Fallen For You [Completed]

Episode-27

Zawgyi Version

တစ္ရက္ကေန ႏွစ္ရက္၊ ႏွစ္ရက္ေန သုံးရက္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ေတြသာ ကုန္လြန္လို႔လာသည္၊ ဂြၽန္ကေတာ့ အခုထိနိုးမလာေသး...။
ကုတင္ထက္အိပ္ၿမဲအိပ္ေနဆဲ...၊ လက္ေခ်ာင္းကေလးတစ္ေခ်ာင္းေတာင္လႈပ္ရွားမလာသည့္ ဂြၽန႔္ေၾကာင့္ ရင္ထဲမွာအပူမီးေတြဟာ ေတာက္ေလာင္လ်က္...။

ဒီေန႕ဟာ သုံးရက္ေျမာက္ေန႕။
ဒီညမွာမွ ဂြၽန္ျပန္နိုးမလာခဲ့ရင္ လက္လႊတ္ရလိမ့္မယ္လို႔ေျပာသြားတဲ့ ဆရာဝန္ရဲ႕စကားက နားထဲအထပ္ထပ္ၾကားေယာင္လို႔ေနသည္...။
ဂြၽန႔္မ်က္ႏွာေလးကို ေရစိုအဝတ္ေလးနဲ႕ သုတ္ေပးေနရင္း တုတ္တုတ္မွ်မလႈပ္တဲ့ဂြၽန႔္ကိုယ္လုံးေလးကိုၾကည့္ကာမ်က္ရည္ေတြက က်ဆင္းလို႔လာျပန္သည္...။
ဒီသုံးရက္အတြင္း ကိုယ့္မ်က္ဝန္းေတြမွာ အၿမဲတမ္းမ်က္ရည္ေတြဟာအျပည့္ပင္...။
ေျခာက္ေသြ႕သြားတယ္ဆိုတာမရွိ...။

မင္းသုတ္ေပးမွ တိတ္မယ့္မ်က္ရည္ေတြမို႔ မင္းျပန္နိုးလာမွပဲ ငါအငိုတိတ္ေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕ ဂြၽန္ရယ္...။
ဘယ္ႏွႀကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိတဲ့သက္ျပင္းကိုခ်ရင္း ဂြၽန႔္နဖူးေလးဆီသာအနမ္းတစ္ပြင့္ ေႁခြလိုက္ေတာ့သည္...။
ငါ့ကိုသနားရင္ ျမန္ျမန္နိုးလာေတာ့ေနာ္ ဂြၽန္...။

"ေဟ်ာင္း...ဂြၽန႔္ေမေမအေျခအေနေရာသက္သာရဲ႕လား...?"

ကိုယ့္စားဖို႔ေန႕လည္စာလာေပးေသာ ဟိုေဆာ့ေဟ်ာင္း အခန္းထဲဝင္လာသည္မို႔ လွမ္းေမးလိုက္ေလေတာ့ ေဟ်ာင္းက သက္ျပင္းတစ္ခ်က္အသာခ်ရင္း

"အခုေတာ့သက္သာသြားပါၿပီ...၊ ေဂ်ာင္ကုရဲ႕အေျခအေနကိုေတာ့အတိအက်ေျပာမျပထားဘူး၊ အခုေတာင္အားေဆးေတြထိုးလို႔သက္သာသြားတာ..."

"ေဟ်ာင္း... ဂြၽန္...ျပန္နိုးလာမွာပါေနာ္..."

"ျပန္နိုးလာမွာပါ...၊ ေဂ်ာင္ကုက ထယ္ေလးကိုဘယ္ေလာက္ေတာင္ခ်စ္လိုက္သလဲ...? သူထယ္ေလးဆီျပန္လာမွာပါ..."

"ဟုတ္တယ္....၊ ျပန္လာမွာပါ..."

ပါးေပၚကမ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္လိုက္ရင္း စိတ္ကိုတင္းထားလိုက္သည္...။
ဂြၽန္ျပန္လာမွာပါ... ကိုယ္ယုံတယ္...။

ဂြၽန႔္ကုတင္ေလးေဘးနား မလႈပ္မယွက္ထိုင္ရင္း ဂြၽန႔္ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုသာ တစ္‌ေနကုန္ထိုင္ၾကည့္ေနခဲ့မိတာ ညဉ့္ဦးယံအခ်ိန္ဆီေရာက္လာခဲ့ေတာ့သည္...။
ကိုယ္စားဖို႔ဆိုၿပီး ဟိုေဆာ့ေဟ်ာင္းလာပို႔ေပးသြားသည့္ ထမင္းပန္းကန္ေလးမွာေတာ့ အရာေတာင္မယြင္းေပ...။