Chapter 8

67 13 17
                                    

'My heart loves you
But i rather hide it than to lose you.'

_________

CHANTAL

Nagising ako sa tunog ng alarm clock ko, hinayaan ko itong tumutunog nang ilang minuto bago ito tinigil. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako kahit ang totoo ay kagigising ko lang naman.

Tumayo ako at nagpunta sa banyo, i-on ko ang tubig at naghilamos ng mukha ko. Nakita ko ang repleksyon ko sa kaharap kong salamin namumugto ang mata ko at halatang nakatulog ako sa pag-iyak kagabi.

Napangiti ako nang bahagya sa salamin. Tigil na Chantal. Kalimutan mo na yan yang nararamdaman mo para sa kaniya.

Kaibigan ka lang.

Dahan-dahan tumulo ang luha sa mata ko nang isipin ang salitang iyon. Matagal ko nang tinanggap ngunit masakit parin na hanggang dun lang talaga ako.

Sana pala hindi na lang ako lumabas kagabi para kumain.

Sana pala hindi na lang ako nagpunta sa 7eleven kagabi.

Sana nakaramdam na lang ako nang takot umalis mag-isa.

Sana hindi ko na lang sila nakita.

Sana hindi ko na lang siya minahal higit pa sa pagiging magkaibigan namin.

Sana mawala na tong nararamdaman ko para sa kaniya. Sana matutunan ng puso kong mahalin siya bilang kaibigan lang.

Kaso wala na ata talaga akong kawala kay Kelan. Ilang beses ko nang pilit na kinalimutan ngunit tuwing makikita ko siya wala akong ibang mararamdaman kundi kakaibang saya at ang bilis nang tibok ng puso ko tuwing hahawakan niya ako.

Everytime i watch him performance on stage mas lalo lang akong nahuhulog sa kaniya. I know he's happy singing in front of people that supports him. Wala akong ibang gagawin kundi ang suportahan siya at mahalin ng patago.

Hindi ko alam kung sinong inaalayan niya ng kantang kinanta niya nung contest but one thing for sure im just looking at him singing the song that hits me hard.

His voice is one of the reasons why i love him so much. Tuwing maririnig ko siyang kumanta i cant help it but to fall inlove with him again and again. Gustuhin ko man o hindi i will just found myself already falling for him.

Naala ko yung ginagawa namin nung isang araw. Tinulungan ko siyang gumawa ng cake, Im quite happy for his concern about me muntik ko nang isipin na sa wakas gusto narin niya ako but when i saw him kissing Wendy at the middle of the street all of my happy thoughts being us together suddenly broke.

Hindi ko na nga alam kung paano ako nakauwi kagabi basta ang alam ko lang patungo ako sa 7eleven nung gabing iyon para bumili ng ice cream nila when i suddenly saw the both of them kissing. Hindi ako pwedeng magkamali dahil tutok na tutok sa kanila ang street light. I clearly see how their lips met in an instant.

Tumakbo akong umiiyak pauwi saamin hanggang sa nakatulog ako dala nang pagod kaiiyak ko kaya namamaga ang mata at mukha ko. Muli kong binasa ang kamay ko at pinunas sa mukha ko bago nagpunas ng tuwalya ko at lumabas.

Tama na Chantal. Act like nothing happen. Dapat masaya ka lang kapag nagkita ulit kayo mamaya.

Malakas na buntong hininga ang pinakawalan ko nang maka-apak ako sa University. I act like i didn't saw anything, I act like i don't care at all, I act as if i am happy the whole time.

Lately I've been noticing their closeness, little did I know na may something na pala sila. Hindi ko pa malalaman kung hindi ko sila nakita kagabi. Hah! They look so happy together.

The Art Of Letting Go Where stories live. Discover now