Bölüm 9

31K 3.5K 2.5K
                                    

Çeviri: Tookira

(Beni instagram'da followlayabilirsiniz! ♡♡)

Baekhyun ağrıyı hissetmeye başladığında bahar bitiyordu. Bir türlü kesilmeyen baş ağrıları sıklaşmaya başlamıştı. Ayrıca vücudunu yorgun hissediyordu. 2 hafta ilaçlarla idare etmeye çalışsa da sonun pes etti. Başağrılarının çok ciddi birşey olmadığını, doktordan alacağı bir kaç büyülü ilaçla iyi olacağını düşünüyordu.

Doktora bir şey çıkmayacağını düşünerek gitti. Duyduklarından sonra omuzlarının ve kalbinin üzerinde dünyaların yükü varmış gibi hissetti.

__________________

CT taramasını ertesi güne verdi hastane. Baekhyun bunu yalnız yapmak istemiyordu. Aklına ilk gelen kişi Chanyeol oldu. Metro ya binip, doğruca Chanyeol 'un dairesine koyuldu. Gözyaşlarını tutmaya çalışarak.

Bir taksiye atladıktan sonra, şoförün adresi sormasıyla donup kaldı. Bilmediğini fark etti. Hatırlamaya çalıştı. Bir zamanlar avcunun içi gibi bildiği adresi hatırlayamıyordu. Hayalkırıklığı ve mutsuzlukla, uğradı hafıza kaybıyla, Baekhyun taksiden fırladı. Adresin aksine, yürüdüğü sokakları ve döndüğü köşeleri hayal meyal hatırlıyordu.

Baekhyun, Chanyeol'la kaybettikleri bir seneyi bu gece düzeltebileceklerini umuyordu. Baekhyun umdu ve hayal etti. Fakat gözleri Chanyeol 'un biriyle el ele tutuşmuş evden çıktıklarını gördü. Gülümsüyorlardı. Baekhyun durup tüm umutlarının yok olmasını izledi.

Birkaç haftadır hissettiği ağrılarla, gözleri yaşardı. Kendini daha fazla tutamadı ve göz yaşları düşmeye başladı. Titreyen dizler ve kararan gözlerle, geriye bir adım atıp geldiği yöne döndü. Yalnız.

______________________

Yılın altıncı ayı, yazın başlangıcında, Kyungsoo Chanyeol 'un yatağına oturdu. Duştan çıkmasını bekliyordu. Elinde Chanyeol 'un evlilik yüzüğü vardı. Elinde çevirip durdu her ayrıntısını inceliyordu. Chanyeol odaya girdi.

"Burada ne yapıyorsun Kyungsoo?"  Dedi ufak bir gülümsemeyle.

Kyungsoo omuzlarını silkerek acı dolu bir ifadeyle "Düşünüyordum da- aslında uzun zamandır bunu düşünüyorum." dedi.

Pantolonunu giyip bir gömlek tutarak Chanyeol O'na baktı "Aklındaki nedir?" Kyungsoo'nun elindeki yüzüğü görünce içini çekti. "Kyungsoo."

"Chanyeol neden ondan boşanmıyorsun?" diye çıkıştı.

"Kyungsoo O-"

"Çok uzun zamandır ayrısınız. İlişkiniz ben seninle tanıştığımda ölmek üzereydi. Artık birbiriniz için hiçbir şey hissetmiyorken neden hala devam ediyorsun?"

"Ona öylece gidip boşanma kağıtlarını veremem. Farketmesi gerek en azından."

"O zaman fark etmesini sağlayalım. " dedi Kyungsoo yüzüğü avcunda tutarak."Avukat ona kağıtlar yollayacaktır. Bu fark etmesi için yeterli. Değil mi?"

"Bu-"

"-Chanyeol " Kyungsoo ona baktı."Herşeyi bitirmenin şimdi tam sırası. Böylece biz yepyeni bir başlangıç yapabiliriz. Evlenebiliriz. Artık benimlesin, kabul edelim. Ve muhtemelen O'da başka biriyle birliktedir."

Baekhyun'un başka bir adamla olma fikri Chanyeol'un boğazını düğümledi. Hayal etmesi bile çok garip bir his veriyordu. "Kyungsoo..."

"Seni seviyorum,Chanyeol , ve senin beni sevdiğini de biliyorum." dedi Kyungsoo. "Yap şunu lütfen. Bizim için. Onun için. Hepimiz için. "

Pazartesi sabahları, Baekhyun Chanyeol'un yurttaki odasına girip yatağına tırmanırdı. Chanyeol başta dönüp dururdu, ama sonunda ince Baekhyun'un etrafına kollarını sarardı. Kris ertesi sabah başka bir oda arkadaşıyla daha uyanırdı.

10080Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin