CEHENNEMDEN DÖNÜŞ (Araf Serisi-2)

24 BÖLÜM

YEDİ BİN KELİMELİK DEV BİR BÖLÜMLE GELDİM DOSTLAR. BU BÖLÜM SİZE UZUN GELEBİLİR FAKAT UZUN BİR ARADAN SONRA ANCAK UPUZUN BİR BÖLÜMLE GELEBİLİRDİM☺️

ÜSTELİK BU BÖLÜMÜ BÖLMEK İSTEMEDİM. ÇÜNKÜ OLDUKÇA KRİTİK BİR BÖLÜM.

SİZDEN BÖLÜM SONRASINDA CİDDİ YORUMLAR BEKLİYORUM. DİĞER KİTAPLA UYUŞMAYAN MANTIK HATALARI (HARF VEYA KELİME DEĞİL) GÖRÜRSENİZ LÜTFEN UYARMAKTA ÇEKİNMEYİN. DİKKATLİ OKUYUCULARIM BENİ ASLA YANILTMAZLAR ZATEN.

ANCAK ÜZERİNDEN ÇOK FAZLA ZAMAN GEÇTİĞİ İÇİN HAFIZAM BENİ YANILTIYOR OLABİLİR.

ŞİMDİ DİLERSENİZ BÖLÜME GEÇELİM.

UMARIM BEĞENİRSİNİZ.
ÇOKÇA SEVİLİYORSUNUZ İYİKİLERİM
❤️❤️❤️

Kopan bir ipe düğüm attığınızda ipin en sağlam yeri, o düğüm olur. Ama ipe her dokunuşunuzda canınızı acıtan yer o düğümdür.

Georg Wilhelm Friedrich Hegel

LUCY

Lora Parker'ın Günlüğünden...

16 Mart Salı

Anlatmaya nereden başlayacağımı bilemiyorum. Belki de en iyisi en başından başlamak.

Doğduğum yer çok şirin bir mahalledeki iki katlı sıralı evlerden biriydi. Kendine ait kocaman bir bahçesi ve meyve ağaçları olan Virginia'nın Fredericksburg şehrindeki küçük bir kasabadaydı.

Seni oraya hiç götüremedim çünkü, kasaba ve diğer herşeyle tüm bağlarımı uzun zaman önce kopardıktan sonra bile ailem hâlâ orada yaşamaya devam etmişti.

Annem ve babam herkes tarafından sevilen insanlardı. Ailenin geçimini erkeğin sağladığı, kadınınsa ev işleri yapmak ve çocuk doğurmak - elbette evli olarak - dışında yapacak daha önemli bir işi olmadığına inanan sığ düşüncelere sahip bir annenin ve marangoz bir adamın en küçük kızıydım.

Büyük baban adaletli bir adamdı. Fakat prensipleri konusunda çok katıydı. Onun fikirlerini değiştirmek demiri bükmek kadar zordur derdi annem. Sanki kendisi ondan farklıymış gibi...

Babam kredi borcunu ödemek için gece gündüz hiç durmadan çalışırdı. İki katlı mütevazi evimizin alt katını kocaman bir atölyeye çevirmişti. Her soluduğumda burnuma dolan reçine ve talaş kokusunu sanırım ömrümün sonuna kadar unutamayacağım.

Ve elbette her şey gibi Rosie'yi de. Her zaman benden daha iyi ve ön görüşlü olduğuna inanılan, annemin sağ kolu ve ailenin göz bebeği Roise.

Kız kardeşim.

Bir kız kardeşim olduğunu sana neden daha önce hiç söylemediğimi merak ediyorsundur eminim. Sebebi; varlığını unutmak istemem mi, yoksa yıllardır tüm bu yaşananların sorumlusu olarak onu görmem mi emin değilim. Sanırım ikincisiydi.

Artık suçlu olmadığına inanıyorum. Kendime tiraf etmek zor gelse de, sanırım en başından beri bunu biliyordum.

Bazı şeylerin kıymetini kaybettikten sonra anlamamız ne kötü. Dilerim seni bu türden hatalar yapmayacak kadar iyi yetiştirmişizdir bebeğim.