"Albümünüz geliyor mu?"
- Evet, albümümü yapmak, şarkılarımı çıkarmak istiyorum. Plan bu.
"Bunların bir kısmı YouTube kanalıyla başladı."
- Evet. Aklımı çok açtı. Videolarla başladım, sonra karakterlerimi yaratmaya başladım, oradan dedim ki: "Bir şarkı, cover'lar yapacağım." sevmeye başladım, insanlar bunu bir araya getirmekten hoşlanmaya başladı, aynı anda hem oyunculuk, hem şarkı söyleme hem de dans etme ve o zaman dedim ki: "Ya albümümü yapıp karakterlerimi koyarsam?" Sahneye çıkıp saf şarkılar söyleyen şarkıcı olmak istemiyorum, oyunculukla birleştirmek istiyorum, dansla birleştirmek istiyorum, karakterlerimi koyduğum yer orası.
"Oyuncu olmaya devam edecek misin?"
- Birçok hayran bana şöyle diyor: "Lütfen performanstan ayrılmayın, çok iyisiniz." Ve ben: "Hayır, hayır, merak etmeyin, gösteriden ayrılmayacağım."
"Nereye yerleşeceksiniz?"
- Arjantin'i seviyorum. Şimdi birkaç günlüğüne Meksika'ya dönüyorum, ama olan şu ki, işte benim müzik yapımcım, işte YouTube kanalım. Gelip gideceğim, benden o kadar kolay kurtulamayacaklar. Zaten benim evim. Burada kalmak istiyorum, bu benim planlarımdan biri. Orada biraz daha ileri gitmek istiyorum, ilerlemeye devam etmek istiyorum. Meksika benim evim, sevdiğim yer, başladığım yer, ama geri dönmek bir adım geri atmak olacaktır. Ve devam etmek istiyorum.
"Hollywood'u hayal ediyor musun?"
- Evet, en büyük hayallerimden biri. Onu çok çok isterdim... Büyük hayaller kurmalısın. Her neyse, yavaş yavaş. Adım adım, her seferinde bir adım tırmanın ve hayat, Hollywood'a gitmem gerekip gerekmediğini, başka bir yere gitmem gerektiğini söyleyecek. Hayat ne yapmam gerektiğini söyleyecek.
"Karol, çocukların oyuncaklarını alıyor musun? Disney yıldızının oyuncakları yaratıklardan çıkarmasının doğru olup olmadığını bilmiyorum."
- Çok komikti çünkü " Onu bana verebilir misin? " dedim. Ve o "Hayır" dedi. Ben de "Ah, lütfen, bende de aynı olan Sick adında bir oyuncak hayvan var." dedim ve ona bir fotoğraf gösterdim. Ve bana dedi ki: "Hayır, çünkü o benim." ve ona dedim ki: "Lütfen, onu bana ver, sadece... lütfen, aynısı." yemin ederim bana Hasta Bebeği verene kadar oradan ayrılmadım. "Lütfen lütfen." sonra bana baktı: "Bu benim favorim," dedi 5 yaşındaki küçük kız. "Ama lütfen onu bana ver. Gerçekten, bak, sana başka bir doldurulmuş hayvan vereceğime söz veriyorum, sahip olduğum bir tane, sana başka bir oyuncak hayvan vereceğim ama sen bana Hasta Bebeğini ver." ve sonra "İşte, sorun değil." dedi ve bana verdi.
"Peki beş yaşındaki kıza ne gönderdin?"
- Hayır, ona doldurulmuş hayvanını borçluyum (gülüyor). Ona hiçbir şey vermedim, zavallı şey (gülüyor).
"Soy Luna sohbet grubu var mı?"
- Evet.
"En sinir bozucu kim?"
- Bence bu Mike (Michael Ronda), her zaman "Ne yapacaklar?" gibi olduğunu söylemek sinir bozucu, ya da şakalar yapıyor.
"Oyuncularla arkadaş mıydın?"
- Çok. Ve hepsi, gerçek.
"Soy Luna projesi bittikten sonra bir ilişki olacağını düşünüyor musunuz?"
- Evet, tabii ki. Erkekler benim ailem. Onlar benim kardeşlerim. O kadar uzun süredir birlikteydik ki bu her şeyden birazdı. "Bugün seni seviyorum" idi; "Seni yarın görmek istemiyorum"; "Bugün, gerçek şu ki, sana katlanamıyorum"; "Bugün seni hayatta her zamankinden daha çok seviyorum." Hepimiz muazzam iki kutupluluktan geçtik. Birbirimizi tanımayı öğrendik, birbirimizi neyin rahatsız ettiğini zaten biliyorduk, neyi sevdiklerini, neleri sevmediklerini zaten biliyoruz. Bir insan olarak, bir oyuncu olarak onlardan çok şey öğrendim. Herkesten arkadaş alıyorum: Onları çok seviyorum. Taraftarlar tarafından sosyal ağlarda söylenen her şeye, kötü anlaştığımıza ve bunlara rağmen, gerçek şu ki, bununla hiçbir ilgisi yok.
"Hayatında aşk için zaman var mı?"
- Şimdi değil. Oldukça iyiyim, önce kendimi bulmam, ne yapmak istiyorum ve oradan zaman zaman vereceğim bir andan geçiyorum. Şimdi bir ilişkide olmak istemiyorum. Bir ilişkiye sahip olmak senin orada olmanı gerektirir, her zaman. Ve gerçek şu ki, şimdi ihtiyacım olan şey zaman (gülüyor).
"Luna'ya veda etmek zorunda kalırsan ona ne dersin?"
- Bir karaktere veda etmek çok karmaşık ve daha çok özdeşleştiğimi hissettiğim bir karakter. İkimiz de aynı şeyleri yaşadık: ülkemizden ayrılmak, hiç bilmediğimiz bir yerde yeni bir hayat kurmak zorunda kalmak, yeni arkadaşlar edinmek; zihnimizi başka bir yere açın, genel olarak zihnimizi açın. Size söyleyeceğim şey, onu oynamanın ve onun derisine adım atmanın bir onur olduğudur. Patenlerim var ve bir süre önce anneme artık patenlere bineceğimi düşünmediğimi söyledim çünkü bu bir değişiklik oldu. Hayatımda inanılmaz bir proje oldu ama başladığımda Luna'yı hatırlayacağımı ve güçlü olacağını hissediyorum.
"Şimdilik, bugün, yarın ve sonraki gün, Luna Park'ta çok kayacaksınız."
- Evet, gösteri muhteşem. Bu güçlü bir veda.
"Ve elbette orada olacağız. Lütfen çocuklardan oyuncak çalmayı bırakın."
- (Gülüşmeler) Hayır, artık değil. Öyle görünmediği sürece. Size söz veriyorum: Artık kimseden doldurulmuş hayvanları almayacağım.
•••
