Gülümser misin?

28: "Kaybetmek"

"Öyle güzelsin ki başım dönüyor şu gözlerine bakınca..."

Hemşire Karan'a Kemoterapiyi verdikten sonra odadan çıktı.Her ne kadar Karan'a belli etmemeye çalışsamda biraz üzülmüştüm.

Karan'nın saçlarını okşamaya başladığımda kısık gözlerle bana baktı.Kemoterapi yüzünden hemen uykysu gelmişti.Yanağına uzun bir öpücük bıraktıktan sonra gülümsedi.

"Gel." dedi kısık sesiyle ve beni göğsüne doğru çekti.Kıkırdayarak geri çekildim "Olmaz sevgilim,rezil oluruz biri görürse."

"Ya biz Sevgiliyiz,rezil olmayız." Yanağına bir kaç öpücük bıraktım "Hadi Karanım uyu." dudağını büzdüğünde saçlarından da öptüm "Ama aşkım mızmızlanma,elini tutayım olur mu?" Karan elimi eline alıp parmaklarımızi birbirine kenetledi ve elimi öptü.

Kısa bir süre sonra Karan uykuya dalınca saçlarını okşamaya başladım.Öyle huzurlu görünüyordu ki şu an,aldığı ağır ilaçlara çektiği ağrılara rağmen çok huzurluydu.

Telefonum çalınca hızla çantamdan çıkarıp açtım "Efendim Yağız?" dedim hala Karan'nın saçlarını okşarken "Bugün dışarı çıkmak ister misin?"

"İsterdim ama Olmaz Karan'nın yanındayım." Yavaşça Karan'nın elini bıraktığımda kaşları çatıldı ama uyanmadı.

Ayağa kalkıp bir sandalye aldım "Tamam başka zaman görüşürüz." gülümsedim "Görüşürüz." dedim ve kapattık.

Sandalyeye oturup Karanı izlemeye başladım.Birden sayıklamaya başlayınca onu dinledim "Hayır..olmaz..yapmayın..lütfen!Mucize!" diyerek sıçrayarak uyandığında ayaklandım.

Karan nefes nefese bir şekilde beni gördüğü an bana sarıldı "Tamam geçti." değip saçlarını okşadım "Geçti Aşkım."

Hala hızla atan kalbini hissederken geri yatmasını sağlayıp bir mendil aldım ve terlemiş anlını sildim.Bana baktı "Hadi yine uyu tamam?Ben yanındayım." başını onaylamazca salladı "Sarıl bana."

Şu an hiç bir şekilde ne rezil olmayı nede başka bir şeyi umursayamazdım.
Ayakkabılarımı çıkardım ve Karan'nın yanına kıvrılıp ona sarıldım.Kokumu iyice içine çekip kollarını bana sardı.

"Sakın gitme tamam mı?Ben uyanana kadar gitme." Karan'nın yanağımı okşadım "Gitmem sevgilim."

Burnuma minik bir öpücük bıraktığında bende kollarımı boynuna doladım ve anlımı anlına yasladım.Karan tekrardan uykuya dalarken yavaşça yanağını okşadım.

"Seni çok seviyorum." diye fısıldadığımda gülümsedi.

****

Gözlerimi araladığımda Karan'nın göğsündeydim. "Oo Mucize hanım,hele şükür uyandınız." gülümseyip esnedim ve başımı boynuna gömdüm "Kemoterapi bitti mi?"

"Evet Meleğim." boynuna minncık bir öpücük bıraktım "Annemler gelmiş bugün tatilden benim sonuçlarım kötü çıktı diye,yarın onlar da yanıma gelicek."

Başımı kaldırdım "Ben gelemicem yani." Anlımdan öptü "Hayır sende gel zaten annemler öğlene doğru gelirler sende sabahtan gelirsin birde aslında Annemlerle tanışsan çok güzel olur."

"Bilemedim ki şimdi." Anlımdan öptü "Annem ve Babam seni çok sever Mucize buna eminim.Annem kimin iyi bir insan olduğunu kimin olmadığını çok iyi ayırt edebiliyor.
Mesela Burçağı gördüğünde bana hiç gözüm tutmadı demişti,iki hafta sonra da ayrılmıştık."

Telefonum çalınca elime aldım "Efendim Anne?" doğruldum "Kızım cesur durmadan seni soruyor Ablam ile parka gitmek istiyorum diyor gelebilir misin?" Karan'a baktım "Bir dakika Anne."