Linus Academy: School Of Elites

Chapter 5

Chapter 5: Justine

“Bakit hinayaan mo siyang ganiyanin ka niya ng basta basta?” Bungad na tanong ni Gun kay Solo nang makabalik ito sa mesa nila.

“Ang alin?” Takang tanong ni Asla na siyang walang alam sa nangyari kanina.

Bumuntong hininga si Solo saka naupo sa tabi niya. “Dahil hindi dahilan ‘yon para mainis ako.”

“So mataas ang pasensiya mo?”

“Hindi.”

“Uh, excuse me? What are you talking about? Could someone enlighten me?”

“Pero kahit na, dapat hindi mo pa rin hinayaan si Dexi na bastusin ka ng gano’n. Ngayong hinayaan mo lang siya, mas lalo pa ‘yong mang-aasar sayo dahil alam niyang hindi ka aangal. At isa pa, class 1/8 ka. Wala dapat ni sino man ang basta bastang mangbastos sa‘tin.” Usal ni Newt.

Kalmadong nagbaling ng tingin si Solo sa kaniya. “Gusto kong malaman kung hanggang saan ang kaya niyang asarin ako. Gusto kong malaman kung hanggang saan niya kayang maglaro.”

“Si Dexi? Na naman? Bakit? Ano bang ginawa niya kay Solo?” Kuryoso talagang tanong ni Asla.

Bumuntong hininga si Solo. “Wala.”

“What?”

“Wala.” Ulit ni Solo. “Hindi naman ‘yon big deal sa‘kin.”

Matapos niyang magsalita ay saka siya kumuha ng isang slice ng pizza na siyang inorder ni Asla kanina. Hindi na lang din umimik ang iba saka kumain na lang din.

Hindi rin sila gaanong nagtagal doon sa snack bar. Malapit ng mag-nine kaya naman kailangan na nilang bumalik sa classroom nila, kung hindi ay baka malate pa sila sa susunod nilang subject.

*****

“Kilala niyo po ba kung sino ‘to?”

“Pasensiya na hijo, hindi ko kilala ang taong hinahanap mo.”

“Sige po, salamat.”

Napabuntong hininga si Zon saka kaagad na pinunasan ang pawis niyang kanina pa tumutulo pababa sa leeg niya. Sumilong na rin muna siya sa isang sari-sari store para roon magpahinga ng pansamantala.

Kanina pa siya nagtatanong sa mga taong napapadaan pero kahit ni isa ay walang nakapagbigay ng impormasyon sa kaniya. Ang taong hinahanap niya ay si Jaxson Medina, ang taong makakatulong sa kanilang dalawa ni Solo para matapos ang misyon nilang dalawa.

Pero sa kasamaang palad ay wala siyang mahanap na impormasyon sa taong iyon. Hindi nila alam kung saan ito nagtatago, hindi rin niya alam kung saan ang lungga nito.

Medyo mataas na ang sikat ng araw kaya naman bumili na muna ng isang bottled mineral water si Zon para mawala ang uhaw niya.

“Manang, isang coke in can nga.”

Napasulyap sa relos niya si Zon nang matapos siyang uminom ng tubig, sobrang konti na nga lang ang natira no’n dahil sa sobrang uhaw niya. Tumayo siya at lumapit sa isang basurahan, pero imbes na itapon ang hawak niyang bote ng tubig ay natigilan siya nang makita ang lalaking kasalukuyang umiinom sa isang coke in can.

Kaagad niyang binuksan ang cellphone niya saka tiningnan ang litrato ni Jax, saka siya muling tumingin doon sa lalaki. Si Jaxson ‘yon! Bingo!

Lumapit ng bahagya si Zon doon saka hinarap ang cellphone niya rito, saka niya ito tinanong. “Ikaw ‘to, ‘diba?”

Gulat na napatingin ang lalaki sa kaniya saka napalunok. Kaagad itong tumalikod saka umakmang tatakbo, pero sadyang alerto si Zon kaya naman nahawakan niya ang damit nito.