Symphony Of The Past

10

SHADDEN...

"Celeste... Celeste wake up..." Pag gigising ni Shadden kay Celeste.

It's already the next day at may pasok pa sila. Ayaw sana nyang gisingin ang dalaga ng makita ang sobrang himbing na himbing na tulog nito.

Shadden himself can't even denied na tinatamad syang pumasok ngayun. And that never happened since. Ayaw na ayaw nyang nag papabaya at nag tatamad sa pag aaral.

Shadden like to stick with his strict rules for himself after ng biglang mawala ang girlfriend nya many years ago.
Pero ewan ba nya ngayun kung bakit tila sya tinatamad pumasok, ng makita nya lang ang mahimbing na tulog ni Celeste.

She was just so lovely as the sun soft light from the window kissed her skin. Nakayapos din ang dalaga sa unan nya na tila ito ang nag sisilbing buhay nito.

Shadden can't help but stare at her like a creep for a moment earlier. Kung hindi lang tumunog ang alarm clock nya ay hindi sya matatauhan, na napatagal na pala ang pag titig nya sa magandang mukha ni Celeste.

Shadden sighed. But whether he like it or not ay kailangan nilang pumasok. Her mother will surely heard everything pag umabsent sya. Mag tatatanong na naman ito sa kanya ng kung ano ano kung mag kataon.

And so with determination ay muling ginising nya si Celeste. Shaking Celeste's shoulder a bit.

"Celeste... Celeste." Shadden called her name twice. He saw how Celeste's sleepy eyes barely opened but still looked at his direction for a few moment.

Hindi nya lang inaasahan ang mga sumunod na sinabi ng dalaga.

"...Shadden...? Pati ba naman sa panaginip dinadalaw mo parin ako... Nakakainis ka alam mo yun... Kung hindi ka lang gwapo... Pero ang gwapo mo talaga..." Celeste said, sa pag aakalang napapanaginipan na naman nya ang binata. May kailang beses nya na kase itong napanaginipan simula ng mag kita sila.

Si Shadden naman sa kabilang banda ay di malaman kung ano ang irereact sa sinasabi ng dalaga. He know's that Celeste is still half sleep, at inaakala nitong panaginip ang nangyayari.

Pero hindi nya talaga mapigilang mamula. Tinawag syang gwapo ng dalaga. Gwapo daw sya, malinaw nya iyung narinig mula sa dalaga.

Ewan ba nya kung bakit tila may kung anong epekto iyun, kahit naman matagal na nyang alam na talagang may itsura naman sya at ipapag malaki.

Pero pag mula sa bibig ni Celeste nanggagaling ang mga compliments ay parang suntok sa buwan na agad ang dating kay Shadden nun. Madalang syang sabihan ng dalaga ng ganun, ang unang beses ay mag kaaway at isinumbat pa sa kanya iyun ng dalaga. Kesyo daw gwapo nga sya pero maiba naman ang ugali.

Shadden bit his lower lip. Napahawak din sa sariling batok. Tila pinang iinitan ng katawan.

He doesn't understand what his feeling. Pero may idea na sya kung ano yun. Ayaw nya lang aminin dahil takot sya. And Shadden doesn't want to worry himself sa mga unsure things. He will just deal with it pag alam nyang totoo na ang mga nararamdaman nyang ito.

Napatingin sya sa maamong mukha ng dalaga.

Sa ngayun ay hahayaan nyang tangayin sya ng agos ng oras.

May kung anong ngiti ang sumisilay sa labi ni Shadden. Hindi mapigilan ang sarili na mapangiti sa anyo ng dalaga. Sa paningin nya ay napaka ganda at kumikintab ang balat nito sa sinag ng araw.

Hindi nya alam ang nangyari dito kagabi, pero ang masasabi nya lang ay yun na ang pinaka magandang gabi sa buong buhay nya.

All night he cuddled Celeste's fragile soft body. Yapos nya ang katawan ng dalaga at naramdaman at narinig nya ang pag kabog ng puso nito. And oh how they fit so. perfectly. Tila hinulma sila para sa isat isa dahil sa pag kakaperfect fit ng mga katawan nila kagabi.