My Patient | Yoonnie

14

"Ablam, ablam odasına her gittiğimde bana o boş ama korkunç gözleri ile bakıyordu. Elim titriyorfu ona yaklaşmak istemiyordum. Hala az da olsa hareket edebiliyordu ve yeni tenime değdiği an ürküyordum. O da bunu hissediyordu. Ablam bu duruma nasıl gelmişti bilemiyordum. Aile de çöp gibi olmaya başladım. Her gün ablamın odasına girip korku ile onun yemek yemesine yardım ediyor, ilaçlarını veriyor ve diğer işlerini yapıyordum. Bu durumdan kurtulmak istiyordum. Her gece ablamın acı çığlıkları kulaklarımda doluyordu."

Yoongi düşündü. Bu gerçekten garip bir durumdu. Kim jisooya ne olmuştu? Nasıl o hale gelmişti? Yine de bunları sormadı ve dikkatlice dinlemeye devam etti.

"Kwon ji-yong, beni bu durumdan kurtaran kişi oydu aslında. Bay kwon, iyi bir durumda Seulde yaşayan bir uzak akrabamızdı. Bizim buralardan geçtiği için bizim eve uğramak istemişti ve oda da ablama bakıp titreyen beni görmüştü. Beni hemen kucağına almış ve odadan çıkarmıştı. Annem ile Babamın yanına gidip bağırıp çağırmıştı. Babam ise 'Jennieyi al ve defol" demişti sadece. O da öyle yapmıştı. Beni seule getirmişti. Eğitim almamı sağladı orda ise irene ile tanıştım ve gerisi ise eğitim ile iş..."

Yoongi, jennie anlatmayı bitirdiğinde kafasını çok hafif salladı ve elindekş kalemi bıraktı. Yaşadığı kolay bir şey değildi elbette. Jennie zaten kırılgan biriydi. İrene bunu bilirdi.

"Jennie ilk olarak acılarının sebebi bence ablanın hastalığı ve ona bakman ondan korkman değil onun görünüşü değil... Sen ona ihanet ettiğini ve yalan söylediğini düşündün, ona zarar verdiğini düşündün, onu bu hale sen soktun sandın bu yüzden odasına ne zaman girsen acı çektin. Görüntüsünden değilde, kendinden dolayı acı çektin fakat bu senin suçun değil!"

Yoongi bunu sakin ve güven verici bir ses tonu ile söylemişti. Jennie ise biraz düşünmüştü. Belki haklı olabilirdi ama yapbozda hala eksik parçalar vardı.

"Ama, ama, ama... Eğer b-ben ona s-söylemeseydim, y-yapmasaydım!"

Jennie tekrar ağlamaya başlayınca yoongi yanına oturdu ve peçeteyi akıp göz yaşlarını sildi daha sonra ondan birazcık uzaklaştı.

"Ablanın o hale gelmesinin bir şok nedeni olabilir bunun seninle alakası yok aslında bunu sende biliyorsun fakat bir şekilde kendini suçlu hissediyorsun. Şu an yaşadığın hayatı Jisoonun yaşaması gerektiğini sanıyorsun..."

Jennie tekrardan gözyaşlarını serbest bıraktı fakat bu sefer yanında duran yoongiye sarıldı ve göz yaşlarını onun açık mavi gömleğine boşalttı. Yoongi ise kalakalmıştı. Bunu aşmak zor olucaktı.