Heycandan ölcem galiba ilk defa bu tarz yazıyorum umarım beğenirsiniiiizzz..
Yazım hataları değil, yazım şekli kitabın bu sekildedir. Yazım yanlışı var demeyiniz.. daha samimi olsun diye yahu!
Başlama tarihleriniz..
Ve saatleriniz..
Bir tane kırmızı kalp alıp baslayalımm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ela Çakır (Derya Pınar Ak)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Berk Arslan (boran kuzum)
Annemin söylenmelerine daha fazla dayanamamış odamda son ses müzikle hem dans ediyor, hem de temizlik yapıyordum. Annem çok titiz bir kadındı, neredeyse her gün temizlik yapar sonra da her yer kirliymiş gibi davranırdı.
Ha pardon ya!
Ben Ela Çakır..
On sekiz yaşında mezuna kalmış ama çalışmak yerine her gün odasında telefonla oynayan o kız benim. Ama ne yapabilirim? İçimden çalışmak gelmiyordu. Tamam hayallerim vardı ama hayallerime sınavsız girsem ne olacaktı?
Saçmalama Ela tabiki de olmayacak!
Ah! Canım iç ses hiç kısa kırmaz. Pat pat yapıştırır cevabı.
Yerleride sildikten sonra viledanın sapıyla bağıra bağıra şarkı söylemeye başladım.
Seni bir gün görmeseeeem, Sesini bile duymasaaaaam, Ne yapardım bilmeeeemm..
Çat!
Annem elindeki ev pabucuyla odamı basmıştı. Tabi alışkınım ben, o da alışkın.
"Anacım bak o elindekine artık silah diyorlar. Bırak şunu.."
Annemle her zamanki gibi odanın içinde dön dön kelebek oynamaya başlamıştık bile. Ah lütfen, demek istediğim masanın etrafında annem beni yakalamasın diye koşuyordum.
"Kız sen bizi elaleme rezil mi etcen? Kapı, pencere açık kime aşkını ilan ediyon kız sen?"
Ah o elalem! Bir kurtulamadık ülkece o lanetlerden.
"Karşı komşunun oğlu Ali'ye ediyom anne. Hatta yok arka mahalledeki Poyraz'a. Aman dur onlar değildi, alt kattaki Cemile'nin oğlu Çetin'e."
Annem daha da sinirlenip hızlanınca hemen babamın yanına indim. Gariban babam, her gün bizim bu rezilliğimize katlanırdı. Annemi korusa ben, beni korusa annem trip atardı. Neden atmayalım ki?
"Yine mi be, yine mi? Ulan bir rahat bırakın da şu bulmacayı çözeyim."
Birazda babamın etrafında dönüp var gücümle odama çıktım ve ardından kapıyı iki kere kilitledim. Odayı yeni toplamış temizlemiştim güya.. Temizlik malzemelerini odamdaki banyoya götürüp dağılmış topumuzu tekrar topladım.
Tam pencereye gidiyordum ki içeriye bir şey düştü. Ne olacak tabi ki taş.
"Len bana bak Efe oraya gelirsem alırım ayağımın altına seni he !"
Efe bana masumca bakarken bir anda dil uzattı.
"Deli midir nedir her dakika ciyaklıyor bu."
Tam sinirle aşağı inecektim ki odama düşenin taş değil kırmızı bir kağıtla kaplanmış bir taş olduğunu fark ettim.
Sonuç olarak taş!
İç sesime göz devirip hemen yerdeki taşı aldım. Elimle hızla açıp taşı masama bıraktım ve kağıdı okumaya başladım..
Olur olur, bal gibi olur..
Bu neydi şimdi? La havle la havlee! Kağıdı alıp masanın çekmecesine koydum ve sinirle Efe'ye baktım. Ama o yapsa dalga geçerdi benimle. Ayrıca çocuk daha okula yeni başlamıştı. Etrafı kolaçan edip penceremi iyice kapattım.
Ali'nin perdesi açık olduğu için ben kendi perdemi çekip yatağımın üstüne zıpladım.
Ali kim?
Ali, Çetin, Poyraz çocukluk arkadaşlarım.. Tabi eskisi gibi değilsek bile ayda yılda bir birlikte cafeye, partiye falan gider eğlenirdik. Ne zaman bir derdimiz olsa hemen birlikte hallederdik. Üçünüde seviyordum ama üçüde birbirinden uyuzdu.
Niye mi?
Çünkü öyleler.
Telefonuma gelen bildirimle düşüncelerimden ayrılıp gelen mesaja baktım.
Kırmızıkart: Olur mu dersin?
Bu şaka mı?
Kırmızı Kart denilen yaratık sosyal medyayı sallıyordu resmen. Kendi halinde yazıp paylaştığı sözlerle insanları baya baya etkiliyordu ben de dahil.. Kimse onu bilmiyordu hakkında bilinen tek şeyde erkek olduğuydu..
Merrrhabalaaarrrrrr
Nasıl sizceee?
Ve sizce Kırmızı kart denilen yaratık kimdir? Üclüden biri mi, yoksa başka biri mi?
Bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın diğer bölümde görüşürüzzzzzz
