ELEMENTS

2. Bölüm: Hava

Hava... Hava elementi hepimiz için en narini, en güzeli, en utangacıdır...

9 Eylül 2020

06.23

Çalan alarmım ile uyandım. Gözlerimi açamıyordum. Hemen duşa girdim. Duştan çıkınca da dolabımı açtım, okul kıyafetlerimi çıkardım ve giyindim. Açlıktan ölüyordum. Hemen aşağı indim annem en sevdiğim kahvaltıyı hazırlamıştı. Waffle...

"Günaydın biricik kızım. İyi uyuyabildin mi? Okulun ilk günü heyecanlısındır herhalde?"

"Yani heyecan var biraz tabii ki."

Annemle gülüşüp konuştuğumuz sırasında aslında içten içe korkuyordum. Zayıf bir kız olduğum için zorbalığa uğramak istemiyordum... ama bu biraz imkansızdı çünkü bazı kızlar her yıl benle uğraşıyorlar. Gözlüklerimle diş tellerimle dalga geçiyorlar. Çok çocukça değil mi?

"Anne ben çıkıyorum."

"Tamam kızım iyi dersler."

Evden çıktım, okula doğru yol almaya başladım. İlk ders Edebiyattı. Yolda yürürken sıkılmamak için kulaklığımı çıkardım şarkı dinlemeye başladım. Okulun bahçesine geldiğimizde ise şimdiden uğraşmalar başlamıştı.

Kendini popüler sanan Buse adında ki kız kulaklıklarımı çıkardı ve telefonumu yere attı. Artık alışmıştım. Karşılık vermiyordum.

"Önüne baksana!"

"..."

"Konuşma, konuşma. İlla konuşturacağım seni. O zaman da bana yalvarıyor olacaksın." 

Hiçbir şey demeden sınıfa girdim. Neyse ki o kızla aynı sınıfta değildim. Arkadaşımın olmaması da ona güven veriyordu ama benim kişiliğim böyle yapabileceğim bir şey yok, utangacım.

Zil çaldı tuvalete doğru ilerledim. Tuvalete girince karşıma yine Buse ve arkadaşları çıktı. Tuvalete girdim. İçimde çok büyük bir korku vardı. Bir şeyler yapacaklardı. Hissediyordum...

"Sonunda elime düştün pis yaratık. Seni bu okulda istemiyoruz daha ne kadar bu okulda kalacaksın?"

Buse ayağı ile kapıma vurunca büyük bir şekilde irkildim. Bağırmaya başladım.

"RAHAT BIRAKIN BENİ!" Ardından kapı gıcırdaması duydum. Birisi tuvalete girmişti. Tuvaletin içinde bir süre sessizlik olduktan sonra bir kız sesi duydum. Konuşmaya başladı.

"Gidin buradan." Kızın ses tonu hafifti ama ikna edici olmalıydı ki işe yaradı. Buse ve arkadaşları hiçbir şey demeden tuvaletten çıktı. Şaşkın bir hal içinde elimle ağzımı kapattım. Bu kız her kimse güçlü birisi olmalıydı. Buse öyle herkesi kolay kolay dinlemezdi.

Kapım yavaşça açıldı ve güler yüzlü, saçı sarışın diyemeyeceğim kadar beyaz, yeşil ile mavi arası gözleri olan bir kız karşıladı. Kız bana bakıp gülüyordu. Ben ise hem şaşkınlık hem de korku içerisinde kıza bakıyordum.

"Sen iyi misin?"

"Şey ee-"

"Tamam konuşmana gerek yok. Ben bu okulda yeniyim de aynı sınıftayız sanırsam?"

"Ehm- İsmin nedir?"

"Luna!" Kız elini bana doğru uzatırken ben onun nasıl bu kadar sevecen, neşe dolu olmasına şaşırıyordum. Sonuçta Buse bu kızı dinlemişti ama kız da hiç güçlü bir tip yoktu. Her neyse ben de elimi uzattım ve el sıkıştık. Kız da garip bir şey vardı. Sadece şimdilik ne olduğunu bilmiyordum.

"Tamam şimdi bana kendinden bahset. Sen kimsin Buse seni niye dinledi?"

"Ben... Ben müdürün kızıyım o yüzdendir ya."

"Ama bu imkansız benim bildiğim müdürün kızı yok. Ayrıca biz aynı yaştayız bunca zamandır neden bu okula yazılmadın?"

