13

494 25 4
                                    

Hij rijdt rechtstreeks naar mijn vader en belt aan. De poort word meteen geopend zonder ook maar iets te vragen. We stappen allebei uit en Nadir doet raar genoeg de deur niet voor me open. 'Ewa Brampie.' Zegt Nadir. Hij groet mijn vader met een knuffel en loopt meteen naar binnen. 'Waar is je zus?' Vraagt mijn vader aan me. 'Ze is met een vriendin, ik ken haar.' Zegt Nadir. Zonder ook maar door te vragen knikt mijn vader. 'Als jij het zegt vind ik het goed.'

'Waar heb ik dit bezoekje aan te bedanken?' Vraagt papa als ze in de tuin zitten. Ik luister ze stiekem af. 'Ik denk dat iemand iets heeft gedaan bij Amira maar ik weet niet wie. We moeten erachter komen wat er aan de hand is man Bram.' Zegt hij. Mijn vaders ogen worden groot. 'Wie heeft mijn dochter aangeraakt!' Roept hij kwaad. Hij staat op en slaat tegen de muur. 'IK MAAK ZE KAPOT!' Roept hij boos.. heel boos. Ik heb papa nog nooit zo boos gezien.

'Rustig aan Bram, geloof me we pakken ze. Ik en mijn boys.' Zegt Nadir rustig. 'Dankjewel jongen, overhoor Amira in de safehouse.' Zegt hij. Ik zie Nadir twijfelen maar toch knikken. 'Komt goed.' Zegt hij. Hij staat op en geeft papa een hand. 'Ik vertrouw je.' Zegt papa nog. Ik loop meteen weg voordat ze me zien. 'Wat deed jij nou?' Hoor ik de irritante stem van Esma. Ik kijk Esma aan en schud mijn hoofd. 'Niet nu Esma.' Zeg ik. 'Moet ik het snitchen aan je vader.' Zegt ze vervelend. 'Wat wil je hebben?' Vraag ik chagrijnig. 'Ik ga mee naar Nederland morgen.' Zegt ze. Ik doe mijn ogen dicht en tel tot 10. Papa en Esma gaan mijn hele vakantie verpesten als zij mee komen. 'Oké.' Zeg ik toch. Ik loop meteen weg en hoor Esma juichen. Vervelend mens.

'Jij gaat met mij mee.' Hoor ik Nadir zeggen. Ik schud mijn hoofd. Wat de fuck is die safehouse waar papa het over had net. 'Ik kan niet mee Nadir.' Zeg ik. Hij neemt een diepe zucht en loopt naar me toe. 'Ik wil niet mee!' Schreeuw ik. 'Je komt mee.' Zegt hij. Hij tilt me letterlijk op en neemt me mee naar buiten. Ik zie mijn vader en Esma nog vrolijk naar ons zwaaien en word nog bozer. 'Ik haat jullie!!!!' Schreeuw ik terwijl ik tegenstribbel. Nadir gooit de autodeur op slot en rijdt de poort uit.

Hij pakt zijn telefoon en belt iemand. 'Ga naar de safehouse en neemt de boys mee.' Zegt hij. Ik begin meteen te trippen. 'Nee niet doen alsjeblieft Nadir. Ik smeek het je.' Zeg ik. Ik denk terug aan de gebeurtenis met Idriss. Hebben papa en Nadir hier wat mee te maken? Dit kan toch niet waar zijn?

Hij rijd naar een afgelegen adres waar een enorm huis staat. 'Van wie is dit huis nou weer?' Vraag ik. Hij negeert me en opent de deur. 'Jij blijft in dit huis tot ik weet wat er met je is gebeurd.' Zegt hij. Ik kijk hem aan en schud mijn hoofd. 'Moet morgen naar Nederland.' Zeg ik. Hij moet lachen. 'Haal het maar uit je hoofd mop.' Zegt hij. Ik loop naar hem toe en kijk hem boos aan. 'Je moet niet denken dat je iets bent!' Roep ik kwaad. 'Ik ga naar mijn beste vriendin!!' Roep ik ook. 'Moet je eerst vertellen wat er is gebeurd.' Zegt hij.

Hij trekt me naar binnen en gooit me op de bank. 'Blijf hier.' Zegt hij. Ik sluit mijn ogen en neem een diepe zucht. Ik pak stiekem mijn telefoon en wil kijken waar ik ben maar heb geen bereik. Sh*t!

Even later hoor ik een auto aanrijden. Mijn hart gaat tekeer.. hoe kan papa mij dit aandoen? 'Wie is dat?' Roep ik. Als Nadir niet reageert raak ik in paniek. Ik sta op en ren naar de voordeur waar ik Nadir gelukkig zie staan. Ik begin hem meteen te knuffelen uit opluchting. 'Nadir laat me niet meer alleen.' Huil ik bang. 'Niet bang zijn schatje.. ik ben hier.' Zegt hij lief. Ik voel me meteen weer rustig en loop achter hem aan naar buiten. Ik verstop me achter zijn grote, brede lichaam en zie 3 jongens uit die auto stappen. 1 van hen herken ik uit duizenden.. Idriss.

Ik probeer zo rustig mogelijk te blijven maar het lukt voor geen meter. 'Nadir breng me naar huis.' Roep ik. 'Kom mee boys.' Zegt hij tegen de jongens. Ze lopen achter hem aan naar binnen en ik blijf alleen achter. Pfff wat moet ik doen, ik moet morgen echt naar Nederland.

'Kom je?' Hoor ik Nadir zeggen. Ik schud mijn hoofd. 'Wat gaan jullie met me doen?' Vraag ik. 'Kom.' Zegt hij. Zijn aderen komen tevoorschijn en dat betekent dat hij boos begint te worden. Ik loop snel naar binnen voordat hij me gaat slaan.

Ik zie Idriss en de 2 onbekende jongens op de bank zitten. 'Dit zijn mijn broers. Mij ken je nog wel toch?' Zegt Idriss met een grijns. Ik gun hem nog geen blik. 'Ik waarschuw je, niemand raakt haar aan.' Zegt Nadir. Hij pakt zijn autosleutels van tafel en loopt naar me toe. 'Ik beloof je dat het goed komt.' Zegt hij. Als hij weg wil lopen raak ik in paniek. Hij tilt me op en legt me weer neer op de bank. 'Jij blijft met hun tot je vertelt wat er is gebeurd, ik heb nu ff belangrijke zaken.' Zegt hij. Nog voordat ik iets kan zeggen hoor ik de deur dichtgaan.

Alleen met Idriss en zijn broers.....

Basic Bitch. (VOLTOOID!)Where stories live. Discover now