𝐗 𝟏𝟖 𝐗

305 28 1
                                    

James Pov

Ένας γαμημένα εφιαλτικός μήνας μακριά της.

Μπορεί να μην σας φαίνεται δύσκολο αλλά για εμένα είναι. Θα μου πείτε τόσα χρόνια πως μπορούσες μακριά της? Χα! Και ποιος σας είπε ότι ήμουν μακριά της?

Καλά εντάξει μπορεί εγώ να ήμουν στον Καναδά αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το μάτια και τα αυτιά μου δεν ήταν στην Αγγλία.

Ναι πάντα την παρακολουθούσα χωρίς να καταλάβει κανένας τίποτα. Ειδικά όταν μπήκα στην μαφία, μου ήταν ακόμα πιο εύκολο.

Ήξερα την κάθε της κίνηση κάθε λεπτό και δευτερόλεπτο που περνούσε. Είναι σαν να έχουμε ένα νοητό δεσμό όπου δεν μπορεί να κοπεί με τίποτα.

Τώρα όμως είναι αλλιώς.

Μπορώ να κάνω ότι θέλω. Μα ότι θέλω αλλά δεν μπορώ να την έχω.

Και το εννοώ. Μπορώ να μπαίνω άνετα στα εδάφη του εχθρού χωρίς να μου κάνουν τίποτα και να έχω την ιεραρχία όλης της πόλης, δεν έχω όμως αυτή.

Και όταν λέω δεν την έχω δεν εννοώ μόνο να της μιλάω, εννοώ ακόμα και να την παρακολουθώ πλέον. Είναι σαν να είσαι δίπλα στην πηγή με το νερό και ενώ διψάς να μην πίνεις.

Ένα μήνα προσπαθώ να μην την σκέφτομαι. Έχω πάει με ότι θηλυκό υπάρχει αλλά καμία δεν με γεμίζει. Ε φυσικό πώς να με γεμίσει κάποια που είναι άδεια μέσα - έξω? Γαμώ την κωλοσυμφωνία μου μέσα.

''James σου μιλάω''

Ακούω τον Leo να μου μιλάει και με βγάζει βίαια από τον ειρμό των σκέψεών μου.

''Τι θες?''

Του απαντάω κοφτά.

''Με πήρε η Mia τηλέφωνο και μου είπε ότι η Vi δεν έχει γυρίσει σπίτι από εχθές το βράδυ''

''Ε εντάξει μωρέ θα βγήκε με τον φλώρο''

Του απαντάω και γυρνάω πάλι στο παράθυρο όπου κοίταγα πριν.

''Χμ, τώρα τον λέμε φλώρο? Και για να σου λύσω την απορία δεν είναι με αυτόν γιατί έφυγε από το σπίτι άρον άρον με τις μπιτζάμες με την δικαιολογία ότι πάει να πάρει κάτι όμως δεν επέστρεψε ποτέ. Μου το επιβεβαίωσε και ένας δικό μας''

''ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΛΕΕΙ? ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΟΥ ΠΗΓΕ?''

Ξαναγυρνάω μπροστά και ορίομαι. Τι πάει να πει δεν επέστρεψε?

''Δεν ξέρουμε την έχασε''

''ΑΧΡΗΣΤΟΙ ΤΗΣ ΚΩΛΟΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΣΩΣΤΑ. ΦΩΝΑΞΤΕ ΜΟΥ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΔΕ ΤΩΡΑ''

''James τι έχεις σκοπό να του κάνεις?''

''Θα δεις''

''Τον λυπάμαι από τώρα τον μικρό''

''Να μην του ξέφευγε για να μην τον λυπόταν κάποιος τώρα''

''Με ζητήσατε κ. James?''

Τουλάχιστον είχε γρήγορη ανταπόκριση η διαταγή μου.

Σε κλάσματα δευτερολέπτου αλλάζω την θυμωμένη έκφρασή μου σε ένα χαμόγελο. Ξέρετε αυτό το χαμόγελο του Τζόκερ?

''Πως σε λένε φίλε μου?''

''Mike κύριε''

''Κομμένε τα κύριε δεν είμαι και γέρος. Και πόσο χρονών είσαι? Για μικρός μου φαίνεσαι.''

''17''

''Και από πότε είπαμε βάζουμε ανήλικα στην συμμορία?''

Λέω ενώ κοιτάω με δολοφονικό βλέμμα τον κολλητό μου όσο αυτός το παίζει αθώα περιστέρα. Στο φούρνο θα σε ψήσω.

''Η μητέρα μου είναι άρρωστη και εγώ χρειάζομαι λεφτά για τις θεραπείες και τα φάρμακά της''

''Και ο πατέρας σου?''

''Ένας αλκοολικός ναρκομανής αποτυχημένος εργάτης που χτύπαγε τα μέλη της οικογένειάς του σε σημείο λιποθυμίας δεν αξίζει να θεωρείται πατέρας''

Ξαφνικά όλος ο θυμός και οι 666 τρόποι να τον σκοτώσω εξαφανίστηκαν από το μυαλό μου. Το ότι τα λέει χύμα χωρίς να ντρέπεται τον ανεβάζει ψηλά στα μάτια μου. Βρε μπας?

''Καλώς πήγαινε και από αύριο γίνεσαι η σκιά μου, κάποιος πρέπει να σου μάθει πώς να δουλεύεις σωστά''

''Μάλιστα, ευχαριστώ''

Και με αυτό φεύγει και στο δωμάτιο απλώνεται πλήρη ησυχία.

''Και τώρα τι κάνουμε?''

Ακούω τον κολλητό μου να με ρωτάει ύστερα από λίγο.

''Περιμένουμε''

Του απαντάω και ξεφυσάω από αγανάκτηση.

Που πας και μπλέκεις πάλι ρε Violeta?

LilDevil

𝐓𝐡𝐞 𝐂𝐡𝐚𝐢𝐧 #𝐓𝐘𝐒𝟐𝟎𝟐𝟏 [✔]Where stories live. Discover now