𝐓𝐡𝐞 𝐂𝐡𝐚𝐢𝐧 #𝐓𝐘𝐒𝟐𝟎𝟐𝟏 [✔]

𝐗 𝟎𝟏 𝐗

Violeta Pov

Ύστερα από 14 χρόνια ξαναγυρνάω στο πατρικό μου σπίτι. Εκεί όπου ξεκίνησαν όλα και τελείωσαν άδοξα χωρίς συναισθήματα.

Ασυναίσθητα με αυτήν την σκέψη ένα και μοναδικό δάκρυ κύλισε στο μάγουλό μου όμως δεν το άφησα να φτάσει μέχρι το τέλος τις διαδρομής του σκουπίζοντάς το γρήγορα.

Για μισό λεπτό!

Ξεχάστηκα τελείως. Βλέπετε οι αναμνήσεις με κάνουν αγενείς. Συγκεκριμένα οι αναμνήσεις που έχουν να κάνουν με ΕΚΕΙΝΟΝ.

Με...... κάποιον τέλος πάντων που άμα ξεκινήσω τώρα θα ξεφύγουμε πολύ από τον αρχικό μας δρόμο γι' αυτό ας τα ξαναπάρουμε από την αρχή.

Πάντως όχι από εκεί που γεννήθηκα ηρεμήστε, όχι από τόσο αρχή. Ονομάζομαι Violeta Feather και είμαι 22 χρονών. Χωρίς περιττά λόγια έχω σπουδάσει στην Αγγλία χορό μαζί με την κολλητή μου την Mia – και στον κόσμο άλλη καμία – την οποία θα την γνωρίσετε αργότερα.

Εκτός όμως από πτυχίο χορού έχω και πτυχίο φωτογραφίας που πάντα ήθελε η μητέρα μου να σπουδάσω. Πιστεύω θα είναι πολύ περήφανη για εμένα, άσχετα που δεν είναι εδώ....

Βλέπετε πίσω στην γενέτειρά μου, τον Καναδά και συγκεκριμένα στο Churchill, με έφερε μια πολύ καλή πρόταση που μου προσφέρθηκε ως φωτογράφος σε μια θυγατρική μεγάλη εταιρεία από αυτήν που δούλευα στην Αγγλία.

Από τις σκέψεις τις ζωής μου με βγάζει το ταξί που φρενάρει έξω από την διεύθυνση του σπιτιού μου.

Λάθος, παλιό μου σπίτι.

''Καλώς ήρθες σπίτι Violeta''

Λέω στον εαυτό μου αναστενάζοντας μόλις ο κύριος του ταξί με βοήθησε με τις βαλίτσες και ύστερα με άφησε μόνη μου να κοιτάζω το κτίσμα μπροστά μου.

''Violeta?''

Ακούω μια γνώριμη γυναικεία φωνή να λέει ερωτηματικά από πίσω μου. Ακριβώς γι' αυτό το λόγο επέλεξα να έρθω βράδυ έτσι ώστε να συναντήσω όσο λιγότερο γίνεται αυτήν την οικογένεια όμως να που δεν τα κατάφερα.

''Γειά σας κυρία Megan!''

Της απαντάω καθώς γυρνάω για να την αντικρύσω και προσπαθώ να κρύψω την αμηχανία που νιώθω πίσω από ένα όσο μπορώ πιο αληθινό χαμόγελο.

''Πω πω κορίτσι μου τι κάνεις? Μα καλά, πόσο καιρό έχω να σε δω? Ήρθες για δουλειά? Τι κάνει η θεία σου στην Αγγλία?''

Μου κάνει απανωτές ερωτήσεις και εγώ αφού πάρω μια βαθιά ανάσα προσπαθώ να της απαντήσω όσο πιο φυσιολογικά γίνεται. Δεν θέλω να τις δείξω μίσος για κάτι που έκανε κάποιος άλλος.

Έλα Violeta σκέψου θετικά. Όσο πιο γρήγορα της απαντήσεις τόσο πιο γρήγορα θα πας στο ''σπίτι'' σου.

''Ναι όντως πέρασε πολύ καιρός από τότε που με είδατε τελευταία φορά όμως είμαι μια χαρά, ευχαριστώ και εσείς? Η θεία είναι καλά όπως την ξέρατε δεν έχει αλλάξει. Ναι όντως ήρθα στη δουλειά εδώ''

Της απαντάω με το καλύτερο χαμόγελό μου ξεροκαταπίνοντας φοβούμενη για την επόμενη κουβέντα της καθώς την αισθάνομαι από τώρα.

''Καλά και εμείς! Πες μου πόσο καιρό θα κάτσεις? Να κανονίσουμε και με τον James να έρθεις να φάμε όλοι μαζί μια μέρα''

Και ναι κυρίες και κύριοι!

Είπε την φράση που απέφευγα να σκεφτώ καθ΄ όλη τη διάρκεια της πτήσης μου.

Να συναντηθώ ξανά με τον γνωστό παλιό καλό ''φίλο'' James Luciano. 

LilDevil