Wakas

37.5K 1.1K 215
                                    

A/N: Hello po! Maraming salamat at binasa niyo rin ang ikalawang series na ito. Nawa'y maliban sa pagmamahal, marami rin kayong natutunan mula sa kuwentong ito. Kita po tayo sa third series!

"Just a piece of advice. Don't ever let anyone step on you." - Jean Caitlyn Villarejas 2021

Wakas

"I-I don't believe you!" I shouted. "H-Hindi ako naniniwalang patay na siya!" Muntik ko ng suntukin sa galit ang pulis na nakaharang sa harapan ko.

"Attorney Mendez, please calm down," alu naman ni Attorney Pelaez na nasa gilid ko.

Even for a second I did not want to believe what they were saying. It didn't make any sense. How could Jean end up dying when it was just yesterday that we talked? How could...

Muli akong napatingin sa paligid. There were police everywhere. I could see hopelessness on their faces as they evaluate the scene. How could they give up so easily like this?

Napatingin ako kay Attorney Pelaez upang humingi ng suporta mula sa kanya. Nadismaya lang ako nang makitang ganoong mukha rin ang nakikita ko sa kanyang hitsura. Hopelessness. He bowed his head as his shoulders sagged.

"No," matigas na paninindigan ko.

No. Isang salita na madalas kong ginagamit noon. How ironic that after all the years, this is how I ended up?

"Do you have a girlfriend, Sir?" anang isa na namang university student isang hapon sa akin.

"No, I don't have." I continued checking out the papers without looking at her.

"Can I be your girlfriend, Sir?" hiling niya sa maliit na boses.

Huminto sa pagma-marka ang ballpen ko. Dahan-dahan akong nag-angat ng tingin sa kanya. She was blushing profusely. I did not even blink for a second as I continued intently looking at her.

"No,"malamig kong sinabi.

That was my third 'No' on that particular day. Hindi ko maintindihan kung paano nila nasasabi na gusto nila ako. Hindi nila ako kilala. I only give them lectures. And I only give them grades. That's the only thing I do. How could they fall for that?

Dahil nasanay na ay wala na akong nararamdaman sa tuwing may babaeng nagpapahayag ng paghanga niya sa akin. It is okay to admire. Ayaw ko lang na umasa pa sila mula sa akin ng isang bagay na hindi ko kayang ibigay.

Ang buong akala ko ay kontrolado ko na ang lahat. Na kailanman ay hindi ako tatablan. All of their confessions were nothing to me. And then she gave me hers.

"Kaya naman, Sir, mahalin mo na ako para tumagal ang buhay mo..." was her closing sentence. It was a confession but at the same time a threat. It also sounded as if she's lecturing me. I could not helped it but grinned. Ang bold niya. Ang lakas ng loob.

Tumigas ang ngisi sa mga labi ko nang mapagtanto ang isang bagay. How could I let this confession affect me? Affect what I've always stood for. My mouth went back into its thin hard line as I close the folder.

Jean Caitlyn Villarejas is pretty. Maliit ang mukha at sobrang puti. She is smart too. Ngunit hindi lang naman siya ang nag-iisang maganda at matalinong umamin ng pagkakagusto sa akin. Pero bakit nararamdaman ko na naiiba siya sa kanila? I closed that thought and continued doing my job.

The Accused MistressTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon