Hanggang Sa Muli.

15

Dumaretso ako papasok sa cabin room namin at pinasok ko si ashi sa kwarto nila mel, biglang pumasok ren si rix pero diko na sya pinatuloy sa kwarto. Mabuti at narito si mel kaya sinenyasan ko syang samahan si ashi at lagyan ng airpods ang tenga upang di marinig ang ingay namin ni rix.
Pumasok ako sa kwarto at sumunod si rix at kinandado ang pinto.

"Oh ano? Bakit moko sinundan? Buntot ba kita tangina ka!" Galit na galit na sambit ko kay rix.

"Mik , mag usap tayo. Ayusin nanatin to." Nag mamakaawang sambit ni rix.

"Alam mo? Lumayo nanga kami sainyo hanggang dito paren ba sa palawan rix? Guguluhin nyo yung buhay namin ni ashi? Tatlong taon nakami rito ang saya ng buhay namin pero hanggang dito banaman sisirain nyo buhay namin?"

"Hindi sa ganun yun mik, mag usap tayo ayusin natin to. Mag papaliwanag ako."

"Putanginang paliwanag yan! Rix ano pabang kasinungalingan yung gusto mong pakinggan ko!"

"Totoo yung mga sinasabi ko mik, mag tiwala ka naman at maniwala!" Galit na ang tono ni rix.

"Ano? Mag tiwala? Maniwala? E gago kapala! Ilang beses kona binigay tiwala ko sayo rix! Utang na loob naman! Ilang beses nako naniwala sayo rix! Ipag laban mo nga lang sa maraming tao dimo nagawa! Ano paba papaniwalaan ko sasalita mo? Puro ka naman salita rix !" Sa puntong ito nag sisimula ng umagos ang mga luhang pinipigilan ko.

"Hayaan moko mag paliwanag mik , hayaan moko mag-" diko na sya pinatapos pa sa sasabihin nya .

"Mag salita? Puta ka pala kanina kapa nag sasalita rix ano! Sabihin mona kasinungalingan mo!" Patuloy na sa pag tulo ang mga luha ko.

"Mik, let me explain, listen to me first please. Wala pakong lakas na loob noon na ipag laban ka kasi iniisip ko ang sasabihin ni dad pero ngayon mik wala nakong pake pa sa sasabihin ng iba. Sa expectations nila kasi ikaw at si ashi nalang ang iniisip ko ngayon." Nangingilid na ang mga luha ni rix habang ineexplain ang side nya.

"Nung umalis kayo ni ashi, gumuho yung mundo ko  sana pala inilaban kita nung araw na yon. Edi sana natuloy na yung plano namin ni ashi pero naduwag ako dahil baka kung ano ang masabe ng iba. I'm sorry mik kung naduwag ako noon. Pero ngayon ilalaban nakita, ilalaban kona kayo ni ashi mik  sa huling pag kakataon hayaan moko baguhin yung tingen mo sakin." Matapos nyang bitawan ang mga katagang iyon ay lumuhod siya sa harapan ko.

"Mik, hayaan mokong baguhin yung tingen mo sakin hayaan mokong ilaban ka ngayon na wala ng atrasan mik. Hayaan mokong maging tatay kay ashi hayaan mokong itaguyod kayo ni ashi. Sa huling pag kakataon mik pag bigyan moko babaguhin ko lahat lahat." Patuloy siya sa pag mamakaawa.

"Huli nato rix, kung hindi mo kaya please hayaan monalang kami ni ashi ng kami lang. Na wala na yung ikaw please, kasi pagod na pagod na akong tumakbo pa sayo kasi kahit san kami mag tungo ginugulo molang buhay namin. Sa huling pag kakataon pag bibigyan kita pero huli na to kasi pagod na pagod nako makipag gaguhan sayo." Pinunasan ko ang mga luha ko ay inalo sya upang tumayo.

"Umuwi na kayo sakin ni ashi mik, parang awa mona."

"Uuwi kami kapag nakita kong nag bago kana rix. Pero sa ngayon kay mikoy muna kami  yun ang desisyon ko at sana respetuhin mo."pag tapos ko sabihin iyon ay pumasok nako sa kwarto namin ni ashi at inayos ang mga gamit namin.

Imbis na sa susunod na buwan pa ang uwi namin ay mas napaaga. Siguro ay mag reresign na muna ako sa trabaho, kailangan kona muna mag pahinga. Gusto ko ng mag pahinga.

Pag tapos ko i empake lahat ng gamit namin ni ashi ay pinatawag ako sa office dun kona sinabi ang dahilan ng gulo, at ang dahilan kung bakit akoag reresign.

"I'm very sorry for the trouble sir, i learned a lot of things here in your hotel. Thankyou for the learnings but my decision is final." Sagot ko sa may ari ng hotel na pinag tatrabahuhan ko. Ayaw nya ako pakawalan dahil mawawala daw ang isa sa mga magaling nyang chef.

"Okay miss Del Raun if that what you want but, if you want to come back and work again with us our hotel is open for you. Have a safe trip back in Manila keep safe." Sagot naman nito sa akin.

Sinundo kona si ashi sa cabin room namin dati at nag paalam sa mga kasamahan ko dito sa hotel.

"So pano bayan? Hanggang sa muli nalang siguro? Mag iingat kayong lahat rito okay?" Sambit ko at isa isa silang kinamayan.

"Miss mik, hihintayin ko ang muling pag babalik mo." Sambit ni mel na parg paiyak na.

"Osige, wag kana umiyak mag ingat kayo ni kian okay? See you sa manila dalaw ka sakin okay?" Agad ko syang niyakap .

Hinatid kami ni mel hanggang sa labas ng hotel hawak nya sa kamay si kian at ashi. nag uusap ang dalawang bata habang ako naman ay hatak ang maleta namin ni ashi. Buti ay tinulungan kami ng ibang staff ng hotel. Sa dami ng dala namin pauwi ay para kaming galing sa ibang bansa.

"Sige na mel, mag iingat kayo seeyou sa manila."
Sinakay kona ang ibang bagahe namin sa loob ng van.

"Ashimira sabi ni mama dadalaw kami sainyo pag uwi namin, mag lalaro uli tayo best friend!" Niyakap ni kian si ashi. Sobrang close na nila sa isat isa grabe .

"Oo naman best friend mag lalaro uli tayo! Hihi!" Tuwang tuwang sambit ni ashi sabay sakay sa loob ng van.

Kinawayan pa kami ni mel bago umandar ang van, bagamat malungkot si ashi dahil naiwan sila mel at kian ay pinilit nya nalang na hindi umiyak sabi nya ay big girl don't cry.

"Sa tito mikoy mo muna tayo tutuloy ashi okay? Tapos uuwi tayo ng laguna after ilang weeks may aasikasuhin lang ako saglit sa manila anak."
Kasalukuyan nakaming nasa looban ng eroplano pabalik sa manila.

"How bout daddy ? Di po ba dun tayo uuwi sa mansion?" Nag tatakang tanong niya.

"Nope baby, sa laguna tayo uuwi . Dun natayo titira may aayusin pang problema ang daddy mo bago tayo bumalik sakanya." Sambit ko  kay ashi.

Hindi muna ngayon, hindi pa muna dahil hindi kopa alam kung totoong kaya nakong ipag laban ni rix  . Pero sana dumating ang araw na kaya na nya akong ipag laban.