ɴᴏᴏɴᴀ'ꜱ ᴋɪᴛᴛᴇɴ - [ɢʟ]

匚卄卂卩ㄒ乇尺 - Ϭ

මම වැඩිය දේවල් කියන්න යන්නේ නැහැ මොකද ඔයාලට කම්මැලි හිතෙන්න පුළුවන් නිසා. මම කෙලින්ම අදාල තැනට බහන්නම්. ඒ වෙනකොට මට දාහත පහුවෙලා. ඩියා අක්කට විසි දෙකක් වුණා. අපි දෙන්නගේ වයස් පරතරය වැඩි වුණත් අවුරුදු තුනක් තිස්සේ date කරන්න ඒක නම් බාධාවක් වුණේ නැහැ...

අපේ අම්මයි තාත්තයි සීයව බලන්න ගිය දවසක අක්කයි මායි ගෙදර තනි වුණා. අපි දෙන්නා මුලින්ම film එකක් බලන්න ගත්තත් අන්තිමට මම නතර වුණේ එයාගේ උකුල උඩ.

වැඩි වෙලාවක් යන්න ඉස්සෙල්ලා මගේ කමිසේ එක පැත්තක් උරහිසෙන් වැටුණා. මගේ කකුල් එයාගේ කකුල් දෙපැත්තෙන් එයාගේ කලිසමට තද වුණා. අපි දෙන්නම මේ ලෝකෙන් මොහොතකට ඈත් වුණේ සිප ගැනීමක් එක්කමයි.

අක්කගේ අත් දෙක මගේ උරහිස් පුරාම ඇදුණා. අපි දෙන්නා තව තවත් ඇඟවල් එකට තද කරගත්තේ හුස්ම ගන්නවත් පෙනහළු වලට ඉඩ නොදී.

'හොඳයි...' එක පාරටම ඇහුණු හඬකින් අපි ගැස්සුණා.

'තාත්තා?'

_________________________________________--

මට දැණුනේ මාව ගල්වෙලා වගේ. මගේ බෙල්ල පුරාම රතුපාට පාරවල් ඉතුරුවෙලා තිබුණා. මගේ ඇඳුම උරහිස් වලින් ලිස්සලා ගිහින් තිබ්බේ ඇඟේ වැඩි හරියක් නිරාවරණය කරමින්.

'මිස් ඩියා... ඔයාට යන්න පුළුවන් ආපු විදිහටම! ආයෙත් මේ ගෙදරට එන්නවත් හිතන්න එපා! එතකොට ලිස්, ඔයා මේ දැන්ම කාමරේට යන්න. ආයෙත් වචනයක් ඕන නැහැ.'

අක්කා මගේ අත මිරිකුවා. 'මම යන්නද?'

මම හිමින් ඔළුව වැනුවා.

අන්ත අසරණ වෙලා ගතිය මගේ හිතට දැණුනත් මට කරන්න තිබුණේ කියපු විදිහට ඉන්න එක විතරයි. අක්කා හෙමින් ගෙදරින් එලියට යද්දි මම කාමරේට ගියා.

පැය හතරක් විතර යනකන් මට කාමරේට වෙලා ඉන්න වුණා. අම්මා ගෙදර ආපු හඬ, තාත්තා වෙච්ච දේවල් කියන හඬ මට ඇහුණා. අම්මට ඕන දුව වෙන්න බැරි වුන එක ගැන මට දුකක් තිබුණත් මට වෙන කරන්න දෙයක් නැහැ.

'ලිස්...' පැය ගාණකට පස්සේ කාමරේට ආපු අයියා කතා කරා. 'ඔයාට පහලට එන්න කිව්වා.'

මම ඔළුව වැනුවා. අයියගේ හිතේ මං ගැන පිලිකුළක් තිබුණද නැද්ද කියලාවත් හිතාගන්න බැරි තරම් එයාගේ මූණ හැඟීම් විරහිත වුණා.

මම පහළ තට්ටුවට යනකොට ගෙදර අය මේසෙ වටේට වාඩි වෙලා මං දිහා කන්න වගේ බලන් හිටියා. 'ඉතින් ලිස්... ඇවිත් වාඩිවෙන්න.' තාත්තා මගේ සුපුරුදු ආසනට පෙන්නමින් කිව්වා.

'අපි වැඩි දෙයක් ඔයා ගැන හිතන්න යන්නේ නැහැ... ඒත් ඔයාට තීරණ දෙකක් අපි දෙන්නම්. ඒකට අනුව ඔයාට පුළුවන් ඔයාගේ අනාගතේ තීරණය කරන්න.'

මම ඔළුව වැනුවා.

'ඔයා දැන් දන්නවනේ ඔයාට දහ අටකට ළඟයි කියලා. ලියම්ගේ යාළුවා බඳින්න හොයනවා. ඔයාට ඕන නම් එයාව බැඳලා වැදගත් විදිහට මේ ගෙදර තව දුරටත් ඉන්න පුළුවන්. ඒකට අකමැති නම් ඔයාට පුළුවන් අර දොරින් මේ දැන්ම බැහැලා එලියට යන්න. අපේ කිසිම විරුද්ධත්වයක් නැහැ.' අම්මා කිව්වේ මගේ කෙල මගේම උගුරේ හිර කරමින්.

'මොකක්ද ඔයා ගන්න තීරණේ?' තාත්තා කෙලින්ම මගේ ඇස්වලට එබුණා.

'මම ගෙදරින් යනවා.' වචන තුනකින් මම මගේ ජීවිතේ තීරණය කළා.