KUCAK DOLUSU YALNIZLIK
Karanlık yolda tek başına yürüyordu, yanında bir ışık kaynağı olmadan adım atıyordu. Onun en büyük ışığı göğün tepesindeki aydı...
O karanlık yolda tek başına yürümekten korkmuyordu. Yanında hiç kimseyi istemiyordu.
O hiçbir...
Sizi fazla bekletmeden bölüme alayım. Satır arası yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyor olacağım.
Keyifli okumalar.
Bölüm Şarkısı: Pera- Bittim Ben
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
16. Bölüm: "Mutlu Değil Yıllar"
Herkes, içinde ikinci bir kişi yaşatır. İçimizde yaşayan bu kişi bizi yönlendirmekle görevlidir. Kiminin içindeki ses iyiliği yapmasını söylerken, kiminin ki ise tam tersi kötülüğü yapmasını söyler. Biz de onlara itaat ederiz.
Aslında hepimiz içimizde birer şeytan taşıyoruz. Ama sadece sesini duyuyoruz. Asıl şeytan aynada yüzümüze bakan...
Ben de uzun yıllardır içimden gelen sesle beraber yaşıyordum. Yaptığım şeyler kimine göre iyi, kimine göre de kötü davranışlardı. Ama şimdi farklıydı. Hayatıma renk gelmiş, içimdeki kötü ses sessizliğe gömülmüştü. Şimdi sadece kendim istediğim şeyleri yapıyordum. Şu an olduğu gibi.
Şu an ne mi yapıyorum?
Koca bir pasta.
Elimi bulaşan kremayı dilimle yaladım ve bir adım geri gidip yaptığım harika pastaya baktım. Çok da fena sayılmazdı.
Çikolatalı kreması ve üzerindeki meyvelerle güzel görünüyordu. Bütün marketleri dolaşsam da şeftali bulamamıştım. Aslında şeftalili yapmak istiyordum Ama olmamıştı işte. Ama bu da güzeldi.
Pastayı dinlenmesi için buz dolabına koydum. Kirlenen üzerimi değiştirmek için odama çıkmalıydım ama önce mutfağı bir düzene sokmam gerekiyordu. Hızlı bir şekilde bulaşıkları toplayıp mutfağı düzene soktum. Sonra da odama çıkıp üzerimi değiştirdim. Bol eşofmanlardan kurtulup onun yerine siyah bir kot pantolon ve kırmızı bir kazak giydim. Saçlarımı gelişi güzel bir topuz yaptım. Salona geçip duvardaki saate baktım.
Saat yediyi geçmişti. Nilsu bu saatlerde evde olurdu. Onu aramak için telefonumu elime aldım ki ondan gelen mesajla karşılaştım.
Nilsu,
Bu akşam eve geç geleceğim.
19.06
Mesajı daha yeni atmış sayılırdı. Ona kısaca 'tamam' yazıp gönderdim. Şimdi koca pastayı ben mi yiyecektim?
Aklıma bundan sadece birkaç ay önceki anlarım geldi. Bu koca evde tek başına yaşıyordum. Yemek bile yapmıyor, olan şeyleri tüketiyordum. Hayatım bir anda değişmişti ve ben de bu değişikliğe ayak uydurmuştum. Halimden mutlu ve memnundum.
Kapının zil sesini duyunca yerimden kalktım, sakin adımlarla kapıya kadar yürüyüp kapıyı açtım.
"Selam," Asel çekingen bir ifadeyle kapımın önünde duruyordu.
