Prologue

248 23 44
                                    

I don't know when did i start loving her

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


I don't know when did i start loving her. Basta ang alam ko lang tinamaan na lang ako sa kaniya.

She's sweet and strong at the same time which make her more attractive. Nakakatawa na minahal ko siya nang lubusan even thought i know she'll never love back, may mahal siyang iba eh.

We're sitting at the stair of the Campus Building talking to each other habang ang iba ay masayang ginugunita ang mahalagang araw na to.

"You love him?" Pigil hiningang tanong ko na tinaguan niya. "Why?"

She shrug in confused. "I dont know either. Basta minahal ko lang siya." Bahagya siyang ngumiti saakin and put her shoes back on.

Tumingin siya sa kawalan at bumuntong hininga. "Let's go back inside. Napagpahinga ko na tong paa ko. Thanks." Nakangiting aniya at tumayo, akma na siyang aalis ng hawakan ko ang kamay niya pabalik sa pagkakaupo niya sa hagdan.

"Oh bakit?" Takang aniya.

"Let's stay here for a while." Maikling aniko na tinanguan niya. "If you say so, ang ganda pa man din sa loob." Kibit-balikat na sabi niya.

Hinawakan ko ang kamay niya na kinabigla niya. "Can i be him instead?"

Tinignan niya ako nang may nagtatakang tingin bago dahan-dahang inalis ang pagkakahawak ko sa kamay niya.

"Funny, tumigil ka nga." Nangingiting aniya sa kawalan habang kausap ako.

"But im not trying to be funny here. Pwede ba? Chantal." Dahan-dahang nawala ang ngiti sa labi niya and look at me with shock.


"Please just let me love you. Hayaan mo lang na mahalin kita." Determinadong sabi ko.

I've been thinking of telling her about my feelings, eto na yun at ayoko nang sayangin ang pagkakataon na to.

"K-kaibigan lang kita." Naaawa ang boses niyang binitawan ang mga salitang nagpadurog saakin. "You're important to me but i can't love you."

"I know but please Chantal, Hayaan mo lang ako."

"N-no, im not using you to forget him. Please stop."

"Then use me. Im willing to be used as long as i can love you Chantal."

"Sinasaktan ka lang naman niya eh. He doesn't know your worth, ayoko nang makita na nasasaktan ka dahil sa kaniya. Let me love you." Puno ng determinasyon na wika ko sa kaniya.

Shock and pity is all visible in her eyes, alam kong wala akong pag-asa but im willing to be a rebound. Mapasaya lang kita even just for a while.

Author's Note:

Expect some grammatical errors and typos. This story is not yet edited.

Credits to the owner of the photos and songs that will be use in here.

Enjoy reading.

Every quotes use in the beginning of each chapter is my own words. Don't use it in other stories. Thank you.

The Art Of Letting Go Where stories live. Discover now