"Ben... Ben yurt dışındaydım. Babamda bu işi gizli tutmak istedi. İstersen ona sorabilirsin."

"Şey gerek yok sana güveniyorum. Peki o zaman neden beni korudun?"

"Ben ben bilmiyorum. Yani öyle hissetim."

"Tamam neyse. Yarın da okula geleceksin değil mi?"

"Ben... ben bil- ay evet evet geleceğim." Kaşlarımı çattım. Geli gelmeyeceğini bilmiyor muydu?"

"Ama ondan önce bir kaç işim var. Bir yerlere uğramama gerekiyor." Bunu dedikten sonra bana göz kırptı ve sırasından kalktı. Önüme döndüm ve zilin çalmasını bekledim. Luna geri kalan derslerin hiçbirine girmedi. Açıkçası onu çok önemsemiyordum ama gözüm kapıdaydı. Okul bitti ama benim aklım hala Luna'daydı. O yüzden Luna'nın olduğu sınıfa girip sınıf defterini aldım. Luna'nın ismini buldum ama bir şey dikkatimi çekti. Luna'nın soy ismi yoktu. Sadece Luna yazıyordu. Bu olay çok fazla dikkatimi çekmişti. Ben de rehbere gidip bu olayı sordum.

"Merhaba hocam. Size bir öğrenciyi sorabilir miyim? Müdüre soracaktım fakat kendisi odasında yoktu."

"Tabii ki canım. Kimi soracaktın?"

"Luna. Sadece Luna. Sınıf defterine baktım ama soy ismi yoktu."

"Luna'mı? Benim bildiğim kadarıyla okulda Luna isimli bir öğrenci yok."

"Ama ama nasıl? Ya da her neyse ben karıştırdım sanırsam teşekkür ederim."

Şaşkınlık içinde odadan çıktım. Eve yürürken bile hala şaşkındım. Ertesi gün gelip okula gitmek için sabırsızlanıyordum. Luna'ya soracak o kadar şeyim vardı ki. Özellikle kim olduğu hakkında. Eve gittim hiçbir şey yapmadan kendimi direk yatağa attım. O kadar yorulmuştum ki. Gözlerim bir anda kapandı ve açtığımda sabah olmuştu bile. Aklımdaki sorularla birlikte hemen giyindim. Meraktan kahvaltı bile yapamadan okulun yolunu tuttum. Eşyalarımı sınıfa bırakınca ilk önce bir tuvalete uğradım. Aynanın karşısında saçlarımı topladım. Tuvalete Buse gelince ona doğru bakmamaya çalıştım. Çünkü ne yaparsam yapayım her türlü bana sataşacaktı. Ama ne oldu biliyor musunuz? Hiçbir şey yapmadı. Sadece elini yıkayıp çıktı. Çok şaşırmıştım. Acaba Luna'mı bir şeyler söylemişti. Ah Luna az kalsın unutuyordum.

Hemen tuvaletten çıktım ve Luna'nın olduğunu iddaa ettiği sınıfa girdim ve Luna'ya bakındım. Yoktu. Sınıftaki bir kaç kişiye sordum ama sınıflarında Luna diye bir kızın olmadığını söylediler. İşler gittikçe garipleşiyordu. Sanki Luna diye birisi yoktu. Sonra aklıma bir şey geldi. Luna ile irtibata geçen tek kişi Buse'ydi. Hemen yanına gittim. Sırasında oturmuş sadece bakınıyordu. Birilerine sataşmıyordu. Çok garipti.

"Buse seninle bir şey konuşmalıyım."

"Ne diyorsun be ezik? Benle bir şey konuşamazsın!"

"Bak dinle bu gerçekten önemli! Luna'yı hatırlıyor musun? Hani geçen gün sen bana tuvalette sataşırken tuvaletten çıkman gerektiğini söyleyen kız?"

"Ne? Ne diyorsun be! Kimse bana bir şey diyemez. Hem öyle bir şey yok. Ben öyle bir kızı hatırlamıyorum!"

Ama nasıl? Nasıl olur! Sanki kızın varlığı bir anda yok olmuştu. Kızı önemsediğimden değil. Sonuçta arkadaşım falan değildi ama bu olay... bu olay?! Her neyse, yaşamıma devam etmek zorundaydım bu kızı aklımdan çıkarmalıydım. Artık Buse'de bana sataşmıyordu. Hayatım güzeldi. Şimdilik...