Gülümser misin?

32: "Kırılmış bir Kalp"

Kalbim kırılmıştı bin tane parçaya bölünmüştü ve bu onun eseriydi..

Kıkırdayarak kollarımı Karan'nın boynuna dolayıp gülümsedim "Öyle mi Karan bey?" gülümsedi "Öyle Mucize hanım."

"Hellooo biz geldik." Kirazın sesi gelince birbirimizden ayrıldık. "Hoş geldiniz." dediğimde yanıma oturup yanaklarımı sıktı.

"Abi!" Kıymet bağırınca Kasım ve Karan birbirlerine korkuyla bakıp ayaklandılar tabii Kiraz ve bende.

"Kıymet ne oldu Güzelim." dedi Karan korkuyla.Kıymet Eymeni gösterdi.Eymen karnında bıçakla yerde yatarken Kasım şok içinde Karan'a baktı "Sen mi yaptın bunu aşkım?" diye sordu Karan.Kıymet deli gibi ağlıyordu.

"H-hayır,domatesleri keserken..kendisi sapladı bıçağı karnına." Karan bize bakıp acıyla inleyen Eymen'e baktı "Gerizekalı mısın?" Eymen Karan'a baktı "E-evet."

Karan ofladı "Birde evet diyor ya!Kasım sen şunu arabaya koy götür çok kan kaybediyor.
Sende gel aşkım." değip sarıldı Karan Kıymet'e "Tamam birtanem ağlama.Ben yanındayım ağlama abicim."

Kiraz ve Kasım Eymeni götürünce Kıymet başını kaldırdı "Abi bizde gidelim." Karan Kıymetin anlından öptü "Tamam Güzelim."

Hastaneye geldiğimizde hepimiz bekliyorduk.Karan başını omuzuma yaslayınca bende başımı onun başının üstüne koydum.

Kıymet Kasım'a sarılmış ağlıyor,Kiraz da bir sağa bir sola dönüyordu.Doktor Ameliyathaneden çıkınca ayaklandık "Nasıl iyi mi?" diye sordu Kıymet korkuyla.

"İyi ama bir daha kine çok dikkatli olun,normal odaya aldık kendisini görebilirsiniz."

Odanın önüne gelince kıymet kapıyı açıp hızla Eymenin yanına koşup ona sarıldı "Çok korktum." dedi ağlayarak. Eymen kollarını ona sarıp saçlarından öptü "İyiyim."

Kıymet biraz geri çekilip yüzünü avuçlarının arasına alıp yanağından öptü.O sırada Kasım ve Karan başka tarafa doğru bakınca Kiraz ile kıkırdadık.

Karan elimi eline alıp öpünce ona baktım o da bana bakıp göz kırpınca başımı göğsüne koydum.

"Eymen iyi misin?" Eymen Karan'a bakıp başıyla onayladı "İyi o zaman biz gidiyoruz." diye beni çekiştirince ona şaşkınca baktım "Ama.." konuşmama izin vermeden odadan çıkınca ona ayak uydurmak zorunda kaldım ve beraber hastaneden çıktık.

"Nereye?" Karan bana baktı "Bilmiyorum ama Hastaneddn başka bir yer olsa yeter bana." elimi kaldırıp yanağını okşadım "Bıktın değil mi her gün buraya gelmekten?" başıyla onayladığında ayak uçlarıma çıkıp yanağına bir öpücük bıraktım.

"Geçicek aşkım az kaldı." beni kendine doğru çekip sarıldığunda bende ona sarıldım.

Telefonum çalınca cebimden çıkarıp açtım "Efendim Annecim?" Karan kollarını belime sarınca ona baktım ve "Ne yapıyorsun?" diye fısıldadım.Beni umursamadan yanağıma bir öpücük bıraktı.

"Kızım halanın acil bir işi çıktı,bizde hepimiz gezmeye çıkmıştık birinin Rüya'ya bakması lazım." Rüya daha sekiz aylık olan dünya tatlısı kuzenim bu arada. "Ama Anne ben Karan ile birlikteyim şu an."

"Tamam o da gelsin biz anca akşam döneriz zaten ben sana gelmeden önce mesaj atarım yolarsın Karan'ı eve." gülümsedim "Canım Annem benim tamam." Telefonu kapatıp başını omuzuma gömmüş Karan'a baktım.

"Hadi bebek bakmaya gidiyoruz!" kaşlarını çatarak bana baktı "Ne?" gülümsedim "Hadi hadi çabuk bizim eve." oflayarak doğruldu ve arabaya bindik.