𝐒𝐓𝐎𝐍𝐄 𝐇𝐄𝐀𝐑𝐓 < 𝐓𝐌𝐑

3.5

Elena Amaris Grindewald'dan

Kaşlarımı kaldırarak tom'a baktım.

Doğruydu, biz başından beri marvolo ve amaris'dik.

"O zaman... marvolo."

Yarım bir şekilde gülümsedi.

"Efendim amaris."

"Sadece seni tanıdığım için şanslı olduğumu söyleyecektim."

Ellerini pantolonun cebine koyarak tamamen bana döndü.

"Sırlar odasını kapadım."

Konuyu değiştirmesind gülümsedim. Duygusallık içeren dakikalarımız son bulmuştu. Ki bence fazla bile sürmüştü.

"Kapatmakla doğru yaptın, albus sürekli seni kontrol ediyor."

"Farkındayım."

"Peki Durmstang'lı öğrencilerle konuşuldu mu?"

"Evet şimdiden gelen kişilerden katılanlar var."

"Yardım-"

"Hayır! Sen karışmıyorsun!"

"Saçmalık! Ben grindewald'um ve bence çoğu Durmstang'lı grindewald'u seviyordur. Bunu kullanabiliriz?"

Tek kaşımı kaldırarak cevap bekledim. Hiç bir şey yapmadan duramıyordum bu benim sorunum değildi.

"Sadece soy ismini kullanıcaz seni değil."

Dedi tom.

Neden bu kadar inatçıydı. Neden!

Tom'a bir bakış atıp suya yaklaştım.

Eğilip elimi suya soktum. Parmaklarımın ucu gıdıklanınca gülümsedim.

"Napıyorsun?"

Diye sordu tom.

Kafamı arkama doğru çevirip tom'a baktım.

"Suyla bağlantı kuruyorum."

"Nasıl?"

"Bilmem."

Dedim ve kıkırdadım. Ayağa kalkıp yürümeye başladım.

Benim peşimden tom'da gelmeye başladı.

Diğerlerinin yanına döndüğümüzde eski yerime oturdum.

"Elena lütfen sürekli depresyona gir ki böyle bir şey yapabilelim!"

Dedi avery.

Bunu avery'den duymak ilginçti.

"Aptal bunu yapmak için illa elena'nın depresyona mı girmesi lazım!"

Diyerek kafasına vurdu carol.

Herkesin keyfi yerindeydi. En kötü günümüz böyle olsun.

"Yasak saat başlamadan dağılsak iyi olucak."

Dedi flea. Herkes onaylayıp ortalığı toplamaya başladı. Ben ve tom hiç bir şeye karışmadan içeri girdik.

"İyi geceler marvolo."

"İyi geceler amaris."

...

|2 hafta sonra|

"Sbd'ler bugün mü?"

"Hayır, yarın ve ben ne yapacağımı bilmiyorum."

"Çok kafaya takma."