Basic Bitch. (VOLTOOID!)

14

Toen Nadir wegreed stond Idriss meteen op. Hij loopt naar me toe en pak mijn kin vast met zijn hand. Hij duwt mijn gezicht naar boven zodat ik oog in oog met hem sta. Ik begin helemaal te shaken. 'Laat haar a broer.' Zei een van de jongens. Idriss begint keihard te lachen. 'Ze is k*nker lekker, hoe kan je haar niet n**ken.' Mijn ogen worden groot en ik duw hem weg met al mijn kracht. 'Ik heb je niet verraden, alsjeblieft Idriss doe dit niet.' Zeg ik met tranen over mijn hele gezicht.

'Maar schatje ik weet dat je niks gaat vertellen.' Hij trekt mijn t-shirt uit en de twee jongens houden me hardhandig vast. 'Doe haar bh uit.' Zegt hij. Mijn hart gaat tekeer en ik wil het liefst dood. Hij pakt zijn telefoon en maakt foto's van mijn blote bovenlichaam. Ik blijf emotieloos staan. Mijn emoties heb ik uitgezet en ik doe helemaal niets om hem tegen te houden. Zijn vrienden verlaten de kamer en Idriss gaat boven op me zitten. Hij trekt mijn broek uit en gooit die op de bank. 'Lekkere t*eten.' Zegt hij. Hij komt dichtbij en geeft er kusjes op. 'Vandaag is het tijd voor mijn grote vriend.' Zegt hij. Hij trekt zijn broek uit en haalt zijn l*l eruit. Ik blijf nog steeds emotieloos voor me uit staren. Hij geeft me een harde klap op mijn gezicht. 'Ben je dood wella.' Zegt hij met een grijns.

'ZUIG A K*NKER SL*T.' roept hij. Hij pakt mijn gezicht vast en duwt het naar zijn geslachtsdeel. Ik moet hem verplicht p**pen. Het liefst bijt ik dit ding er nu af. Ik moet kokhalzen maar hij blijft doorgaan. Ik hoor hem kreunen en voel dat hij klaarkomt in mijn mond. Mijn ogen heb ik dicht zodat ik geen beelden in mijn hoofd heb van dit moment. 'Zeg cheese.' Hoor ik achter me. Ik zie zijn neef staan met een camera. F*ck hij heeft alles gefilmd!

'Kleed je om voordat je mannetje komt.' Zegt Idriss. Hij gooit mijn shirt op me en loopt de kamer uit gevolgd door die jongens. Ik bleef gebroken achter, ik voel me geen mens meer. Ik haat mijn vader en Nadir voor dit en zal het ze nooit vergeven. Ik zoek mijn telefoon maar kan het nergens vinden, waarschijnlijk heeft Nadir 'm gepakt.

Even later hoor ik een auto de oprit inrijden. Ik hoop dat het politie is of gewoon iemand die me komt redden. Ik herken Nadirs auto en wil meteen naar de deur rennen maar ik word tegengehouden door Idriss. 'Ik waarschuw je, 1 woord en ik plaats al je filmpjes op internet.' Grinnikt hij in mijn oor. 'DENK JE DAT DAT ME BOEIT???' Schreeuw ik machteloos. Ik zie dat Idriss bang word en stiekem heel hard in mijn been knijpt. Precies op dat moment komt Nadir binnen. Ik val op de grond neer en begin keihard te janken als een baby. 'Waarom doen jullie me dit aan? Waarom?' Huil ik. Ik trek aan mijn haren en schreeuw als een bezetene. Op dit moment heb ik echt mijn mama nodig.

'Wat is er gebeurd?' Vraagt Nadir heel rustig. Als niemand reageert begint hij te schreeuwen;' WAT DE K*NKER HEBBEN JULLIE GEDAAN?' Roept hij. Nadir komt naar me toe en tilt me omhoog. Hij pakt me heel stevig vast en zegt dat ik stil moet blijven. Ik voel me vies, ik voel me een sl*t. 'Vanavond 02:00 verzamelen jullie hier allemaal. Ik vind jullie en jullie families ookal vluchten jullie.' Zegt Nadir tegen Idriss en de jongens. Hij tilt me op mee naar de auto.

'Alsjeblieft Amira vertel wat die k*nker honden hebben gedaan!' Schreeuwt hij kwaad. Hij slaat met zijn handen tegen het stuur en schreeuwt al zijn woede eruit. Ik blijf stil, ik vertrouw niemand meer. Mijn haren vliegen alle kanten op, mijn lichaam doet pijn, ik voel me waardeloos. Nadir weet dat hij me niet kan dwingen om te praten. Hij start de auto en begint te rijden. Ik sluit mijn ogen en denk terug aan het moment. Dit keer accepteer ik dat het is gebeurd. Ik maak geen rare bewegingen en word niet lichtjes in mijn hoofd. Ik accepteer het helemaal...

Hij stopt voor mijn deur en wil de deur voor me openen maar ik doe het eerst. Zonder ook maar iets te zeggen loop ik naar binnen. Papa en Esma staan al voor de deur te wachten op een verklaring maar die komt er niet. Ik loop ze voorbij, rechtstreeks naar mijn kamer. Ik pak alle spullen in en loop weer naar beneden. Zonder ook maar iets te zeggen verlaat ik het huis. Gelukkig was er geen bewaking aanwezig. Nadir's auto stond wel nog geparkeerd op de oprit. Ik kijk of zijn sleutel nog in de auto zit en heb geluk. Ik stap in zijn auto want wil niet dat Pablo me komt ophalen. Ik rij naar mijn eigen penthouse, heb het zo erg gemist om hier te zijn. Ik loop naar binnen en word meteen gegroet door de receptioniste. De bewakers nemen mijn koffers over en brengen het naar boven.

Thuis aangekomen loop ik meteen naar de badkamer. Ik voel me vies. Ik zet de kraan open en schrob alles van me af. Alle viezigheid moet verdwijnen. Er ontstaan krasjes op mijn huid door de hardhandigheid die ik gebruik. Ik voel alleen geen pijn. Het stromend water word rood door mijn bloed. Mijn mond spoel ik met een hele fles mondwater. Ik poets alsof ik een zak stront heb gegeten en wil gewoon dat alles verdwijnt. Ik wil de douche niet verlaten en blijf me vies voelen. Als ik bijna stik van de warmte verlaat ik de douche toch. Ik loop de badkamer uit en trek een badjas aan. Ik zie een berichtje van Dalila met dat ze blij is dat ze me morgen gaat zien.

F*ck! Helemaal vergeten.

Ik pak mijn laptop en boek een andere ticket op een ander tijdstip. Ik wil niet dat iemand weet wanneer ik vertrek. Ik zie dat ik een heleboel gemiste oproepen heb van Nadir, papa en Esma. Ik zet mijn telefoon uit en loop naar mijn bed. Ik sluit mijn ogen en val bijna in slaap...

Klop klop.......

Wie de f*ck belt er nou nog aan