Werewolf's Grief (Werewolf Trilogy Book 2)

Kabanata 21

NAKATULALA si Wish matapos ang hindi inaasahang pangyayari. Nasa loob siya ng palasyo ng Blaitheria kasama sina Midnight at Rauis. Nakaupo silang tatlo sa couch habang pinagigitnaan ng isang mesa. Nag-uusap ang dalawa habang siya naman ay walang kibo.

Hindi niya inakalang makikita niya ang kaniyang kapatid. 'Di niya rin mapigiling manginig habang naaalala ang ginawa nito sa kaniya.

Dahil sa kapatid niya kaya siya napadpad sa Raeon na sugatan. Ang kaniyang kapatid ang gumawa n'yon sa kaniya. Those claws who pierced his feet and every scratch around his boy, it was all because of his brother. Ang akala niya nga ay mamamatay na siya pero buti na lang ay nakita siya nina Fenrys at Ana.

Ngunit dahil din sa kaniya ay nasa kapahamakan ang dalawa.

Napatakip na lang siya sa kaniyang mukha. Kung hindi lang siguro siya dumating, sana hindi ito nangyari. Kung hindi niya lang hinayaan ang sarili na sumaya kasama sila at lumayo agad, hindi sana kinuha ang dalawa ng kuya niya.

Kasalanan niya ang--

"Wish." Nakaramdam siya ng kamay sa kaniyang ulo. Napaangat ang tingin niya. It was Rauis.

"It's not your fault." Rauis smiled at him, reassuring him that no one blamed him for what happened.

Napakurap siya.

Nang marinig ang mga katagang iyon, nag-unahang tumulo ang mga luhang kanina niya pa pinipigilan.

Bakit? Bakit ganito? Bakit ang bait nila sa kaniya? Hindi niya maintindihan kung karapat-dapat ba siyang tratuhin ng ganito. No'ng nasa Chysan siya, wala siyang ibang naririnig araw-araw kundi puro panlalait at pagtatakwil. Palagi siyang sinisisi ng kapatid niya kung bakit namatay ang mga magulang nila. Araw-araw rin siya nitong tinutulak palayo kaya hindi niya mawari kung bakit ang bait nina Rauis at Uno sa kaniya kahit na kamalasan lang ang dala niya.

Sobrang bigat ng nararamdaman niya ngunit dahil lang sa salitang iyon ay parang nakahinga siya.

"Don't worry. We'll gonna get them back. No matter what," Midnight said. Nakakatakot ang aura nito kaya 'di mapigilan ni Wish na matakot no'ng umpisa. Pero dahil nga nakikita niya ang emosyon ng kahit na sino, alam niya kung gaano kabait ito.

Si Rauis naman, magaan na agad ang loob niya no'ng una niya pa lang itong nakita. Pakiramdam niya kasi ay magiging ligtas siya kapag malapit siya rito. He was like a protective older brother. Iyon ang tingin ni Wish sa kaniya.

Napahinga siya nang malalim.

Hindi puwedeng umiyak na lang siya sa harapan nila. Kailangan niya ring kumilos. Even though no one's blaming him, he still felt guilty. The least he could do was to be of use to them.

"T-tutulungan ko kayo," sabi niya at sinalubong ng tingin ang dalawa.

Napangiti naman ang dalawa sa kanya.

"That's good," saad ni Midnight. "But first, do something with your tears."

Mabilis niyang pinahid ang mga luha sa mata at inayos ang pagkakaupo. Narinig niya pang napatawa nang mahina si Rauis at ginulo nito ang kaniyang buhok.

His mind wondered when he felt happy. So, this was how it felt to receive a head pat. Kahit ni isang beses hindi siya nakatanggap galing sa kapatid niya.

But somehow, it felt nostalgic.

Umiling siya at ibinalik ang pokus sa dalawa.

"Wish, can you tell us about Chysan?" Midnight asked. "Kagaya ng napag-usapan namin ni Rauis kanina ay pupunta tayo ro'n. But before that, we have to know where and what things are waiting for us there." He pointed at the paper he just put on the table. Ngayon lang napansin ni Wish na mapa pala ang nandoon. "This map, according to the book, was made after Raeon and Blaitheria was established in Chysan."