beğenmişsinizdir :)

YıldırımWhere stories live. Discover now