Werewolf's Grief (Werewolf Trilogy Book 2)

Kabanata 10

KASAMA ngayon ni Fenrys si Wish sa sementeryo. Matapos ikumpirma ni Wish na sa kapatid nga nito galing ang piraso ng tela, pinakita niya ang nangyari sa puntod ni Micaela at ipinaliwanag din ang mga dapat nitong malaman.

"Sa ngayon, hindi pa natin alam kung ano ang motibo nila," sabi niya habang nakatingin sa nasirang libingan ni Micaela. "Utos ni Uno na maging alerto lang tayo."

Nilingon niya si Wish na nakatitig sa nasirang lapeda. "Sino si Micaela?"

"You don't have to know. Tara na." Tumalikod na siya at naglakad na paalis.

"Importante ba siya sa 'yo?"

Napatigil naman siya. Nilingon niya ito habang nakakunot ang noo. "Huh? Paano mo naman nasabi?"

"Wala lang," sagot nito at nagkibit-balikat.

Naglakad na ito ngunit ipinatong niya ang kamay sa ulo nito upang pigilan. "Hoy, hoy, hoy, anong wala lang? Bakit nga?"

"Wala nga!"

"Bakit sabi!"

"Wala nga sabi!"

Hindi niya rin alam kung bakit nakikipagtalo siya kay Wish. Pakiramdam niya kasi ay inaasar siya nito. Lalo na't kitang-kita niya kung paano pilit nitong pinipigilan ang sariling ngumiti. Gusto niyang malaman kung ano ang iniisip ni Wish.

"Bakit nga?" pamimilit niya.

Napahinga naman ito nang malalim dahilan para mapakunot ang kaniyang noo. Doon lang siya natigilan nang marinig ang mga katagang binitiwan nito.

"Kasi ramdam ko ang galit mo."

NAKATINGALA si Ana sa higanteng gate ng Blaitheria. Dumating na rin ang araw ng paligsahan. Ito ang pangalawang beses na makakapasok siya rito. Kasama niya ang ibang mga kalahok sa paligsahan na naghihintay kagaya niya na mabuksan ang gate. Sina Fenrys at Wish ay nauna nang pumasok sa loob. Habang silang mga kalahok na galing sa Raeon ay nasa labas pa rin.

Hindi niya rin alam kung bakit. Baka kailangan nilang mag-grand entrance.

"Ana." May tumapik sa braso niya.

Napataas ang kilay niya nang makita si Erienna. "Oh? Sasali ka rin?"

Ngumiti naman ito sa kaniya. "Hindi, manonood lang. Galingan mo, ah? Good luck!"

"Yeah, yeah. Alis na," sagot niya at mahina itong tinulak. Baka tumilapon kapag nilakasan niya, malintekan pa siya ni Uno.

Kumaway pa ito sa kaniya bago tuluyang pumasok sa dumaan sa maliit na gate.

Nakapamaywang siyang nakatayo dahil nababagot na siya sa kakahintay. Ang tagal naman nilang papasukin. Tiningnan niya ang ibang mga kalahok at inobserbahan ito. May nakatunganga, inaantok at 'yong iba ay abalang mag-ensayo. Napailing siya at inayos na lang ang kaniyang kasuotan. Isang black long sleeve na gawa sa wool at pants ang suot niya dahil kamakailan lang ay nakaramdan siya ng lamig. Palaging mataas ang temperatura niya kaya nakakapagtatakang nilalamig siya ngayon.

She was busy fixing herself when she felt a pair of eyes watching her. She looked around only to find herself getting caught by the shouts of the contestants. Nawala ang tinitingnan niya nang matakpan ang kaniyang bisyon dahil sa mga nagkumpulang kalahok sa harapan niya.

Dahan-dahan nang binubuksan ang gate dahilan upang makaramdam siya at ang iba ng kakaibang sabik. Nakangiti siyang nagpatangay sa maraming tao nang tuluyan na itong bumukas.

She gasped at the back of her head when she saw the place. Hindi na kagaya ng dati ang Blaitheria. No'ng nakapasok siya kasama si Erienna, wala siyang ibang masabi kundi ang pangit. But now, the towers were decorated in a variety of colors. Lalo lang tumingkad ang lugar sa kaniyang paningin nang salubungin sila ng mga nakahilirang Havoc sa gilid ng daan. Punong-puno ng saya ang mga mukha nila dahilan upang 'di niya rin mapigilan ang sariling ngumiti.