FLS1: KNIGHT'S QUEEN |R-18| ON-GOING

DIECIOCHO [18]

Chapter Eighteen

KNIGHT'S QUEEN

ANG DALAGA agad ang unang napansin ni Knight pagkapasok niya pa lamang sa bahay. She was lying on the long sofa, looking pale while hugging her knees na animo'y nilalamig.

Agad niya itong nilapitan at sinalat ang noo.

Huh? She's normal— her temperature, he mean. Normal naman ang paghinga nito at ang temperatura kaya nagtataka siya kung bakit sinabi nito kay Mr. Punsalan na may sakit ito. Baka naman masakit ang ulo o kaya ang tiyan.

He just shrugged. Okay lang kahit hindi na ito pumasok, siya naman ang boss ng dalaga and it is fine with him kung hindi na ito magtatrabaho at dito na lang sa bahay nila. Nila... Fuck! Sounds good. But she doesn't know that you're her boss. 

Nevertheless, Knight carefully scooped her and bring her to her room. Natatandaan pa niya ang isa sa mga rule nito na huwag basta-basta pumasok sa kwarto ng dalaga without her permission. Pero hindi naman siguro ito kasali do'n 'di ba? He mean, he's sure she would freak out if she wakes up in a not familiar room, specifically in his room. Naaalala pa niya ang sinabi ng tita niya noon na nagpanic ito nang minsang nagsleep over ang dalaga sa room ni Yuki.

Kaya kung magalit man ito dahil pumasok siya sa kwarto nito ng basta-basta, well, then, he have no choice but to face her wrath. He will just kiss her on her lips to shut her up. Fuck! How he miss kissing her. Ah, I'm so doomed.

Spare her, you moron. She's sick!

Shit, oo nga pala, puro kamanyakan na lang kasi ang nasa isip niya pagdating sa dalagang ito. Fvck!

Knight carefully placed her on her Mickey Mouse covered bed at kinumutan ito bago napagdesisyunan na magluto ng pananghalian para sa dalaga. He glanced at her again, sighing worriedly. I hope she gets better sooner.

Habang pababa siya ng hagdan papuntang kusina ay bigla na naman tumunog ang cellphone niyang kanina pa may tumatawag pero hindi lang niya iyon pinagbigyang pansin dahil alam niyang ang kaibigan lang iyon at magtatalak na naman ito na animo'y asawa siya nito at nahuli siya nitong may kasamang ibang babae. Knight shivered at the thought. Fuck! He never imagined himself being with Alfred romantically. He feel like vomiting.

Nagpatuloy siya sa kusina at patuloy pa rin ang sa pag-ring ang cellphone niya. Tsk! Ang kulit ng mokong na 'to, ah. He answered the call without even looking at the caller ID.

"What? Busy ako ngayon, okay. Mamaya na ako magpapaliwanag sa'yo kaya huwag mo muna akong isturbohin, gago." dire-diretsong sabi niya at wala ng hello-hello. Totoo namang busy siya dahil gagawan niya pa ng lunch ang my love niya. Fuck! My love. That's his endearment for her, because she's very lovely and so much more.

"Did you just call me gago, Jacob Knight Alvarez Villanueva, huh?" an angry, high-pitched voice penetrated Knight's ears at pakiramdam niya ay nabasag ang eardrum niya dahil sa lakas ng boses ng tao na nasa kabilang linya. At alam niyang hindi si Alfred 'yon dahil pambabae ang boses.

The fuck?

"Mom?" hindi makapaniwalang tanong niya. Eyes wide open, his mouth agape while checking the screen of his phone para siguraduhing ang nanay nga niya iyon. And for his reverse, it was his mom who's calling. Really? Oh, fuck it.

"Yes, ako nga. Now, answer me, young man. Why did you call me gago, huh?" bakas pa rin ang galit sa boses nito.  At siguro kung nasa harapan lang siya nito ngayon ay baka tadtad na ng kurot ang katawan niya dahil sa dito.

"M-mom, sorry. I-I didn't know that you're the one on the line." napapangiwing paliwanag ni Knight sa ina na alam niyang umuusok na ang bumbunan.

"At sino naman ang inaakala mong tumatawag sa iyo, hmm?" medyo kalmado na ang boses ng mama niya pero may kaunting talim pa rin.