Wala iyan sa edad
Ni wala nga din yan sa papyularidad
Ang kamatayan ay parang magnanakaw
Walang nakakaalam kung kailan dadalaw
Sa kanyang pagyaon
Nabigla ang lahat, mistulang mapanagimpan
Ayaw tanggapin ng puso't isipan
Dahil siya'y malaking kawalan
Mga barkada mo ay umiyak, nagluksa
Pero ako yung kaibigan mo'ng tanong ang nasa
Bakit mo'ko iniwan at hinayaang mag-isa?
Paano na ako? Sabi noon tayo ay iisa
Alam kong ayaw mo akong sobrang madalamhati
Pero di'ko mapigilan ang damdamin ko'ng sumisidhi
Ito nalang ang magagawa ko, ang magluksa
Dahil hindi madali ang iyong pakawala
Gusto ko paman din
Na ika'y makapiling
Pero naisip ko
Napakaswerte mo
Dahil alam kong ika'y masaya na
At hindi na kailanma'y masasaktan pa
Lagi ko nalang dadalhin,
Ang iniwan mo'ng alaala
At bawat minuto'y alalahanin,
Ang mga panahong kasama ka
Paalam kaibigan.
BẠN ĐANG ĐỌC
Spoken Words Poetry (random genres)
Thơ CaMy pieces. My boredom's healer. My hobby. This spoken words poetry characterized by rhyme, repetition, improvisation, and word play, spoken word poems. I randomly refer to issues of social justice , politics, race, community, religion (faith, motiv...
