𝐓𝐡𝐞 𝐂𝐡𝐚𝐢𝐧 #𝐓𝐘𝐒𝟐𝟎𝟐𝟏 [✔]

𝐗 𝟒𝟒 𝐗

Cameron Pov

Δύο γαμημένοι μήνες και ακόμα να ξυπνήσει. Οι γιατροί πλέον κάθε φορά που με βλέπουν στο διάδρομο αλλάζουν πορεία από τον φόβο τους.

Αυτούς τους δύο μήνες τα ζωώδη ένστικτά μου ξαναβγήκαν στην επιφάνεια και αυτή τη φορά δεν ήταν καμία Violeta για να με ηρεμεί. Για ακόμα μια φορά έχω γίνει ο τρόμος και ο φόβος της πολιτείας, της πόλης, της χώρας, της ηπείρου και της υφηλίου.

Πλέον τίποτα δεν μπαίνει στη μέση και ότι το κάνει βγαίνει απλά και βίαια.

''Αφεντικό ξύπνησε''

Αμέσως πετάγομαι από την καρέκλα του γραφείου μου και παρασέρνω ότι βρω μπροστά μου. Βγαίνω με ορμή έξω και μπαίνω στο αυτοκίνητό μου.

Κατευθύνομαι προς το νοσοκομείο και είμαι σίγουρος ότι έχω προκαλέσει πάνω από πέντε ατυχήματα. Άντε μπας και δουλέψουν και λίγο τα γουρούνια εν ονόματι μπάτσοι.

Μπαίνω στο νοσοκομείο και τρέχω στους διαδρόμους σαν το διάολο που αποφεύγει το λιβάνι.

Δωμάτιο 478.

Έφτασα.

Κάθομαι έξω από την πόρτα χωρίς όμως να κάνω κίνηση για να μπω μέσα. Δειλιάζω να μπω βασικά.

Σκέφτομαι τι έκανα αυτούς τους δύο μήνες, πως θα μπορέσω να την κοιτάξω στα μάτια? Πως θα μπορέσω να κρύψω αυτό το τέρας που είμαι?

Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και ο Jordan βγαίνει από μέσα πέφτοντας πάνω μου. Μόλις με βλέπει ξεροκαταπίνει και με κοιτάει με ξεκάθαρο φόβο. Πως μου ξέφυγε αυτός είπαμε?

''Jordan''

''Dark''

''Τι γυρεύεις εσύ εδώ?''

Του λέω απότομα καθώς θυμάμαι ότι πριν λίγο ήταν στο ίδιο δωμάτιο με την Violeta.

''Εε ήρθα να δω την Vi έμαθα τι έγινε και ήθελα να σου δώσω και συγχαρητήρια για αυτό που έκανες στο Luciano. Κάποιος έπρεπε να του δώσει ένα μάθημα''

''Το να σκοτώνεις κάποιον δεν είναι άξιο για συγχαρητήρια. Και τώρα στρίβε και μην σε ξαναδώ μπροστά μου''

''Μάλιστα. Α και.... από την ώρα που ξύπνησε σε ζητάει''

Και χωρίς να ρίξει δεύτερη ματιά φεύγει. Τον παρακολουθώ που εξαφανίζεται στο διάδρομο, ώσπου χάνεται μετά από μια στροφή.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και αποφασίζω να μπω μέσα.

Την βλέπω να κάθεται στο κρεβάτι όπως εδώ και δύο μήνες μόνο που τώρα έχει ξυπνήσει.