I'm with you - Kooktae-

Bölüm 14: Evlilik Teklifi

İyi okumalar 💜💜💜

Taehyung'un ağzından;

"Evet Jennie bu ay ki hisse yüzdeleri iyi görünüyor. Şirkette herhangi başka bir sıkıntı da olmadığına göre her şey tam. Çıkabilirsin."

Jennie eğilip odadan çıktığında önümde ki dosyalara geri döndüm. Lansman gecesinden sonra satışlar patlamıştı. Gelirlerimiz çok iyiydi. Bu beni mutlu ediyordu çünkü ben yapamazsın, başaramazsın diyenlere inat başarmıştım. Tırnaklarımla kazıya kazıya gelmiştim bu yere.

Bu büyük bir gurur taşımamı sağlarken, aşk hayatım da o kadar güzeldi ki... Sevdiğim ile beraberdim. Daha ne isteyebilirdim hayattan.

Gülümseyerek derin düşüncelere dalmışken kapımın tıklanması ile kendime geldim.

"Girin." dememin ardından kapı açılmış Jungkook içeri gitmişti. Üstünde yine ona tam oturan takım elbisesiyle ve geriye yatırmış olduğu saçları ile çok yakışıklıydı benim sevgilim.

"Müsait misiniz, Bay Kim?" hitap şekline gülüp başımı salladım.

"Müsaitim, Bay Jeon."

Elinde yeni fark ettiğim paketleri masamın önünde ki sehpaya koyup yanıma geldi. Bende hemen ayağa kalktım ve ona sarıldım.

"İyi ki geldin, seni özledim." ellerini yanaklarıma koyup okşamış ardından dudaklarıma sevgi dolu bir öpücük kondurmuştu.

" Bebeğim acıkmıştır diye düşündüm ve ona yemek aldım. Çoktan öğle arası oldu hala çalışıyorsun kendini bu kadar yormamalısın."

"Biliyorum aşkım ama Lansmandan sonra satışlar arttı. Gelirler giderler derken iş çok ama şimdi yemek yiyebiliriz." şirince gülümseyip yanağını öptüm ardından sehpadaki yiyecekleri açmaya başladım.

O da karşıma gelip oturduğunda aldığı yemekleri sehpaya çıkarmıştım. Kısa sürede muhabbet ederek yemeğe başladığımızda çalan telefonum ile konuşmayı kesmiştik. Arayan kişiyi gördüğümde kaşlarımı çattım.

Bay Kim arıyor...

Babam neden beni arıyordu ki? Yıllarca aramadığı çocuğunu neden arıyordu?

Telefonumu açıp cevap verdim.

"Ne istiyorsun?"

"Sana da merhaba oğlum."

"Uzatma neden aradın beni?"

"Duydum ki biriyle görüşüyormuşsun? Hem de ne olduğu belli olmayan bir sokak serserisi ile. Evine de almışsın hatta."

"Doğru konuş, öyle biri değil o. Yıllardır ne yaptığımı sorgulamadın, bir kere bile aramadın şimdi mi arıyorsun beni?!"

"Bu akşam eve geliyorsun, o sokak serserisini sakın getirme, konuşmamız gerek."

"Hayır gelmeyeceğim!"

"Gelmezsen sokak köpeğini unut o zaman."

Dediklerinden sonra endişeli bakışları ile bana bakan Jungkook'a baktım. Kabul etmek zorundaydım.

"Peki, geleceğim."

"Güzel akşam yedi de burada ol."

Cevap vermeden telefonu kapattım ve titreyen ellerim ile masaya koydum. Jungkook anında yanıma gelip önümde diz çökerken ellerimi tutmuş gözlerimin içine bakmıştı.

"Ne oldu Taehyung, o kimdi?"

"Babam, yıllardır beni aramayan, sormayan sırf erkek bir omega olduğum için istemeyen babam şimdi aramış benimle konuşmak istediğini söylüyor."