KIRMIZI KART - TEXTİNG

KK-6

Merhabalaaaar bizler geldiiik

Kırmızı Kart..

Bir gün seninle el ele sokaklarda gezebilmenin,
Birlikte gün boyu lunaparkta eylenmenin,
Bağıra çağıra kimseyi umursadan sokak ortasında şarkı söylerek dans etmenin,
Binaların zillerine basıp kaçmanın,
Sana ilk sarılmamın,
İlk sabah yürüyüşümüzün,
İlk yemeğimize çıkışımızın,
İlk..ilk..ilk seninle tüm ilklerimizin hayaliyle yaşıyorum.. şimdi bu kadar ince ruhlu bir adamdan korkman sence de garip değil mi? Ah Ela Çakır sana kalbimin içini açıp bir anda nasıl yerini bulduğunu göstersem, bu bir mucize dersin.. her kalp kendi mucizesini beklerken, benim kalbimin mucizesi sen oldun papatya kokulu kadın..

Gözlerimin dolması normal miydi bilmiyorum ama bu Kırmızı Kart her kimse bana gerçekten aşıktı sanırım. Çünkü bu cümleler aşığım diyordu..

Kırmızıkart
Geldi mi kargon?

Dolan gözlerimi havaya kaldırıp bir süre öylece kaldım.
Ben daha önce aşık olmamıştım ki!
Üstelik bu tarz cümlelerden midem bulanırdı..

Elaçakır
Geldi de bu ne şimdi?

Anonimdi o!

Kırmızıkart ; Yapma Ela okurken gözlerinin dolduğuna yemin edebilirim.

Kamera mı takmıştı odama, yoksa tahmin mi yürütüyordu?

Elaçakır ; Tamam ama bir daha yapma. Umutlandırmak istemiyorum seni.

Çok açıklayıcısın Elacım!

Kırmızıkart ; Sen zor olabilirsin ama bende inatçıyım Ela Hanım.. iyi geceler :))

Ya sabır ya!

Telefonu yatağa atıp elimdeki zarfı en başa sarıp sarıp okudum..
Anonim birinden hoşlanamazdım değil mi, ya kızsa?

Zarfı elime alıp dolabımın en altındaki küçük kutumun içine koydum. Sebebi çok güzel cümleler okumuş olmamdı. Yatağıma geçip derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapattım.

Sabah ilk defa kendim kalkmıştım çünkü aşağıdan patates kokuları geliyordu. Hemen yatağımdan kalkıp banyoya girdim. Elimi yüzümü yıkayıp dağınık saçlarımı topladım ve koşar adımlarla aşağı indim.

"Annelerin annesi.. canımın cananı..gönlümün sultanı.. haniymiş benim annem?"

Annemin yanaklarını sıkıp iki yanağını da öperken babam gülerek bizi izliyordu.

"Ela çekil şu ayağımın altından vallahi geliyor terlik he!"

Gülerek babamın yanına geçip babama da yanağından öptüm ve masadaki yerimi aldım.

"Babacığım senin bu karına iyilik de yaramıyor he!"

Babam gülümseyip kafasını sallarken elini de dudaklarına götürüp sus işareti yapıyordu.

"Ela hazırlan baban seni de bıraksın."

Omuz silkip çayımı yudumladım.

"Babacığım ben evde daha iyi çalışıyorum. Lütfen karına bir şey söyle."

Annem de omuz silkti.

"Tamam annem kal evde. Salanu sen temizlersin ama!"

Masadan oflaya puflaya kalkıp odama çıktım. Yatağıma koşup yorganımı ısırarak bağırmaya başladım ama sesim zaten boğuk boğuk çıkıyordu.