The Accused Mistress

Chapter 12

Chapter 12

Sagot

Tumigil ang buong mundo ko sa naging rebelasyon niya. Ni wala akong salita na maaaring magamit para itugon sa kanyang sinabi dahil sa pagiging gulantang. Nakatanga lang ako habang nakatingin sa mga mata niyang napakaseryoso.

Sinubukan kong pumikit at dumilat muli upang makasigurado na hindi ito isa sa mga imahinasyon ko tungkol sa kanya.

"L-Liligawan mo... Liligawan mo ako?" sa wakas ay nasambit ko.

Isang beses siyang tumango sabay na mukhang kabado pang pinalandas ang dila sa ibabang labi.

"Pwede ba?"

"Oo! Sinasagot na kita!" masiglang anas ko.

Nagtagpo ang kanyang kilay at nakita ko ang pagdaan ng hindi pagsang-ayon sa kanyang hitsura.

"You can't do that. You should think about it really hard first," mataman niyang pangangaral.

Napakagat ako sa ibabang labi habang tinititigan siyang seryoso namang nakatingin sa akin. Kinubawan ako ng kahihiyan dahil sa inastang karupukan.

"Okay. Sige," pagsang-ayon ko na lang kahit na sa loob ay alam ko naman talaga ang sagot.

"Did you leave school early just to come here?" kritikal niyang usisa sabay sulyap sa bag na dala ko.

"Oo. Nag-aalala lang kasi ako na..."

Hindi ko na itinuloy pa ang sasabihin at sa tingin ko naman ay nakuha niya kaagad ang ipinupunto ko dahil tumango rin siya.

Wala sa sarili akong napatanaw sa pintuan ng kanyang bahay. Sinundan niya rin ang tingin ko at saka muli akong binalingan. Humugot siya ng malalim na hininga.

"Do you want to come in?"

Umusbong ang pinaghalong sigla at kaba sa loob ko.

"P-Pwede ba? Wala naman si Nanay Celia."

Kumunot ang kanyang noo at sa naninigkit na mata niya ako tinititigan.

"I just want to offer you some snacks."

Sa hindi maipaliwanag na bagay ay biglang uminit ang pisngi ko. Mariin niya akong ginawaran ng tingin.

"What are you thinking?"

"Gusto ko," lumunok muna ako bago nagpatuloy at malamyang nagpatuloy, "... ng snacks."

Iminuwestra niya ang bahay kaya nagsimula na akong maglakad. Isinara niya muna ang gate at pagkatapos ay sumunod naman sa akin.

Dumeretso kami sa loob ng kanyang kusina. Ipinaghanda niya nga ako ng meryenda. Namamangha ako habang pinagmamasdan siyang gumagawa ng sandwich. Nilagyan niya ito ng mayonnaise, tomatoes, at lettuce at pagkatapos ay inabutan din nya ako ng isang baso ng pineapple juice.

Hindi matanggal ang ngiti ko habang sumisimsim sa baso at pabalik-balik na pagsulyap sa kanya. Nakaupo lang siya sa tapat ko.

"Ang galing mo naman," pagpuri ko.

"It's just a sandwhich," kibit-balikat niya sabay kuha sa sarili niyang baso at sumimsim na rin dito.

"Sa tingin ko magaling ka talaga sa lahat... Lake," nahihiyang pagsubok ko sa pagbanggit ng kanyang pangalan sa kauna-unahang pagkakataon.

Nasamid siya sa iniinom at wala sa oras na napaubo. Mas uminit lang ang pisngi ko nang maghinalang ang pagbanggit ko ng kanyang pangalan ang posibleng dahilan nito.

Umayos na siya at inilapag ang baso na naubos niya pa talaga ang laman. Uhaw na uhaw lang?

Nagbaba ako ng tingin sa sandwhich na nasa plato. Upang maiwasan ang pagiging awkward ng sitwasyon ay kinuha ko ito at kinagatan na hindi man lamang siya  ginagawaran ng tingin.