SINAG (De Silva Sisters Series #1)

five

Chapter 5

Our days as a couple went smoothly. Hindi ko parin makalimutan ang araw na opisyal ko siyang ipinakilala sa mga magulang ko. Happiness, nervousness mixed in my whole system together with an epitome of euphoria.

"Are you sure you're alright?" Paniniguro kong tanong. Kanina pa kasi siya nanginig at ang lamig na ng kamay niyang nakahawak sa akin.

"O-oo naman" taas noong saad niya pang saad kahit halata na ang kaba sa boses niya.

Lihim akong napatawa dahil sa inaasta niya. His fake bravery caresses my heart that made me fall even more.

Hinila ko siya papasok ng bahay. Nanonood ng TV si Dwight ng maabutan ko.

Naagaw ang atensyon niya ng pumasok kami. "Oh, ate kanina pa kita hinihintay dahil may ipapagawa sana ako sa iyo" tumayo ito. Taka niyang sinulyapan ang lalaki sa likuran ko.

"Sina mama?"

"Andon sa kusina tinuturuan niyang mag bake sina papa at Hiraya. Si Tala nasa kuwarto kasama ang kaibigan niya." Binigyan ko siya ng makahulugang tingin."ah, teka tawagin ko muna sina mama" iyon lang at umalis na siya.

Nagdaan ang ilang segundo nasa harap na namin ang nagtatakang si Mama at Papa.

Sabay kaming tumayo ni Gustave. Ramdam ko ang kaniyang panginginig sa aking kiliran. Ipinulupot ko ang aking braso sa kaniyang braso saka taas noong inilahad sa harapan ng aking mga magulang ang aking tunay na nararamdaman.

"Mama, Papa, si Gustave ho boyfriend ko" tila nawala ang napaka bigat na bagay sa aking dibdib nang sa wakas ay kumawala ang mga salitang nais kong sabihin.

Sabay na namilog ang kanilang mga mata ni Mama. Tila oras ang kailangan para ma proseso ang aking pagbubunyag.

"Come again, Sinag?" Si mama.

"Gustave's been courting me for the past two months now. Kahapon lang ay sinagot ko na siya. Patawad mama papa, kung hindi ko agad sinabi sa inyo"

Isang hiningang napakabigat ang pinakawalan ni Papa. Nag-angat siya ng tingin at tila nag abot ang buwan at araw sa saya ng aking puso ng aprobahan ni Papa ang aming batang pagmamahalan.

-

"Kanina ka pa tulala sinag ah, ganyan ba ang in love?" Inilapag ni Thelma ang chichirya sa aking harapan. "Gusto mo?" Tulala parin sa kawalan dumukot ako ng kaniyang kinakain. "Ay, wow kahit kumakain lutang parin" napakarami pang side comments ni Thelma pero hindi ko nalang siya pinansin.

Noong nag-uwian ay nakatangap ako ng isang sulat galing sa isang sikat na unibersidad sa Manila. Sinasabi sa sulat na gusto nila akong kunin dahil sa taglay kong talino at galing sa sining. Kaya noong pumunta kami sa aming tagpuan hindi mawaksi ang ngiti sa aking labi.

Kasalukuyan kaming nakahiga sa puting mantel na nakalatag sa ilalim ng malaking puno ng acasia. Magkayakap at nagkukuwentuhan.

"Napaka saya ko talaga Gustave. Akalain mong dahil sa pagsali ko sa Art festival nakilala ang galing ko. Siguradong magiging masaya sina Mama at Papa sa balitang ito." Mas lalong tumamis ang aking ngiti.

He embraced me more with a warm hug. "Napaka saya ko rin para sa iyo liwanag" tila lumilipad ang aking puso dahil sa lambing ng kaniyang boses. "Saan ba raw ang unibersidad na iyan?" Nagtama ngayon ang aming mga mata. Inilagay niya sa aking tenga ang buhok ns nakatakip sa aking mukha saka ako binigyan ng malambot na halik sa noo.

"Sa Manila" nawala saglit ang kaniyang ngiti pero agaran din itong bumalik.

"I'm so proud of you" muli akong napapikit ng lapatan niyang muli ng malambot na halik ang aking noo.

"So do i. I'm also thankful to you. Dahil sa iyo mas na hasa ang talento ko." I leaned to give him a warm thankful kiss. "Thank you" I spat breathily.

He chuckled before embracing me more. Paulit ulit niyang hinalikan ang aking noo. Natatawa lamang ako sa kiliting hatid nito.

Umihip ang napakalakas na hangin sinasayaw ang mga magagandang bulaklak at halaman.

-

Nagdaan ang mga araw at tuluyan ng dumating ang araw ng aming pagtatapos ng third year highschool. We spent the days by going on a nature date. Art date and of course dinner date.

Kasalukuyan kaming nakaupo sa tulay at kumakain ng street foods rinig ang ragasa ng tubig sa baba at kinang ng bituin sa itaas.

Natawa ako ng inganga niya ang kaniyang bibig naghihintay na subuan. "Ako naman" ako nalang ngayon ang ngumanga. Pareho kaming natawa.

Ang ganda ng bituin, kasing ganda ng kapatid kong si Tala.

Itim para sa mapoot na langit at puti para sa maliwanag na bituin. Ang dalwang bagay ay magkaiba pero itinadhana na mag sama. Nakakatawa pero gano'n talaga. May mga bagay na ating kinamumuhian pero iyon ang ating labis na mamahalin pag na kita natin ang tunay na halaga.

Tumayo siya at pumwesto sa aking likuran. Ipinulupot niya ang kaniyang mainit na bisig sa aking bewang na pumatay ng lamig na aking nararamdaman.

"How I admire the beauty of the stars, but in my heart the ray of sunlight owns the thrown" kiliti sa aking tenga ang kaniyang napapaos na boses.

"Tulad ng iyong mga alaga, mabulaklak ang iyong mga salita" I joked.

We laughed under the moonlight, hugged each other till we like and both of our eyes sublime with a glimpse of love.

"Teka May nakalimutan nga pala ako" may dinukot siya sa kaniyang bulsa. Nag ningning ang isang pilak na kimpit sa buhok sa ilalim ng maliwanag na buwan. "This half moon clip Sinag, sinag simbolizes my love for you. Accept this and sooner I promise you this necklace will soon be replace by a ring" he kissed my forehead down to my lips. He kissed the necklace he was about to give bago niya ito isinuot sa akin.

Hinalikan niya ang batok ko pataas sa pisngi ko papunta sa labi ko. Lumalim ang amin halikan at alam kong mauuwi ito sa bagay na aming pag sisisihan kaya humiwalay ako. "We shouldn't do it. Bata pa tayo"

Kinagat niya ang pang ibabang labi niya. "I'm sorry, hindi ko napigilan ang sarili ko"

After a long passionate kiss he gave me an warm embrace hug.

"Let the black, white and all colours in this world witness how I cherish and love you. "

Under the Galaxy we again shared a hearty kiss before deciding to go home.