KİTAP ŞARKISI: SEZEN AKSU/ Tutuklu
Youtube Playlist: https://youtube.com/playlist?list=PLl-hhXM1-pJmMKD3FEMVjVQzpQfB2DPX5
Aşk acısını iliklerine kadar çekerdi her insan. Sevdiği birinin ölümünü de iliklerine kadar çekerdi.Yaşam savaşını tırnak diple...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
***
İliklerime kadar üşüdüm. Bu his bana tanıdıktı. Aklımda çığıran sesler, karşımdaki gözler, bunlar bana tanıdıktı. "Polis." diye hevesle atlayan Aylin...
Azrail'in kemerinde polis rozeti vardı sadece. "O polis değil." dedim gözlerimi inatla gözlerinden çekmeden. "O benim cinayetim!"
"Ne?"
Arkamı döndüğüm an elime gelen ilk kesici aleti kavrayıp yeniden cama döndüm. "Öldüreceğim seni!" Ben kurban değildim, oturup salya sümük ağlayamazdım. Beni öldürmek istiyorsa savaşması gerekiyordu.
Ben kimseye boyun eğmem. Bu Azrail bile olsa.
Elimdeki baltayı kaldırıp hızla cama savurdum. İlk darbede paramparça olan cam onda sadece bir tebessüm oluşturdu.
"Ne yapıyorsun?" Aylin korkuyla sıçradı. Yüzüme vuran soğuk rüzgar gözlerimdeki yaşları kuruttu. "Bak karşındayım!" Boğazım yırtılırcasına bağırdım. Öfkem daha ağır basıyordu.
"Eylül." Aylin'e değil hastalığımın hediyesi, Günce'ye ait olan bu ses bile öfkemi dindirmedi. "Ban gel sevgilim."
Baltayı bırakıp kırılmayan camları sökmeye başladım. O, sadece bekliyordu. Hİçbir mimik yapmadan bekliyordu. Neden bekliyordu?
Cam kırıkları tamamen yeri bulduğunda ellerim kanlar içinde kalmıştı. Ben, acıyı hissetmeyecek kadar öfkeyle doluydum.
Küçücük camdan çıktığımda gülüşü büyüdü. "Yaklaş." Bu sefer bende gülümsedim. İçimden yükselen çığlıklar bir kahkaha olarak göğe kazındı.
"Sen deliye çattın oğlum." Doğruydu. Ben deliydim, ölümü istediği halde ona kafa tutacak kadar deli. Bir yanım toprağa hasret ağıt yakarken diğer yanım savaşmak isteyecek kadar cüretkardı.
Arkamdan gelen seslere göre Aylin'de çıkmıştı dışarıya. Onun sık ve kesik nefeslerini duyuyordum. Ağladığını, hislerini hepsini tahmin edebiliyorum.
"Öldürecek misin artık beni!" diye bağırdım. İğrenç tebessümünü hiçbir şey soldurmuyordu. "Tabi önce ben seni öldürmezsem."
