Linus Academy: School Of Elites

Chapter 10

Chapter 10: Techno Alvarez

Kaagad na bumalik sa ulirat ang nakatulalang si Techno nang bigla ay hampasin ni Minrod ng sobrang lakas ang mesa nito gamit ang dalawa nitong palad. Sa sobrang lakas ng pagkakahampas niyang ‘yon, ay hindi mapigilan ng mga kaklase niya ang mapapitlag.

He was obviously mad.

“Speak yourself,” with furious eyes, he commanded the latter firmly.

“I told her not to butt in, but she didn't listen.” He answered while avoiding the latter’s furious gazed.

“Minrod, I told you I'm fine—”

“I can see the blood clearly!” He yelled and irritatedly cutt Solo’s sentence.

Gun butt in, “Then who’s that guy who just attacked the two of you a while ago? What was that all about?”

Bahagyang lumapit si Solo kay Techno para tanungin ito, “What money is he referring to?”

Pailalim naman siyang tiningnan ni Techno, “None of your concern.”

“That’s bullshit, Alvarez.” Talagang galit na galit si Minrod dahil sa malulutong nitong pagmumura. “Bakit kailangan mong magkautang sa lalaking ‘yon? May bisyo ka ba? Umiinom? Naninigarilyo? Drugs? Gumbling?”

Doon na sinalubong ni Techno ang mga tingin ni Minrod, “Mukha ba akong adik sa panting in mo, Cameo?” He asked. “At tsaka isa pa, ano bang ikinagagalit mo? Ang pagkadamay ni Solo sa gulo ko o ang sugat niyang natamo?”

“What do you think the reason would be?” That roaring voice of a Minrod Jiv Cameo creeps the hell out of him.

“Minrod, I said I’m fine.”

That’s when Minrod face Solo, “You could have gotten yourself killed!” He yelled.

“But I didn’t!” Solo yelled back.

Humugot ng isang malalim na hininga si Minrod, saka niya hinilot ang kaniyang sintido, na para bang nauubos ang pasensiya niya sa tigas ng ulo nitong kaniyang kausap.

“Asla, kindly accompany her to the clinic and let the school nurse clean her wound, I’ll follow you there later.”

“No, I’m not going anywhere.” Seryoso naman nitong sagot, saka nito binalingan si Techno. She place her palm on the table, that’s why the blood from her hand started dripping on the surface. "Speak yourself, explain everything to me and make me understand why you got in this kind of situation. I’ll help you in the best way I can.” She almost begged but that latter don’t even pay an attention to her. “Techno please, let me hear you out.”

Napatitig si Techno sa mga dugong patuloy na tumutulo sa kaniyang lamesa. He nodded, then face Solo with an expression that can scare anybody, but not Solo Elis.

Tumayo si Techno. “Sino ka ba sa tingin mo, ha? Bakit ba kailangan mong makialam? Kung hindi ka lang sana nakialam kanina edi sana, hindi lumaki ng ganito ang problema ko. Ang ayos-ayos ng pakiusap ko kaninang huwag kang makialam. Ano ‘yon? Sa sobrang talino mo hindi mo naintindihan? At tsaka, bakit ba may pake ka, ha?”

Halos mapaatras si Techno sa gulat nang bigla ay kinwelyuhan siya ng sobrang higpit ni Solo. Sa biglaan at mabilis na kilos na iyon ni Solo ay napakislot ang mga kaklase niya sa gulat. By looking at Solo’s eyes who got a blank emotion, hindi niya alam kung bakit siya biglaang napalunok at natakot. Hindi niya pa gano’n kakilala si Solo at pakiramdam niya’y na-triggered ‘to sa sinabi niya kanina.

Titig na titig din ito sa mga mata niya kaya naman hindi niya ito matingnan pabalik. Ang dugo naman sa mga palad ni Solo kanina ay dumikit na ngayon sa malinis na uniporme ni Techno.