Jennie yine seansa gelmişti. Yine aynı olacağını düşünüyordu. Koltuğa oturdu ve Yoonginin elindeki kağıtları karıştırmayı bitirmesini bekledi. Yoongi ayağa kalktı ve oda da bulunan yazı tahtasına yöneldi.
Acı : Ablam
İntikam : Hayat
Hayat zorluğu : Hastalık
Nefret : Kendim
Ölüm : Adaletsizlik
Yoongi tahtaya aynen bunları yazmıştı. Jennie ne yaptığını anlamaya çalışarak izliyordu onu. Hepsi Jennienin aklına gelen ilk kelimelerdi.
"Jennie, ben bu kelimeler ile geçmişten itibaren seni derinden etkileyen bir olayın bir ilişkisi olduğunu düşünüyorum, hm?"
Jennienin gözünün önüne gelmişti görüntüler, başını sallamıştı yoongiyi onaylar şekilde. Yoongi ise acı bir şekilde gülümsemişti ve konuşmaya devam etmişti.
"Şimdi hazır olmadığını biliyorum o yüzden belki başka zaman konuşabiliriz ama şunları hatırla. Acı çekmek bir insana özgü değildir Jennie, insan bir çok şeyden dolayı acı çeker. Hayat intikam almak ile güzelleşmez, sadece kötüleşir. Her hastalık son değildir ve herkes ailesin de var olan bir hastalıktan olmak zorunda değil. Nefret gerçek bir duygu değildir, insan oğlunun uydurduğu şeytani bir duygudur. Ölüm adaletsizlik değildir, eğer acı çeken ki bir türlü acıdan kurtulamazsa, yaşam onun için adaletsizliktir..."
Sanki beyni okunuyormuş gibi hissetti Yoongi. Onun düşüncelerini tek tek çürüttü. Jennie ise sadece bakakaldı. Kendini bir yükten kurtulmuş gibi hissetti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Patient | Yoonnie
FanfictionJennie geçmişteki korkunç anıları ile geleceğini de mahveden biriydi, Yoongi ise farklı yöntemleri ile insanlara yardım eden bir psikolog... ~Tamamlanmıştır~
