169. Jedna Prośba.

31 12 4
                                    

Jedno spojrzenie mi wystarczy,
by poczuć to, co dawniej.
To szczęście i wiarę,
że będzie tak zawsze.

Jedno spotkanie mi wystarczy,
bym odzyskał nadzieję.
Że tamte dni powrócą,
piękniejsze, niż wcześniej.

Jedna prośba by wystarczyła,
żebym oddał swoje życie.
Za kogoś, kto zniszczył mój świat,
i wszystko mi odebrał.

Chłód Where stories live. Discover now