Kabanata 27

874 52 6
                                    

"I CAN with these." Pinakita ni Sai ang suot niyang mga singsing.

"Ha!" Humagalpak naman sa tawa si Drystan at tinuro pa si Sai. "Those rings? You really are a fool! How can those rings, that was made to revive people, kill me?"

"You're the fool here. You have lived way longer than I am yet you believe on that legend?" Nagulat si Ana ng sinulyapan siya ng tingin ni Sai ngunit mabilis ding ibinalik kay Drystan. "Well, I guess people are really foolish when it comes to the ones they love. They will do anything and believe anything if it's for them."

Pagtapos marinig ni Ana ang mga katagang iyon, mayroon kaagad siyang napagtanto. Sinulyapan niya ang altar kung saan naroroon ang dalawang babae na nakahiga sa kama.

His wife and daughter.

"What are you trying to say?"

Habang nag-aalit ang dalawa, ginamit ni Ana ang pagkakataong ito at nagtungo papuntang altar.

"By gathering informations, I found out that the legend was false. These rings weren't made to revive a person. It was made to grant a wish in exchange for a curse."

Patuloy pa rin sa pag-akyat si Ana papuntang altar habang nakikinig sa kanila. A curse? Anong curse naman?But if it would grant him his wish, did that also mean Sai will be cursed?

Nang maabot niya ang tuktok ng altar ay nilingon niya si Sai. Kita niya kung paano umilaw ang mga singsing sa kamay, hanggang sa may lumabas na kulay ube na usok at nagtungo ito sa espada ni Sai. Ana gasped when Sai sword became thinner but sharper. The emblem's color turned into silver. Unfamiliar marks started to carve out his blade. When the light struck his blade, it emitted a purple color.

Napasingkit ang kaniyang mga mata. What was that? A flame? Waves? Claws? She couldn't distinguish what those marks were.

"This will end you, Drystan. I will make it happen!" Sai shouted at the top his lungs and charged towards Drystan.

He wished to kill Drystan so his sword transformed. But the curse . . . what curse did he receive in return?

Napalunok si Ana. Hindi maganda ang kutob niya.

"Bastard!" Drystan let out his claws. Sai glance at Ana signaling her to do something.

Oo nga pala, muntik na niyang makalimutan. Kaagad siyang tumakbo papalapit sa kama. Napahanga pa siya dahil sa kagandahang taglay ng dalawang babae. Hindi halatang patay na at parang natutulog lang dahil buhay na buhay ang kulay ng balat nila.

Ana position her hands on top of the bed.

If they were truly his weakness, he would protest if anything happens to them, to these lifeless bodies who had been preserved for centuries.

Sasalubungin na sana ni Drystan si Sai pero nagsalita siya kaya napatigil ito.

"Subukan mong kumilos and I'll freeze them or . . ." Nakuha niya ang atensyon nito kaya napalunok siya. Kaagad siyang nanlamig nang makita ang matalim nitong tingin. Hindi siya nagpatinag at tinaas ang kaliwa niyang kamay na may hawak na ice spike. "Or I'll destroy them into pieces."

Wala naman talaga siyang planong gawin ito. Kawawa naman ang dalawa, wala na ngang buhay tapos sasaktan niya pa. May konsensiya naman siya kahit papaano.

"Don't you dare lay your hand on them!"

"At bakit naman kita susundin, ha?" Mas lalo niya pang nilapit ang ice spike sa leeg ng asawa.

Nagliyab sa galit ang itsura ng hari. "You pest! You have done nothing but to take everything what's mine! I'll kill you! I'll kill all of you!"

Nagulat siya nang unti-unting nagbago ang anyo ng lalaki. Napaatras si Ana dahil nanginig ang mga tuhod niya. Anong gagawin niya?

Werewolf's Grief (Werewolf Trilogy Book 2) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon