Gülümser misin?

36: "Papatyam"

- "Mucize Karanı olmadan da yapabilir Papatyam."

"Yapamaz...Mucize Karanı olmadan yapamaz."

Yazarın anlatımıyla:

Mucize sabah erkenden uyanıp mutlu bir şekilde hazırlanmaya başlamıştı.O kadar sevinçliydi ki..Karanın iyileştiğini bilmek onu her dakika daha çok heyecanlandırıyordu.

Her Hayalini tereddüt içinde kuran Mucize,artık hiç tereddüt etmeden kuruyordu hayallerini.

Odasından çıkıp küçük bir çoçuk sevinçiyle merdivenleri inip mutfağa girdi ve yavaşça Annesine yanaşıp yanağından öptü.

Annesi gülümseyip ona baktı "Birileri çok mutlu uyanmış?" Mucize gülümsedi ve tezgaha yaslandı "Ya çok mutluyum Anne ya!Resmen başardı hepsi geçti gitti.Eskiden çok korkuyordum ya birden bir şey olur diye ama şimdi o korku da yok."

Güzel gülümseyip kızını öptü "Biliyordum ben Karanın başarıcağını siz birbirinize destek olduğunuz süre her şeyi yaparsınız."

Yusuf gözlerini kısarak girdi Mutfağa "Yine Karam konuları konuşuluyor galiba." Mucize kıkırdadı "Kıkırdamasana kızım ya!Ben burda kızımı paylaşmanın acısını çekiyorum."

Mucize gülümsedi "Al artık koynuna beni Karam,günahın boynuna can Karam anladım sensizlik haram gel artık insafa be Karam." şarkı söyleyerek ve dans ederek Mutfaktan çıktığında Güzel kıkırdadı.

Yusuf ise kaşlarını çattı "Ne koynuna alması ya!Terbiyeli ol az kızım ya!Babasının yanında nasıl konuşuyor."

Güzel daha çok gülünce Yusuf parmağını kaldırdı "Sende şöyle güzel gülme öperim bak seni!" Güzel kıkırdayarak ellerini kaldırdı "Kusura bakma Yusufum ya!"

Kahvaltı ettikten sonra Mucize Hastanenin yolunu tuttu yolda Rüzgarı görünce yutkundu.

"Mucize?" Mucize başını kaldırdı "Efendim Rüzgar?"

"Niye engelledin beni?Bilip bilmeden bir şey mi yaptım?" Mucize başını onaylamazca salladı "Sevgilim istedi kendisi biraz kıskançta."

Rüzgar kaşlarını kaldırdı "Sevgilin var yani?Vay." Rüzgarın bu tavırları hiç hoşuna gitmemişti Mucizenin "Evet var ne olmuş?"

Rüzgarın çenesi kasılıyordu sinirle bir iç çekti "Bir şey olmadı yani bir burukluk doğdu sadece içime güzel kızsın çünkü." değip Mucizenin saçlarını arkaya atınca Mucize geri çekildi "Dokunma bana!"

Rüzgar kaşlarını çatıp Mucizenin bileklerini tuttu "Dokunursam ne olur." Mucize kaşlarını çattı "Bırak beni!" Rüzgar o sırada ona yaklaşırken Mucize diziyle onun bacak aralarına tekme attı ve kolunu döndürüp sırtına sabitledi.

"Ben şimdi bir Babamı arıyayım da sana göstersin bana dokununca ne oluyormuş." değip tek eliyle telefonunu çıkarıp Babasını aradı "Baba?" dedi nefes nefese.

Yusuf kötü bir şey olduğunu anlamıştı karşısındaki Güzel'e baktı "Efendim Kızım?"

Mucize derin bir nefes aldı "Hemen Hastane yoluna gel bende ordayım bir şerefsiz beni taciz etmeye kalktı." Yusuf birden ayağa fırladı "Mucizem tut onu kaçmasın hemen geliyorum."

Güzel Yusuf'a soran gözlerle bakıyordu "Ne oldu?Nereye böyle apar topar." Yusuf ayakkabılarını giyip Güzelin yüzünü avuçlarının arasına aldı ve anlına uzun bir öpücük bıraktı "Kızımız iyi sadece dövmem gereken bir it var bu kadar bilsen yeter akşama anlatırım sana." Güzel endişeyle baktı sevdiği Adama.