E L E V E N

15 1 0
                                    

WHEN I started walking towards the group of students laughing, they stopped and looked at me. Lahat ay may panlalait ang tingin. I silently kept my annoyance inside of me dahil sabi ni Lady Kaluluwa ay umakto akong parang si Leinnie. It means, dapat magpakabait at balewalain ang nga bully.

Well, naalala ko na naman si Lady V. Nasaan na ba ang babaeng iyon? Since she left me with Leang yesterday, hindi na siya nagparamdam. She told me that she'll help me with this. Pero nasaan na siya?

"Oh, the trash is here." Hinarang ako ng tatlong babae kaya napatigil ako sa paglalakad. Sinalubong ko ang tingin ng babaeng nasa harapan bago yumuko.

"Excuse me." Gumilid ako para dumaan pero humarang pa rin sila. Paulit-ulit akong nagtangkang umiwas pero humaharang pa rin sila.

Gosh, what's their problem? They're irritating me. I don't even know her but it's obvious that she knows me---Leinnie, I mean.

"What do you need from me?" inis na tanong ko. Umasta siyang nagulat sa sinabi ko.

"You don't know?" She laughed but it's obvious that's she's really pissed basing on her face. Humarap siya sa mga kasama niya. "Guys, she doesn't know!"

Nagtawanan sila kaya nakaagaw kami ng atensyon. Though kanina pa kami pinagtitinginan dahil sa mga kaharap kong clown. And I'm confused, why are they laughing? Did they cracked a joke? I'm not aware.

"Well, let me tell you and itatak mo ito sa maliit at stupid mong kukote para maalala mo." Dinuro at tinulak niya ang noo ko gamit ang dalawang daliri niya ng dalawang beses. I don't even know how I managed to stop myself from talking back. Nakayuko ako para hindi nila makita ang masama kong tingin.

"Yesterday, you just slapped my sister!" She spat at me.

Tumaas ang kilay ko habang inaalala kung anong sinasabi niya. I can't remember and I don't even know her sister and I don't care about them.

"Whatever that happens yesterday, I'm giving my apologies." Halos umirap ako nang masabi ko iyon. She doesn't deserve my apologies pero kung ito lang ang makakapag-tapos ng kagukuhang ito, sige, lamunin niya ang apologies ko.

Hindi makapaniwalang natawa siya. "Ha! And you think, maaalis ng sorry mo ang nangyari sa kapatid ko?! She cried!!"

Cried? I didn't know that her sister is weak. And now I remember what happened yesterday. Pero ang babaeng iyon ang nauna! Kung hindi niya hinila ang buhok ko ay hindi ako gaganti! That's fair!

But this is unfair! They're being unfair! So kapag sila, bawal masaktan pero ako, pwede?

And wait a minute, diba ang kapatid niya ang nasaktan? Why isn't she the one talking in front of me? Ano, natakot? Tapos nagsumbong? How childish.

Kanina ko pa gustong sabihin iyan pero kailangan ko daw magpakabait. Hays. I'm getting tired of this..

"What do you want me to do, then?" tanong ko.

She put her hands on her waist. "I want you to kneel in front of me. Now."

She want me to kneel? No way! Dignidad na lang ang meron ako at ayokong mawala iyon nang dahil lang sa babaeng ito!

"Just kneel, stupid!"

"Luhod na lang para wala nang gulo!"

"Luhod lang? Ang dali naman nun!"

"Kneel, kneel, kneel, kneel!"

Napamaang na lang ako. Seriously? They agree with her? Nasisiraan na ba sila ng ulo?

I don't know what to do and that crazy girl seems to be loving the commotion. Tumatawa lang siya habang nakatingin sa akin.

The crowd became silent when a teacher noticed the noise and walked towards us. I exhaled a relieved breath. Oh my gosh, I'm saved.

A Hundred Days With YouDonde viven las historias. Descúbrelo ahora