𝐓𝐡𝐞 𝐂𝐡𝐚𝐢𝐧 #𝐓𝐘𝐒𝟐𝟎𝟐𝟏 [✔]

𝐗 𝟒𝟕 𝐗

Violeta Pov

18 χρόνια αργότερα.

"Μωρό μου όμορφο ξυπνα"

Ακούω τη βραχνή φωνή του Cameron να μου λέει. Ακόμα ύστερα από τόσα χρόνια δεν έχει σταματήσει να με κάνει να ανατριχιάζω.

"Μμμ, άσε με πέντε λεπτά ακόμα"

Του νιαουριζω σαν γάτα και χωνομαι πιο πολύ στο γυμνό του στήθος. 18 χρόνια και ακόμα ευτυχισμένοι.

"ΜΑΝΑ, ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΤΗ ΜΠΛΟΥ-.... Ω δεν ήξερα ότι θα σας βρω έτσι. Καλά μετά από τόσα χρόνια ακόμα το εξασκείται το άθλημα?"

Ακούω το γιο μας Άλκη να φωνάζει και τέλος να μπουκαρει μέσα στο δωμάτιο. Εγώ γουρλωνω τα μάτια μου και προσπαθώ να καλυφθώ ακόμα πιο πολύ. Πάω στοίχημα ότι έχω γίνει σαν ντομάτα αυτή τη στιγμή.

"ΦΥΓΕ ΡΕ ΚΩΛΟΠΑΙΔΟ ΑΠΟ ΕΔΩ. ΔΕΝ ΒΛΈΠΕΙΣ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗ ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΤΡΈΠΕΤΑΙ?"

Του φωνάζει ο Cameron και με κλείνει περισσότερο στην αγκαλιά του. Δεν το πιστεύω ότι πρέπει να το κάνουμε αυτό τώρα και ειδικά έτσι.

"Χαχαχα πατέρα παίρνω μια μπλούζα σου. Θα σας περιμένω στη κουζίνα αυτή τη φορά ντυμένους. Ελπίζω"

Αχ αυτό το παιδί. Αφού αφήσει ένα πνιχτό γελάκι φεύγει και μένουμε πάλι μόνοι μας.

"Θεέ μου τι ντροπή'

"Με φωνάξεις μωρό μου? Άντε σήκω τώρα να πάμε κάτω που μας περιμένει το παιδί μας"

"Ναι το καμάρι σου. Ίδιος εσύ έχει γίνει"

Τον ειρωνεύομαι.

"Ε και δεν χαίρεσαι? Κάποια στιγμή θα βρει και εκείνος μια καλή κοπέλα και θα σοβαρευτεί"

Μου απαντάει καθώς περνάει το χέρι του στους ώμους μου και με τραβάει πάνω του ενώ κατεβαίνουμε τα σκαλιά.

"Το θέμα είναι τι θα κάνουμε μέχρι να τη βρει"

"Ποια να βρω μάνα?"

"Τίποτα κάτι δικά μας. Εσύ βλέπω ακόμα δεν ήρθες στη κουζίνα ξεκίνησες τη μάσα?"

"Είχα να μοιάξω"

Λέει και συνεχίζει να τρώει σα γουρούνι.

"Η Ελισάβετ που είναι?"

Τον ρωτάω. Εκείνος για ένα λεπτό σταματάει να μασάει και ξύνει με το χέρι του το πηγούνι του καθώς σκέφτεται και αφού καταλήξει μου λέει.

"Μμμ... Δεν ξέρω. Μάλλον πάνω και θα μιλάει με τον γκόμενο"

"Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΓΚΟΜΕΝΟ?"

Και αυτός ήταν ο Cameron.

Όπως καταλάβατε κάναμε μια κόρη τρία χρόνια μικρότερη από τον Άλκη, την Ελισάβετ.

Επίσης έρχονται και τα δίδυμα ένα χρόνο μεγαλύτερα από την Ελισάβετ. Φίλιππος και Μάρκος.

Ναι από ότι καταλάβατε σε αυτό το σπίτι επικρατεί ανδροκρατια. Άσχετα που τους κάνουμε ότι θέλουμε εγω και η Ελισάβετ.

"Πω πω τι φωνάζετε πρωινιατικα? Δεν μπορούμε να κοιμηθούμε σαν άνθρωποι"

Αυτός ήταν ο Μάρκος. Αν και είναι ίδιοι εμφανισιακά με τον Φίλιππο έχουν τελείως διαφορετικό χαρακτήρα.

Ο Φίλιππος πήρε από εμένα και ο Μάρκος από τον Cameron.

"Καλημέρα και σε εσένα γιε μου"

"Ωω καλημέρα μπαμπά. Τι λέει μας πονάει η μεσουλα από εχθές?"

Εγώ γουρλωνω τα μάτια μου και ο Cameron με τον Άλκη ξεκινάνε να γελάμε.

Μα καλά χθες υποτίθεται ότι θα λείπανε. Δεν πρόκειται να γλιτώσω ποτέ από αυτά τα παιδιά.

"Καλημέρα φαμίλια"

Μπαίνει μια χαμογελαστή Ελισάβετ μέσα και μας καλημεριζει με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.

Από ότι φαίνεται δεν πέρασα μόνο εγώ καλά χθες. Την ξέρω αυτή τη λάμψη στο πρόσωπο και αυτή τη χαρούμενη διάθεση.

Μόνο να μη τη πάρει πρέφα και ο πατέρας της.

"Για έλα εδώ να σου πω δυο λογακια μικρή εσένα που μου θες και γκόμενο"

"ΜΑΜΑ! Πες του κάτι, κατευθείαν. Και εάν θε ένα ξέρεις δεν έχω γκόμενο"

Βλέπω τον Cameron, τον Άλκη και τον Μάρκο να ξαλαφρωνουν. Και μετά να κάνουν μια αγκαλιά όλοι μαζί. Τι ακριβώς γίνεται?

"Τουλάχιστον δεν θα χρειαστεί να καταστρώσουμε σχέδιο"

"Για τι σχέδια λέτε πάλι?"

Και συμπληρώνεται η οικογένεια με τον Φίλιππο.

"Για τη εξόντωση του γκομενου της αδερφής σου"

"Αμάν. Γιατί απλά δεν την αφήνετε να αγαπήσει με την ησυχία της?"

"ΕΣΥ ΤΏΡΑ ΜΕ ΠΟΙΟ ΣΤΡΑΤΌΠΕΔΟ ΕΊΣΑΙ?"

Λένε και οι τρεις μαζί.

"Φυσικά της μαμάς. Δεν θέλω να πεθάνω από την πείνα"

Και κάπως έτσι ξεσπάμε σε γέλια όλοι. Και αυτή κυρίες και κύριοι είναι μια καθημερινή ημέρα από τη ζωή μας.

Μπορεί να περάσαμε πολλά άλλα όλα για ένα λόγο γίνονται.

Ευτυχισμένοι μαζι και για πάντα.

LilDevil

Ενημερώνω ότι το επόμενο είναι το τελευταίο κεφάλαιο.