Basic Bitch. (VOLTOOID!)

24

Het is inmiddels een weekje sinds Maysae is overleden. Ik voel me letterlijk een lijk. Het is alsof de helft van mijn hart is afgebrand. Maysae was letterlijk en figuurlijk mijn andere helft. Niemand weet dat ze is overleden, ik heb dit allemaal alleen afgehandeld. Haar zoon heb ik nog niet gezien, durf dat nog niet. Ik heb Maysae beloofd om voor hem te zorgen alsof het mijn eigen is maar voor nu doet het teveel pijn.

Ik ben woedend. Dit komt allemaal door papa en zijn vriendjes uit Spanje met hun zogenaamde business zaken. Geld op een illegale manier verdienen verpest mensenlevens, relaties en familiebanden. Ik vergeef het papa en de rest nooit. Dankzij hun idiote ruzies is Maysae er niet meer. Als wij niet moesten vluchten voor onze veiligheid was dit nooit gebeurd.

Ik slenter door ons appartementje en pak mijn kop koffie. Als ik net een slokje wil nemen gaat de bel. Zeker weer een van de buren die mij wil condoleren. Ik negeer het maar er word weer aangebeld, en weer. Ik loop naar de deur en gooi het open. Nog voordat ik wil schreeuwen zet ik twee stappen achteruit. 'Ramzi.' Zegt de vrouw die met Maysae's baby voor de deur staat. Ik voel een brok in mijn keel en loop naar Ramzi toe. 'Je bent prachtig.' Zeg ik zachtjes. 'We vandaag iemand zoeken voor hem, vind je dat goed?' Vraagt de verloskundige. Als ik naar Ramzi kijk wil ik hem het liefst stevig vastpakken en nooit meer loslaten. Voordat ik voor hem ga zorgen moet ik nog een paar dingen afhandelen. 'Hij krijgt anders adoptie-ouders en je gaat hem niet meer kunnen zien.' Zegt de vrouw. Mijn ogen vullen zich op met tranen. Ik denk aan het moment dat ik Maysae heb beloofd om voor Ramzi te zorgen maar ik kan het niet. Het doet me zoveel pijn dat hij van Maysae is. Ik loop naar hem toe en druk een kus op zijn voorhoofd. 'Kom alsjeblieft naar me zoeken als je 18 bent.' Fluister ik. Ik loop naar binnen,  gooi de deur dicht en barst in tranen uit. Het enige wat Maysae wilde heb ik niet gedaan voor haar.

Een dag later

Helemaal gebroken en kapot loop ik het vliegveld uit. De koude lucht geeft me rillingen. 'Hallo Nederland.' Mompel ik. Ik trek mijn koffer mee en loop naar de taxi's. Dit keer staat er geen Wail of Nadir die me komt ophalen. De taxichauffeur brengt me naar een hotelkamer waar ik mijn bagage neerleg. Ik loop meteen weer naar buiten. Omdat ik onderzoek heb gedaan op facebook weet ik dat iedereen nu in Nederland is vanwege businessmeetings. Als ik de taxichauffeur het adres van de meeting geef zie ik hem twijfelen. 'Weet je het zeker?' Vraagt hij. Ik knik.

Wanneer we zijn aangekomen geef ik hem zijn geld en stap ik uit. Hij scheurt meteen weg. Ik loop gevoelloos naar binnen. 'Hier mag je niet komen mevrouw.' Hoor ik een bewaker zeggen. Ik negeer wat de bewaker zegt en loop toch naar binnen. Wanneer hij achter me aan wilt rennen stop ik met lopen. Een traan valt naar beneden. 'Amira el Moussaoui.' Zeg ik. Hij stopt meteen en gaat terug naar buiten. Hier kwamen Maysae en ik vroeger heel vaak met papa. Ik loop rechtstreeks naar de vergaderzaal. Voordat ik naar binnen loop haal ik eerst diep adem.

Ik gooi de deur open en loop naar binnen. Alle blikken zijn gericht op mij. Het is doodstil en ik hoor niemand praten. 'Het is jullie schuld.' Zeg ik. 'Amira?' Hoor ik de stem van mijn vader zeggen. Hij loopt op me af en wilt me knuffelen. 'Waarom hebben mijn mannen niet gezegd dat Amira is geland??? Jullie volgen de meiden toch???' Roept hij kwaad. Hij slaat met zijn handen op de tafel en begint te schelden. 'Amira kom met me mee.' Ik kijk omhoog en zie Wail voor me staan. Ik schud mijn hoofd. 'Ik vertrouw jullie niet. Door jullie is Maysae dood, door jullie.' Zeg ik. Een traan verlaat mijn ogen. Ik zie papa en Wail helemaal bleek worden. 'Wat zeg je?' Vraagt papa. Hij komt op me aflopen en duwt me tegen de muur aan. Wail haalt papa van me af. 'Raak haar niet aan Bram.' Zegt hij. Ik voel alle verdriet weer omhoog komen. Mijn beste vriendin, mijn zus en mijn wederhelft is er niet meer.

Ik duw papa en Wail weg en loop de deur uit. Alle bedrijfsleden kijken me aan. Ik hoor voetstappen achter me aanrennen en weet gewoon dat het Wail is. Zijn sterke parfum ga ik nooit vergeten. 'Amira nu ga je me niet wegduwen.' Zegt hij. Hij pakt mijn arm vast en gaat voor me staan. 'Je weet dat ik f*cking veel van je hou toch?' Zegt hij. Ik breek, alle tranen vallen naar beneden. De sterke Amira is er gewoon niet meer. De dood van Maysae heeft me gebroken achtergelaten. 'Wail ik heb drugs nodig.' Zeg ik. Hij pakt mijn kin vast en duwt het omhoog. 'Zeg dat nooit meer.' Zegt hij. Hij tilt me op als een baby en zet me neer in zijn auto.

Als we zijn aangekomen in zijn appartement voel ik alle herinneringen weer omhoog komen. Ik vervloek de dag dat Maysae Moes had ontmoet bij het zwembad. Ik vervloek de dag dat ik mee ben gegaan op die dubbeldate. Als dat niet was gebeurd leefde Maysae nu nog.

Wail komt aangelopen. 'Ik ben er voor je, verwerk dit niet in je eentje.' Zegt hij. Hij komt naast me zitten en pakt mijn gezicht vast. 'Rustig aan schatje.' Zegt hij. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en zit rustig aan mijn haren.

Ooh oh oh Amira....