The Accused Mistress

Chapter 11

Chapter 11

Court

Napakabilis ng takbo ng panahon. Siguro ganito nga talaga ang pakiramdam kapag masaya ka at sadyang hindi mo na lang namamalayaan ang pagdaan ng bawat araw. Nagpatuloy ang pagiging magkaibigan namin ni Sir. Naging kontento na rin ako rito kaysa naman bumalik kami sa dati na iniignora niya lang ako.

Isang hapon ay excited ako na nagtungo sa faculty room para ibigay sa kanya ang ni-bake kong cookies. Ipinaliwanag niya sa akin na sadya raw na kinuha ni Ma'am Ramones ang ginawa ko para sa kanya noon kaya hindi na siya nakaangal pa. Nang nalaman ko ito, naintindihan ko na ang ginawa niya at mas humanga lang ako sa kanya dahil sa pagiging gentleman niya.

Pasimple muna ang ginawa kong pagsilip sa may bintana nang marating ang faculty room. Umaliwalas kaagad ang hitsura ko nang makita si Sir na nakaupo sa likod ng kanyang mesa at halatang abala sa pagbabasa ng makapal na libro. Napasulyap muna ako sa suot na relo at nakitang alas tres na kaya tamang-tama ang pagbibigay ko nitong cookies sa kanya, pang-meryenda na rin niya.

Maigi ang pagpunta ko dahil mag-isa lang siya sa loob ng silid. Bitbit ang paperbag sa isang kamay na may lamang cookies at isang white folder naman sa kabilang kamay ay pumasok na ako. Marahan ang ginawa kong paghakbang upang hindi makagawa ng anumang ingay habang pinagmamasdan siya na sobrang nakatutok sa kanyang binabasa.

Huminto ako sa harap ng kanyang mesa at binasa ang pamagat nito. Isa na naman sa mga law books niya.

"May exam ulit kayo? 'Di ba wala ka namang pasok mamayang gabi?" intrada ko.

Kumunot ang kanyang noo na parang naguguluhan pa kung bakit nasa harap niya ako.

"Wala nga," aniya sabay lapag sa binabasa niyang libro.

"So... deretso ka na uwi ng bahay pagkagaling dito sa school?" usyoso ko.

"May iba pa akong lakad." Ngayon ay nakatuon na ang pansin niya sa hawak kong paperbag.

"Ah. Okay." Umangat ang sulok ng labi ko at inilapag sa kanyang mesa ang paperbag na dala.

"Take a break. Kumain ka muna ng meryenda!"

Napatingin siya sa folder na hawak ko.

"Para saan 'yang folder na dala mo?"

"Para may excuse ako sa ibang teachers kung magtatanong sila kung bakit ako nandito."

Tumango siya, muling kinuha ang libro, at nagpatuloy na sa pagbabasa. Napagtano ko na dinidispatsa na niya ang presensiya ko. Tinalikuran ko na siya at humakbang na papalayo ngunit agad din na tumigil nang marinig ang muling pagsasalita niya.

"Thanks. You're coming to the house tomorrow, right?"

Lumantad kaagad ang malapad kong ngiti sabay lingon sa kanya.

"Bakit? Gusto mo ba akong pumunta?" Nanunukso ang boses ko.

Hindi man lang nagbago ang seryoso niyang hitsura. Parang hindi tumalab ang pagbibiro ko.

"Sabi mo kukunin mo na si Pepe. You left him last week. I can't take care of him for another week," pagrereklamo niya.

Sinimangutan ko siya at inirapan. Kung makapagsalita naman siya, parang pahirapan talaga ang pag-aalaga sa sisiw ko, eh hinahayaan niya lang naman itong maglagalag sa bakuran niya.

"Oo na. Pupunta ako bukas," sabi ko na lang para hindi na siya mainis pa. Tanging pasimpleng pagtango lang ang itinugon niya kaya lumabas na ako at iniwan na siya.

Pumasok na ako sa pang-huli kong klase ngayong araw. Nagkayayaan kami nina Jok at Hope na mag-chill muna sa paborito naming café at ito nga ang ginawa namin pagkatapos ng klase. Punuan ang café dahil Biyernes at talaga namang maraming mga estudyante ang nagha-hang out din dito.